Τα τελευταία 40 χρόνια οι πλούσιοι έγιναν πιο πλούσιοι και οι φτωχοί πετάχτηκαν.
Υπάρχει κάποιο τρομερό λάθος.
Όταν μιλάμε για παγκόσμια οικονομία, το Νταβός είναι μια καταστροφή.
Στο Νταβός υπάρχει μια μυστική εταιρεία, μια συνομωσία των υπερ-πλούσιων που συμμετέχουν περισσότεροι από τους μισούς από τους 2.500 συμμετέχοντες στη συνάντηση. Έχουν τρισεκατομμύρια. Φτάνουν στο Νταβός ταξιδεύοντας στα πενήντα χιλιάδες πόδια με τα ιδιωτικά τους τζετ Gulfstream 5 άνευ φόρων, τρώνε χαβιάρι, fois gras, φιλέτο και πίνουν Dom Perignon
Τώρα ας περάσουμε σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Στη ταινία «On Her Majesty’s Secret Service» , ο James Bond πετάει στο Ινστιτούτο Blofeld στις Αλπεις, , γνωστό για τις προηγμένες επιστημονικές του έρευνες, αλλά που κρύβει από πίσω ένα διαβολικό πλάνο. Μετά από ένα επίσημο δείπνο, ο Μποντ ανακαλύπτει ότι το Blofeld κάνει πλύση εγκεφάλου σε δέκα υπέροχες κυρίες, τους αγγέλους του Θανάτου, για να διασκορπίσουν μια θανατηφόρο τοξίνη στο κόσμο, ένα βιολογικό όπλο μαζικής καταστροφής, για να πάρουν όμηρο τον πλανήτη και να αποκτήσουν δόξα, πλούτο και απόλυτη δύναμη.. Δυστυχώς στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένας ήρωας τύπου James Bond, και ο στόλος των ιδιωτικών τζετ μπορεί να πιλοτάρεται από προσωπικό των μυστικών υπηρεσιών και να επιβλέπεται από πράκτορες της ΣΙΑ, όλοι πληρωμένοι από το Κονγκρέσσο για να προστατεύουν τους εργοδότες τους στη συνομωσία.
Αναρωτηθείτε γιατί η συνομωσία των υπερ-πλουσίων του Νταβός, με την ηχητική της αποστολή «συνεργασία με δυναμική, ολοκληρωμένη και συστηματική προσέγγιση για τις παγκόσμιες προκλήσεις», στη πραγματικότητα δημιούργησε μια παγκόσμια οικονομία που επιδεινώνεται με μεγάλη ταχύτητα, στην οποία πόλεμοι, ασθένειες, υπερπληθυσμός και φτώχεια επιταχύνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς ενώ οι πόροι του πλανήτη εξαφανίζονται ταχύτατα? Γιατί? Γιατί το Νταβός είναι πραγματικά μια καταστροφή. Η οικονομία τους είναι καταστροφή, ο καπιταλισμός είναι καταστροφή. Αλλά οι υπερ-πλούσιοι δεν μπορούν να δουν τη πραγματικότητα ενώ ταξιδεύουν στα πενήντα χιλιάδες πόδια ύψος.
Οι υπερ-ήρωες του Νταβός κυνηγούν το προσωπικό πλουτισμό, τη πολιτική δύναμη, τη δόξα. Δεν τους ενδιαφέρουν οι μάζες. Είναι ναρκισιστές μύωπες, όπως οι άγγελοι του θανάτου του Blofeld, εκπαιδευμένοι μόνο να επικεντρώνονται στις ευκαιρίες κέρδους και τον περιορισμό των κινδύνων.
Η πραγματικότητα για την οικονομική πρόοδο από όταν ξεκίνησε το Νταβός το 1971 είναι συζητήσιμη. Ο Francis Fukuyama, συγγραφέας του «τέλους της ιστορίας» και ένα από τα εξέχοντα πνεύματα στην εξωτερική πολιτική του προέδρου Ronald Reagan έγραψε πρόσφατα στο American Interest Journal: ''αποδείχτηκε ότι η μισθολογική ανισότητα στις ΗΠΑ αυξήθηκε πολύ τα τελευταία τριάντα χρόνια και οι καρποί της παρατεταμένης οικονομικής ανάπτυξης που διήρκεσε μέχρι το 2007-2008 είναι δυσανάλογοι τελικά στα υψηλά πλουσιότερα στρώματα της κοινωνίας»
Ναι , από όταν ξεκίνησε το Νταβός, οι υπερ-πλούσιοι καπάρωσαν το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής ευημερίας. Ο Fukuyama γράφει : "Μια μελέτη που έγινε από τον Thomas Piketty και τον Emmanuel Saez δείχνει ότι μεταξύ του 1978 και του 2007, το μερίδιο στις ΗΠΑ των νούμερο ένα πλουσίων αμερικανικών οικογενειών πέρασε από το 9 στο 23,5% του συνόλου , με τους μισθούς των εργαζομένων στάσιμους στο 1970''. Η τελευταία φορά που το μισθολογικό χάσμα ήταν τόσο μεγάλο ήταν τη παραμονή της μεγάλης κρίσης του 1929 και της μεγάλης ύφεσης.
Οι υπερ-πλούσιοι έρχονται στο Νταβός για να βρουν πονηρά πολιτικά τεχνάσματα, νομικά, φορολογικά και οικονομικά για να προστατεύσουν και να αυξήσουν το προσωπικό τους πλούτο και τη δύναμή τους, αγνοώντας τις μάζες. Ο Fukuyama γράφει ακόμα : "Οι υποστηρικτές της οικονομίας της αγοράς επαναλάμβαναν για χρόνια πως η ανάπτυξη με το καιρό φιλτράρονται για όλες τις τάξεις, αλλά με το πέρασμα των χρόνων τα ασύστολα κέρδη της κορυφής της πυραμίδας δεν φιλτράρονται με κανένα τρόπο». Με λίγα λόγια, οι συνταγές του ρηγκανικού καπιταλισμού απότυχαν παταγωδώς , αλλά η ειρωνεία είναι ότι επιστρέφουν στο προσκήνιο. Γιατί ? Γιατί η συνομωσία των υπερ-πλουσίων του Νταβός έχει εμμονή με το πλούτο , τη δύναμη και την παγκοσμιοποίηση.
Δεν υπάρχουν μυστικές οργανώσεις που εξουσιάζονται από τον διαβολικό κλώνο του Blofeld που συνωμοτεί για να καταστρέψει το κόσμο. Σίγουρα, οι υπερ-πλούσιο συνωμοτούν αλλά το κάνουν υπό το φως του ήλιου. Ελέγχουν τα πάντα. Έχουν όλο το χρήμα και τα απαραίτητα λόμπι για να αγοράσουν πολιτικούς και να κάνουν να φαίνεται νόμιμη και συνταγματική η διεφθαρμένη και ανήθικη συμπεριφορά τους.
Στο τέλος της έξοχης μελέτης του της Chrystia Freeland, ' η άνοδος της νέας παγκόσμιας ελίτ ‘, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Atlantic, η συγγραφέας κάνει αναφορά στο best-seller «όταν οι αγορές συγκρούονται» του Mohamed El-Erian : ''Η πραγματική απειλή για την υπερ-ελιτ είναι η δυνατότητα η οργή του λαού, που δεν έχει οργανωθεί ακόμα, να οδηγήσει σε προστατευτισμό με πολιτικές πιέσεις αντίδρασης» Η επανάσταση . Η Freeland καταλήγει «η ιστορία απέδειξε ότι οι υπερ-ελίτ έχουν μόνο δυο τρόπους να επιβιώνουν: καταστέλλοντας τη διαμαρτυρία ή μοιράζοντας τα πλούτη τους» Δυστυχώς υπάρχει και μια τρίτη δυνατότητα, πιο βίαιη.
Ο καπιταλισμός είναι μια σπείρα θανάτου, που έγινε προφανής από τη πρόσφατη αναζωπύρωση των συνταγών Ρήγκαν στην Αμερική. Δεν θα επιβιώσει. Η ιστορία δείχνει ότι η ανακατανομή του πλούτου δεν γίνεται ποτέ με ειρηνικό ή διπλωματικό τρόπο, αλλά μόνο με βίαιες επαναστάσεις που ανατρέπουν τα υπάρχοντα «συστήματα» όπως εκείνο της συνομωσίας των υπερ-πλουσίων του Νταβός»
Βαθύ Κόκκινο Τώρα ας περάσουμε σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Στη ταινία «On Her Majesty’s Secret Service» , ο James Bond πετάει στο Ινστιτούτο Blofeld στις Αλπεις, , γνωστό για τις προηγμένες επιστημονικές του έρευνες, αλλά που κρύβει από πίσω ένα διαβολικό πλάνο. Μετά από ένα επίσημο δείπνο, ο Μποντ ανακαλύπτει ότι το Blofeld κάνει πλύση εγκεφάλου σε δέκα υπέροχες κυρίες, τους αγγέλους του Θανάτου, για να διασκορπίσουν μια θανατηφόρο τοξίνη στο κόσμο, ένα βιολογικό όπλο μαζικής καταστροφής, για να πάρουν όμηρο τον πλανήτη και να αποκτήσουν δόξα, πλούτο και απόλυτη δύναμη.. Δυστυχώς στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένας ήρωας τύπου James Bond, και ο στόλος των ιδιωτικών τζετ μπορεί να πιλοτάρεται από προσωπικό των μυστικών υπηρεσιών και να επιβλέπεται από πράκτορες της ΣΙΑ, όλοι πληρωμένοι από το Κονγκρέσσο για να προστατεύουν τους εργοδότες τους στη συνομωσία.
Αναρωτηθείτε γιατί η συνομωσία των υπερ-πλουσίων του Νταβός, με την ηχητική της αποστολή «συνεργασία με δυναμική, ολοκληρωμένη και συστηματική προσέγγιση για τις παγκόσμιες προκλήσεις», στη πραγματικότητα δημιούργησε μια παγκόσμια οικονομία που επιδεινώνεται με μεγάλη ταχύτητα, στην οποία πόλεμοι, ασθένειες, υπερπληθυσμός και φτώχεια επιταχύνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς ενώ οι πόροι του πλανήτη εξαφανίζονται ταχύτατα? Γιατί? Γιατί το Νταβός είναι πραγματικά μια καταστροφή. Η οικονομία τους είναι καταστροφή, ο καπιταλισμός είναι καταστροφή. Αλλά οι υπερ-πλούσιοι δεν μπορούν να δουν τη πραγματικότητα ενώ ταξιδεύουν στα πενήντα χιλιάδες πόδια ύψος.
Οι υπερ-ήρωες του Νταβός κυνηγούν το προσωπικό πλουτισμό, τη πολιτική δύναμη, τη δόξα. Δεν τους ενδιαφέρουν οι μάζες. Είναι ναρκισιστές μύωπες, όπως οι άγγελοι του θανάτου του Blofeld, εκπαιδευμένοι μόνο να επικεντρώνονται στις ευκαιρίες κέρδους και τον περιορισμό των κινδύνων.
Η πραγματικότητα για την οικονομική πρόοδο από όταν ξεκίνησε το Νταβός το 1971 είναι συζητήσιμη. Ο Francis Fukuyama, συγγραφέας του «τέλους της ιστορίας» και ένα από τα εξέχοντα πνεύματα στην εξωτερική πολιτική του προέδρου Ronald Reagan έγραψε πρόσφατα στο American Interest Journal: ''αποδείχτηκε ότι η μισθολογική ανισότητα στις ΗΠΑ αυξήθηκε πολύ τα τελευταία τριάντα χρόνια και οι καρποί της παρατεταμένης οικονομικής ανάπτυξης που διήρκεσε μέχρι το 2007-2008 είναι δυσανάλογοι τελικά στα υψηλά πλουσιότερα στρώματα της κοινωνίας»
Ναι , από όταν ξεκίνησε το Νταβός, οι υπερ-πλούσιοι καπάρωσαν το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής ευημερίας. Ο Fukuyama γράφει : "Μια μελέτη που έγινε από τον Thomas Piketty και τον Emmanuel Saez δείχνει ότι μεταξύ του 1978 και του 2007, το μερίδιο στις ΗΠΑ των νούμερο ένα πλουσίων αμερικανικών οικογενειών πέρασε από το 9 στο 23,5% του συνόλου , με τους μισθούς των εργαζομένων στάσιμους στο 1970''. Η τελευταία φορά που το μισθολογικό χάσμα ήταν τόσο μεγάλο ήταν τη παραμονή της μεγάλης κρίσης του 1929 και της μεγάλης ύφεσης.
Οι υπερ-πλούσιοι έρχονται στο Νταβός για να βρουν πονηρά πολιτικά τεχνάσματα, νομικά, φορολογικά και οικονομικά για να προστατεύσουν και να αυξήσουν το προσωπικό τους πλούτο και τη δύναμή τους, αγνοώντας τις μάζες. Ο Fukuyama γράφει ακόμα : "Οι υποστηρικτές της οικονομίας της αγοράς επαναλάμβαναν για χρόνια πως η ανάπτυξη με το καιρό φιλτράρονται για όλες τις τάξεις, αλλά με το πέρασμα των χρόνων τα ασύστολα κέρδη της κορυφής της πυραμίδας δεν φιλτράρονται με κανένα τρόπο». Με λίγα λόγια, οι συνταγές του ρηγκανικού καπιταλισμού απότυχαν παταγωδώς , αλλά η ειρωνεία είναι ότι επιστρέφουν στο προσκήνιο. Γιατί ? Γιατί η συνομωσία των υπερ-πλουσίων του Νταβός έχει εμμονή με το πλούτο , τη δύναμη και την παγκοσμιοποίηση.
Δεν υπάρχουν μυστικές οργανώσεις που εξουσιάζονται από τον διαβολικό κλώνο του Blofeld που συνωμοτεί για να καταστρέψει το κόσμο. Σίγουρα, οι υπερ-πλούσιο συνωμοτούν αλλά το κάνουν υπό το φως του ήλιου. Ελέγχουν τα πάντα. Έχουν όλο το χρήμα και τα απαραίτητα λόμπι για να αγοράσουν πολιτικούς και να κάνουν να φαίνεται νόμιμη και συνταγματική η διεφθαρμένη και ανήθικη συμπεριφορά τους.
Στο τέλος της έξοχης μελέτης του της Chrystia Freeland, ' η άνοδος της νέας παγκόσμιας ελίτ ‘, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Atlantic, η συγγραφέας κάνει αναφορά στο best-seller «όταν οι αγορές συγκρούονται» του Mohamed El-Erian : ''Η πραγματική απειλή για την υπερ-ελιτ είναι η δυνατότητα η οργή του λαού, που δεν έχει οργανωθεί ακόμα, να οδηγήσει σε προστατευτισμό με πολιτικές πιέσεις αντίδρασης» Η επανάσταση . Η Freeland καταλήγει «η ιστορία απέδειξε ότι οι υπερ-ελίτ έχουν μόνο δυο τρόπους να επιβιώνουν: καταστέλλοντας τη διαμαρτυρία ή μοιράζοντας τα πλούτη τους» Δυστυχώς υπάρχει και μια τρίτη δυνατότητα, πιο βίαιη.
Ο καπιταλισμός είναι μια σπείρα θανάτου, που έγινε προφανής από τη πρόσφατη αναζωπύρωση των συνταγών Ρήγκαν στην Αμερική. Δεν θα επιβιώσει. Η ιστορία δείχνει ότι η ανακατανομή του πλούτου δεν γίνεται ποτέ με ειρηνικό ή διπλωματικό τρόπο, αλλά μόνο με βίαιες επαναστάσεις που ανατρέπουν τα υπάρχοντα «συστήματα» όπως εκείνο της συνομωσίας των υπερ-πλουσίων του Νταβός»
* Ο πίνακας της ανάρτησης "ζευγάρι" είναι του Αλέκου Φασιανού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου