Μας έταζαν λαγούς με πετραχήλια. 
Μας έλεγαν ότι με τις περικοπές μισθών και συντάξεων, με τις αλλαγές στη φορολογία και λίγη… τύχη, θα βγαίναμε από το τούνελ. 
Κάποιοι μάλιστα επέμεναν ότι στο τέλος του 2011 θα βγαίναμε και πάλι στις αγορές για να δανειστούμε (ή μήπως εννοούσε για να ζητιανέψουμε;). 
Όπως όμως δείχνουν τα πράγματα, όλα ήταν προσχεδιασμένα.
Απλά, πριν μας οδηγήσουν στη χρεοκοπία, ελεγχόμενη ή επιλεκτική, είχαν σκοπό να μας «φτωχοποιήσουν», να μας πάρουν έναντι 30 αργυρίων λιμάνια, αεροδρόμια, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και... σχεδόν όλες τις ΔΕΚΟ, και στο τέλος να μας… χρεοκοπήσουν για να τους έχουμε και πάλι ανάγκη.
Μπήκαμε στο ΔΝΤ, αλλά δε βλέπουμε να βγαίνουμε ποτέ. 
Ίσως δεν είχαν ποτέ σκοπό να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο. 
Μοιραίοι και άβουλοι αντάμα.