Ένα πράγμα δεν έχουν καταλάβει οι πολιτικοί μας άρχοντες.
Ότι ο κόσμος είναι εξαγριωμένος.
Αν ο κ. Παπανδρέου «απειλήσει» σήμερα με εκλογές, θα έχει κάνει ένα μεγάλο και σοβαρό λάθος.
Οι πολίτες νιώθουν ήδη πιεσμένοι.
Αν τους «εκβιάσει», θα τους στείλει στην... απέναντι όχθη. Θα έχει υπογράψει ο ίδιος ο πρωθυπουργός την αγορά μιας μεγάλης ήττας.
Επιχειρείται από την κυβέρνηση να ...μετατραπούν οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση σε ψήφο εμπιστοσύνης στο μνημόνιο. Καταρχήν αυτό το γεγονός από μόνο του κρύβει έναν παραλογισμό. Ουδέποτε στο παρελθόν εξήχθησαν αξιόπιστα συμπεράσματα από δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Κι αυτό, διότι υπάρχουν πολλές ιδιαιτερότητες από περιοχή σε περιοχή.
Αν πράγματι οι δημοτικές εκλογές καθόριζαν τις εξελίξεις στην κεντρική πολιτική σκηνή, τότε το ΚΚΕ θα ήταν στην κυβέρνηση από την δεκαετία του ΄80. Ας πάρουμε παράδειγμα την κάθοδο του κ. Τατούλη στην Πελοπόννησο. Ο κ. Τατούλης είναι ιδιαίτερα αγαπητός στην Αρκαδία. Αν λοιπόν εκεί συγκεντρώσει ποσοστά της τάξης του 70% (λέμε τώρα), αυτό θα σημαίνει ότι οι πολίτες της Αρκαδίας επικροτούν την πολιτική της κυβέρνησης;
Στα γραφεία των κομμάτων γνωρίζουν καλά τις πιθανότητες του κάθε υποψηφίου. Έχουν στα χέρια τους δημοσκοπήσεις. Οι πληροφορίες, λοιπόν, υποστηρίζουν ότι οι κυβερνητικοί υποψήφιοι δεν θα περάσουν ιδιαίτερα καλά στις επικείμενες εκλογές ή τουλάχιστον αυτό δείχνουν μέχρι στιγμής οι δημοσκοπήσεις. Το ερώτημα είναι τί εξυπηρετεί μία «απειλή» εκλογών από τον κ. Παπανδρέου με τις πιθανότητες να είναι ήδη εναντίον των εκλεκτών του; Κι όταν μάλιστα διατρέχει τον κίνδυνο να εξαγριώσει τους ψηφοφόρους και να κάνει ακόμη πιο δύσκολο το έργο των υποψηφίων δημάρχων και περιφερειαρχών του κόμματός του.
Μήπως πίσω από αυτή την επιλογή κρύβεται μία στρατηγική επιλογή;
Μήπως ο κ. Παπανδρέου έχει ήδη αποφασίσει να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές, πιστεύοντας ότι θα ανανεώσει την λαϊκή εντολή;
Είναι πιθανόν να τον έχουν πείσει οι σύμβουλοί του ότι τώρα θα κερδίσει εύκολα τους πολιτικούς του αντιπάλους και ότι με μία νέα εκλογική νίκη θα ξεγράψει τις δεσμεύσεις της προηγούμενης εκλογικής αναμέτρησης.
Η αλήθεια είναι ότι οι πιέσεις που ασκούνται στην κυβέρνηση από το εσωτερικό του κυβερνόντος κόμματος είναι ισχυρές. Αυτός όμως δεν είναι λόγος για να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές σε μία τόσο δύσκολη συγκυρία.
Εκτός και αν!
Εκτός και αν τα πράγματα είναι πιο δύσκολα απ’ ότι πιστεύουμε και ο κ. Παπανδρέου έχει ζηλέψει τις επιλογές του προκατόχου του...Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
1 σχόλιο:
Fast track και «Βρώμικος Χάρι»
Ο κ Παμπούκης έδωσε ρέστα κατά τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής του νομοσχεδίου για τις περιβόητες fast track επενδύσεις. Για κακή του τύχη η ολοκλήρωση της συζήτησης στην επιτροπή συνέπεσε με το φιάσκο στον Αστακό, όταν το Κατάρ ανακοίνωσε ότι αποσύρει το ενδιαφέρον του για την πολυδιαφημισμένη επένδυση των 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ.
«Ιδιαίτερα οργισμένος», δηλώνει ο κ. Παμπούκης και... «εγκαλεί» την κοινοπραξία ως «μη σοβαρή», καθώς και όσους επιχαίρουν για τη ματαίωση του έργου. «Εγκαλεί», δηλαδή, τους πάντες, εκτός από την κυβέρνηση: την αντιπολίτευση, όλες τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, ειδήμονες πανεπιστημιακούς, το Τεχνικό Επιμελητήριο και, βεβαίως, την ανάστατη τοπική κοινωνία. Ολοι τους είχαν καταγγείλει τεκμηριωμένα ως διαρκώς καταστροφική για το περιβάλλον και σαν «βραδυφλεγή βόμβα» οικολογικής συμφοράς τη θερμοηλεκτρική μονάδα με καύσιμο το υγροποιημένο αέριο LPG.
Σαν αυτή, που ευτυχώς ματαιώθηκε στον Αστακό, είναι η μία κατηγορία των fast track επενδύσεων που προσδοκά να μας φέρει ο κ Παμπούκης: ό,τι πιο «βρώμικο» τοξικά αρνείται να δεχτεί στα εδάφη της η άλλη, κυρίως η δυτική, Ευρώπη.
Το σύνδρομο της αρπαχτής, το να κόβεις δρόμο, δηλαδή, για να «πιάσεις την καλή», είναι κοινό γνώρισμα και πρακτική για όλα τα λαμόγια. Αλλά θα 'πρεπε να θεωρείται αδιανόητο να χαρακτηρίζει μια κυβερνητική αναπτυξιακή πολιτική.
Πηγή: ελευθεροτυπία
Δημοσίευση σχολίου