Χαίρε, ω χαίρε αγορά

Είναι πάντως πιο "εύκολο" τελικά να ορίσεις τον εχθρό όταν βρίσκεται υπό στρατιωτική κατοχή (από τους Τούρκους το 1821 ή τους ναζί το 1940):
"Απλά" επαναστατείς για να διώξεις τον ξένο εισβολέα.

Τι γίνεται όμως όταν νοιώθεις -και είσαι- υπόδουλος, αλλά...δεν υπάρχει στρατιωτική κατοχή;
Υπάρχει το ΔΝΤ, η Μέρκελ, κτλ, βέβαια, που είναι ξένοι, και με οικονομικά μέσα έχουν κάνει την Ελλάδα ημι-προτεκτοράτο.

Ακόμα κι έτσι όμως, υπάρχει δυσκολία να πείσεις τον κόσμο να ξεσηκωθεί "εναντίον της Μέρκελ και του ΔΝΤ". Διότι δεν είναι μόνο αυτοί...

Δεν είναι μόνο οι "ξένοι εισβολείς" ο εχθρός. 
Είναι ένα ολόκληρο αγοραίο σύστημα που για να ικανοποιήσει την ολιγαρχία που βρίσκεται στην κορυφή, βυθίζει τους λαούς στη μεσαιωνική φτώχεια και μιζέρια από την οποία κάποτε τους έβγαλε. Διότι εκ φύσεως δίνει την εξουσία σε μια μικρή ολιγαρχία, που θρέφεται από την εργασία των πολλών.

Σε μια εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση, πολεμάς τον ξένο κατακτητή, και τους ντόπιους συνεργούς του. Δεν είναι απαραίτητο να οραματίζεσαι μια διαφορετική μορφή κοινωνικής οργάνωσης. Απλά θέλεις -και καλά κάνεις βέβαια- να διώξεις καταρχήν τη σκλαβιά σε κάποιον ξένο.

Σε μια κοινωνική επανάσταση, πολεμάς εναντίον μιας ολόκληρης κοσμοθεωρίας για το πως θα πρέπει να είναι οργανωμένη η κοινωνία.

Ως απάντηση, και για να τιμήσουμε και την ημέρα:

"Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω θα μου κλάσουν τον πούτσο!"
-Γ. Καραϊσκάκης