Η δημόσια συζήτηση που έχει ξεκινήσει από την Κυριακή, για το παρασκήνιο και όσα προηγήθηκαν της διαδοχής του Κώστα Καραμανλή από τον Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, συνιστά έναν «μεγάλο αποπροσανατολισμό»…
Στην παρούσα χρονική συγκυρία, η διολίσθηση στην εσωκομματική νοσταλγία, προφανώς και ευνοεί έναν και μόνο:
Την Κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία, σε μια εξαιρετικά δυσμενή πολιτική συγκυρία, βαλλόμενη πανταχόθεν για τις συνέπειες της πολιτικής της, και την εφαρμογή των μέτρων του Μνημονίου, βλέπει τα «παλαιά ΜΜΕ», αλλά και το διαδίκτυο, να ανατροφοδοτούν μια συζήτηση εσωστρέφειας, που αφορά τη Νέα Δημοκρατία.
Αντί δηλαδή η επικαιρότητα να κυριαρχείται από αμιγώς πολιτικά ερωτήματα για το τι θα γίνει στην οικονομία, και ποια είναι η διεθνής θέση της χώρας, επικρατεί η παραπολιτική, που ως γνωστόν είναι πάντοτε περισσότερο ενδιαφέρουσα και άρα…
πιο πιασάρικη.Από αυτή τη συζήτηση, η κοινωνία αποπροσανατολίζεται. Τα φώτα της επικαιρότητας φεύγουν από τα έργα και τις ημέρες μιας Κυβέρνησης η οποία έχει έρθει σε ρήξη με την κοινωνική της βάση, και στρέφονται στην Αντιπολίτευση, και μάλιστα την Αξιωματική.
Το κόμμα που έχει διαχωρίσει εξαρχής τη θέση του από το Μνημόνιο, και επομένως επιδιώκει να αποτελέσει την εναλλακτική λύση διακυβέρνησης. Και η συζήτηση επικεντρώνεται στο πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά, δηλαδή του πολιτικού αρχηγού που ηγείται του αντι-μνημονιακού μετώπου, και η εκλογή του στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας στηρίχτηκε στην αυθόρμητη κινητοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων της Κεντροδεξιάς.
Από τη συζήτηση αυτή, πλήττεται και η ίδια η Ντόρα Μπακογιάννη.
Έρχεται στο επίκεντρο μιας παραταξιακής πόλωσης που ξυπνάει μνήμες από το παρελθόν, και σίγουρα φορτίζει αρνητικά ένα μέρος του κόσμου της Κεντροδεξιάς που θα μπορούσε δυνητικά να ψηφίσει αύριο τη Δημοκρατική Συμμαχία. Το κόμμα δηλαδή που προέκυψε στα πολιτικά πράγματα, μετά την ήττα της Ντόρας Μπακογιάννη στη διαδικασία της διαδοχής αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία.
Το κεντρικό πολιτικό ζήτημα για την Ελλάδα δεν είναι η Κεντροδεξιά.
Το πρόβλημα είναι το ΠΑΣΟΚ, και οι επιπτώσεις της πολιτικής του. Που όσα σύννεφα… παρασκηνίου και αν σηκώνονται στον ορίζοντα, γίνονται αισθητές από το σύνολο μιας κοινωνίας σε απόγνωση. Πέρα και πάνω από κομματικές και ιδεολογικές διαφοροποιήσεις ή περιχαρακώσεις…
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΖΕΡΒΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου