Να θυμηθούμε τι πραγματικά συνέβη στην Κύπρο

Η Τουρκία δεν θα διστάσει να μας σύρει σε μία περιπέτεια, εφόσον εμείς την πείσουμε ότι είμαστε υπερβολικά αδύναμοι και ανόητοι. 

Να μην ξεχνάμε πως χάθηκε η μισή Κύπρος. Όταν υπερατλαντικοί «σύμμαχοι» της χούντας έδιναν διαβεβαιώσεις ότι στήριζαν τον Ιωαννίδη. 
Η Ελλάδα μπορεί να ηττηθεί μόνο αν δώσει την ευκαιρία που αναζητά η Τουρκία...
εδώ και χρόνια.

Η κλιμάκωση της έντασης δεν μας συμφέρει. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει αποδεχτεί μέχρι σήμερα την από κοινού προσφυγή σε κάποιο διεθνές δικαστήριο. Ξέρουν ότι θα χάσουν, επειδή οι διεκδικήσεις τους είναι εξαιρετικά αδύναμες νομικά. 

Ο μόνος τρόπος για να κερδίσουν κάτι είναι να δημιουργήσουν τετελεσμένα μετά από ένα θερμό επεισόδιο. Να μας υποχρεώσουν, δηλαδή, να καθίσουμε στο τραπέζι με ταπεινωτικό τρόπο.

Η Ελλάδα έχει πολλούς τρόπους για να απαντήσει. Και κακώς πιστεύουν ορισμένοι ότι δεν διαθέτουμε αποτρεπτική δύναμη. Αλλά δεν είμαστε εμείς εκείνοι που χρειάζεται να τζογάρουμε, από την ώρα που δεν είμαστε εμείς εκείνοι που διεκδικούμε. 

Είναι πολύ δύσκολο για την Τουρκία να ξεκινήσει έναν πόλεμο από μόνη της. Είναι κάτι που δεν θα το αντέξουν ούτε οι φιλικά σε αυτήν κυβερνήσεις της Δύσης. 

Αντίθετα, αν καταφέρουμε να εμπλακούμε σε μία διαμάχη, αν κατορθώσουμε να δημιουργήσουμε αμφιβολίες στον κόσμο για το τι ακριβώς συμβαίνει, τότε η μοίρα δεν θα είναι υποχρεωτικά με το μέρος μας.

Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα να ασκεί κανείς το νόμιμο δικαίωμα της άμυνας απέναντι σε έναν επιτιθέμενο και άλλο το να είναι συμμέτοχος σε ένα σκηνικό κρίσης. 

Είναι η ώρα που οι στρατιωτικοί κάνουν αθόρυβα την δουλειά τους και αποδεικνύουν ότι καλώς έπαιρναν τον μισθό τους στα χρόνια της ειρήνης. Η Ελλάδα δεν είναι ούτε Συρία, ούτε Ιράκ. Αρκεί ο καθένας να κάνει την δουλειά του με σοβαρότητα.

Εκείνο που δημιουργεί πρόβλημα είναι η εικόνα μιας κυβέρνησης που έχει δύο γραμμές, δύο κέντρα αποφάσεων. Κι αυτό πρέπει να λήξει άμεσα. 

Δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλα λάθη. 

Δεν μπορεί το αρμόδιο υπουργείο να ανάβει συνεχώς φωτιές και να τις σβήνει το γραφείο του πρωθυπουργού. Δεν αντέχει αυτό στον χρόνο. Ούτε και στην κοινή λογική.

Μία χώρα ενωμένη είναι σε θέση να σβήσει οποιαδήποτε απειλή, πριν καν αυτή εκδηλωθεί. 

Μία χώρα που κυριαρχεί η μικροπολιτική στα πάντα, ακόμη και στα εθνικά θέματα, είναι καταδικασμένη να χαθεί.

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr