Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

«Χτίζει» διαφορά η Ν.Δ. - Στις 6 μονάδες η διαφορά με το ΠΑΣΟΚ

Παγιώνεται η πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας έναντι του κυβερνώντος κόμματος, ενώ η ψαλίδα μεταξύ των δύο κομμάτων ανοίγει ακόμη περισσότερα φτάνοντας στις 6 μονάδες. 
Ειδικότερα, σύμφωνα με την έρευνα της public issue για λογαριασμό του ΣΚΑΪ η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει το 32,5% των προτιμήσεων των ερωτηθέντων έναντι του 26,5% που συγκεντρώνει το ΠΑΣΟΚ.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι στη Βουλή μπαίνουν έξι κόμματα, ενώ κανένα κόμμα δεν ...
συγκεντρώνει αυτοδυναμία.

Τα υπόλοιπα πολιτικά χαρακτηριστικά της έρευνας αποδεικνύουν ότι ο ανασχηματισμός τελικά δεν βοήθησε στην ανάκαμψη της εικόνας της κυβέρνησης καθώς 9 στους 10 πολίτες εξακολουθούν να είναι δυσαρεστημένοι από τα δύο κόμματα, ενώ εφτά στους δέκα να μην εμπιστεύεται κανένα από τα δύο κόμματα εξουσίας.

Στην ίδια κατάσταση βρίσκεται και η εικόνα του πρωθυπουργού η οποία τους τελευταίους μήνες δεν μπορεί να ανακάμψει με τον Αντώνη Σαμαρά να προηγείται σταθερά στη δημοτικότητα.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της public issue για λογαριασμό του ΣΚΑΪ ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης συγκεντρώνει το 29% των προτιμήσεων των ερωτηθέντων ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου το 22%. Σαφώς, ο κανένας για άλλη μια φορά είναι ο μεγάλος νικητής με 46%.

Χειρότερη θέση όμως έχει ο πρωθυπουργός στη δημοτικότητα των πολιτικών προσώπων, καθώς έρχεται τελευταίος με τον Αντώνη Σαμαρά να προηγείται
και ακολουθούν Γ. Καρατζαφέρης, Αλέξης Τσίπρας, Αλέκα Παπαρήγα και στο ναδίρ το Γ. Παπανδρέου.

Να σημειωθεί επίσης ότι το 82% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι η χώρα βαδίζει σε λάθος κατεύθυνση, το 80% δηλώνουν δυσαρεστημένοι, το 79% εκτιμά ότι η χώρα έγινε πιο αδύναμη, ενώ το 88% δηλώνει ότι νοιώθει ανασφάλεια για το μέλλον. Τέλος το 83% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι έχει χειροτερέψει η προσωπική οικονομική του κατάσταση, και το 92% ότι είναι απίθανο να κάνει αποταμίευση .
metrogreece

1 σχόλιο:

Stathis είπε...

Το μοντέλο εξουσίας που εγκαθιδρύθηκε στην Ελλάδα μετά την έλευση του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981, θέλει την Κεντροαριστερά να αποτελεί πλειοψηφία, ή έστω να καθορίζει τις εξελίξεις. Ακόμη και στις εκλογικές αναμετρήσεις της «πολιτικής ανατροπής» υπέρ της Κεντροδεξιάς, δηλαδή τον Απρίλιο του 1990 (47% επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη) και τον Μάρτιο του 2004 (45% επί Κώστα Καραμανλή), η εκλογική βάση της Κεντροαριστεράς μετατοπίστηκε… δεξιότερα προς το Κέντρο, σε ένα ισοζύγιο απευθείας μετακινήσεων ψηφοφόρων, που έκρινε εκείνες τις δυο μάχες.

Η τελευταία δημοσκόπηση της VPRC, που εμφανίζει τη Νέα Δημοκρατία να διατηρεί προβάδισμα 4% από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει υποστεί απώλειες 9% μέσα σε χρονικό διάστημα επτά μηνών, δείχνει και κάτι ακόμη: Μια αριθμητική ενίσχυση των κομμάτων που κινούνται στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, με το ΚΚΕ (13%), τον ΣΥΡΙΖΑ (7%) και τη Δημοκρατική Αριστερά (2,5%), να φτάνουν αθροιστικά το 22,5%. Ένα απρόσμενα υψηλό ποσοστό, το οποίο εξηγείται πλήρως στη βάση των διαρροών από την κοινωνική ραχοκοκαλιά του ΠΑΣΟΚ.

Αυτή η παράμετρος αποτελεί και τον πολιτικό «εφιάλτη» του Μεγάρου Μαξίμου και της Ιπποκράτους. Οι απευθείας απώλειες προς τη Νέα Δημοκρατία, θεωρούνται μεν χαμένες, εμπίπτουν ωστόσο στην κατηγορία του «μετακινούμενου ρεύματος», που πηγαίνει σε κάθε εκλογική αναμέτρηση με τον διαφαινόμενο νικητή.

Οι απώλειες προς τα κόμματα της Αριστεράς όμως, τα οποία βρίσκονται ιδεολογικά πιο κοντά στο… παλαιό ΠΑΣΟΚ, μπορούν να προσλάβουν τα χαρακτηριστικά της παγίωσης. Να αποτελέσουν δηλαδή ψηφοφόρους που δεν θα επιστρέψουν στο εγγύς μέλλον στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, και έτσι να συρρικνώσουν τη «μπετοναρισμένη» βάση του Κινήματος, που παραδοσιακά κινείται στα επίπεδα του 35%, σε συνθήκες ακραίας πόλωσης.

Φυσικά, ο χώρος της Αριστεράς είναι κατακερματισμένος και κάθε άλλο παρά ενιαίες επιδιώξεις δείχνει να παρουσιάζει. Για σκεφτείτε όμως, πόσο μεγάλη ανατροπή στα σημερινά πολιτικά δεδομένα θα σηματοδοτούσε μια επανασυγκόλληση του άλλοτε ενιαίου και κραταιού Συνασπισμού. Όπως τότε που ηγέτες σαν τον Χαρίλαο Φλωράκη και τον Λεωνίδα Κύρκο είχαν συνειδητοποιήσει την ισχύ… εν τη ενώσει.