Η “περιγραφή” της Ελλάδας του αύριο

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις και ιδιαίτερα της MARC και της G.P.O κατέγραψαν ουσιαστικά τις ίδιες τάσεις. 

Θα παρατηρούσα βέβαια ότι δεν είναι σωστός ο όρος “ανατροπή” που χρησιμοποιήθηκε στα διαφημιστικά του MEGA. 

Θα έλεγα όμως, ότι σίγουρα οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν είμαστε πια αντιμέτωποι με μία πιθανή επιδείνωση της οικονομικής κρίσης, αλλά και με ένα ταυτόχρονο ξέσπασμα ανοικτής πολιτικής κρίσης .

Σ’ αυτό το συμπέρασμα οδηγούν ορισμένα βασικά ευρήματα

-  Η μεγάλη μείωση της διαφοράς μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ παρά την...

καθήλωση των ποσοστών της Ν.Δ (3.8% κατά την MARC, 1.7% κατά την G.P.O ), ως αποτέλεσμα της σταθερής πτώσης του ΠΑΣΟΚ.

-  Η μεγάλη αμφισβήτηση της Κυβερνητικής Πολιτικής ( ιδιαίτερα ως προς την κατεύθυνσή της και την αποτελεσματικότητά της), αλλά και της πειστικότητας της Ν.Δ ως προς τη δυνατότητά της να αποτελέσει αξιόπιστη εναλλακτική λύση (τα ποσοστά της μένουν κολλημένα κοντά στο 20 % ).

- Η εμφάνιση εννέα κομμάτων που δείχνουν ότι μπορεί υπό προϋποθέσεις να εκπροσωπηθούν σε μία νέα Βουλή, με αποτέλεσμα έναν πρωτοφανή πολιτικό κατακερματισμό που οδηγεί σε αδιέξοδα αφού είναι γνωστή η αδυναμία ευρύτερων συνεννοήσεων, συναινέσεων και πολύ περισσότερο συνεργασιών.

- Η εμφάνιση ενός 30% περίπου του εκλογικού σώματος που έχει «μπετοναριστεί», αμφισβητώντας τους πάντες και τα πάντα. Ενός 30% που φαίνεται να αισθάνεται
“εκτός τειχών “.

- Η διάχυτη απαισιοδοξία, ο φόβος για τη χρεωκοπία της χώρας.

Θα έλεγα ότι το ΠΑΣΟΚ και η Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου «παίζουν μόνοι τους και χάνουν». 

Η Ν.Δ δεν θεωρείται αξιόπιστη και επιπλέον πλαγιοκοπείται από το ΛΑΟΣ
που αυξάνει τα ποσοστά του και τη Δημοκρατική Συμμαχία, ενώ έχει απολέσει την πρόσβασή της στον περίφημο ” μεσαίο χώρο “.  

Η Αριστερά δείχνει να αυξάνει τα ποσοστά της οριακά, αποδεικνύοντας βασικά την αδυναμία της να παρέμβει ουσιαστικά. Επιπλέον, ένα 25% (αθροιστικά για ΣΥΡΙΖΑ και Κ.Κ.Ε) τη θεωρεί υπεύθυνη για τη δημιουργία προβλημάτων στην προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης. 

Η Κυβέρνηση λοιπόν του ΠΑΣΟΚ παίζει μόνη της, παρά τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται και η οποία δημιουργεί νευρική κρίση στο εσωτερικό της.

Πριν λίγες βδομάδες για παράδειγμα, ο Γ. Παπανδρέου κατάφερε να γίνει αποδεκτή η πρόταση για επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ από τον Μηχανισμό Στήριξης.

Όλως παραδόξως , αντί αυτό να λειτουργήσει ως εφαλτήριο συνέχισης της προσπάθεια, η Κυβέρνηση κατάφερε:

-  Να κατηγορείται περίπου για την οικονομική κατάσταση της χώρας και για ” συνωμοσίες” του Πρωθυπουργού με το Δ.Ν.Τ.

-  Να ξεπερνάει πια τη Ν.Δ ως προς την απονομή ευθυνών για την ανάγκη προσφυγής στον Μηχανισμό Στήριξης! Σχεδόν έχει ξεχαστεί ότι η Ν.Δ παρέλαβε το 2004 έλλειμμα 2.8% (5.2% σύμφωνα με την απογραφή του Γ. Αλογοσκούφη που θεωρείται πια λάθος κίνηση και από την ΝΔ) και το πήγε στο… 15%!

- Να κάνει ό, τι περνάει από το χέρι της για να πείσει ότι ως Κυβέρνηση είναι αναποτελεσματική. Η απραξία, η καθυστέρηση λήψης αποφάσεων, οι τραγελαφικές αποφάσεις στυλ Κερατέας, η μη προώθηση Μεταρρυθμίσεων έφεραν αυτό το αποτέλεσμα.

- Με τη φανερή έλλειψη συντονισμού, πολιτικής διεύθυνσης και αποτελεσματικής επικοινωνιακής διαχείρισης πέτυχε ” να εξαφανίσει ” την ελπίδα και την προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο. 

Οι πολίτες δεν βλέπουν φως.

Είναι φανερό, ότι τα περιθώρια για την Κυβέρνηση δεν είναι πολλά.  

Πρέπει άμεσα να κινηθεί συντονισμένα, με στόχους, σχέδιο και κατεύθυνση.  

Δεν έχει κανένα νόημα να επιμένει σε μία στενή Μνημονιακή ρητορική. 

Πρέπει να φέρει στην επιφάνεια και να ξεδιπλώσει ένα σχέδιο αποτελεσματικής αντιμετώπισης της κρίσης, που θα συνδέεται ορατά με την οικοδόμηση μίας νέας, σύγχρονης Ελλάδας. 

Πρέπει να εμφανιστεί όχι ως Κυβέρνηση που “της λένε απ’ έξω τι να κάνει”, αλλά ως δύναμη επίλυσης προβλημάτων, ως εγγύηση μίας νέας ανάπτυξης της χώρας που δεν θα είναι λόγια, αλλά συγκεκριμένα υποδείγματα. 

Οι  Έλληνες γνωρίζουν τι συνέβαινε στη χώρα, στο δημόσιο, στις ΔΕΚΟ, στον αμαρτωλό χώρο της υγείας. 

Δεν είναι τυχαίο ότι το 67.7% ζητάει στις έρευνες να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις, το 63.7% να γίνουν οι ιδιωτικοποιήσεις κ.λ.π. Θέλουν να δουν όμως σχέδιο, πράξεις, αποφασιστικότητα.

Η Κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει επομένως τολμηρά, ανακτώντας την πολιτική εμπιστοσύνη, προβάλλοντας και υλοποιώντας ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, “περιγράφοντας” την Ελλάδα του αύριο. 

Να δείξει ότι πίστευε το “αλλάζουμε η βουλιάζουμε”. Διαφορετικά θα βουλιάξει, και μαζί της θα βουλιάξει και η χώρα….
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα….

12.05.2011ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΖΟΥΠΗΣ