Οι ευχές έχουν νόημα όταν γίνονται από την ψυχή σου και τις απευθύνεις στους ανθρώπους που αγαπάς και που υπολήπτεσαι.
Όλες οι άλλες είναι υποκρισίες, περιττοί αυτοματισμοί και απάτες.
Κυρίως οι ευχές όσων με το ένα χέρι σου τα παίρνουν και με το άλλο σου εύχονται καλή χρονιά...
Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η ευχή πρωθυπουργών, υπουργών, κομματαρχών και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων για καλύτερη και παραγωγικότερη και πιο δυναμική χρονιά για την ελληνική οικονομία και κοινωνία είναι μία μπαρούφα ολκής, για να μην πούμε ότι είναι μια κοροϊδία στα μούτρα τουλάχιστον 9.000.000 κατοίκων αυτής της χώρας. Ελλήνων και ξένων.
Τα πράγματα είναι απλά και πεντακάθαρα. Η χρονιά που μπήκε δεν θα είναι απλώς χειρότερη. Θα είναι τρισχειρότερη. Για πολύ χειροπιαστούς λόγους:
1. Οι μισθοί των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα, που είναι ο πολυπληθέστερος, θα συρρικνωθούν κι άλλο, με την επέκταση των ατομικών συμβάσεων, με την αύξηση των πραγματικά ανέργων, με τις αυξήσεις των παρακρατήσεων φόρων και των νοσήλειων, με τον εκβιαστικό τρόμο της ανεργίας για τους εργαζόμενους.
2. Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων του στενού και δημόσιου τομέα θα συρρικνωθούν κι άλλο με την αύξηση νοσηλείων και παρακρατήσεων.
3. Οι συντάξεις όλων των κατηγοριών εκτός από κάποιους προνομιούχους, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται διπλοσυνταξιούχοι τραπεζών και ασφαλιστικών εταιριών, θα γκρεμιστούν.
4. Τα εισοδήματα των επαγγελματιών θα συρρικνωθούν κι άλλο με τα νέα φορολογικά μέτρα γι αυτούς που τα δηλώνουν και θα αυξηθεί κατά πολύ η φοροδιαφυγή γι αυτούς που δεν τα δηλώνουν.
5. Τα εισοδήματα όλων, είτε είναι εργαζόμενοι είτε όχι, θα συρρικνωθούν εξ αιτίας της αύξησης των φόρων, άρα των τιμών στα καύσιμα, των τιμών στην τηλεφωνία, στο ρεύμα, στο αέριο, στα τρόφιμα και στην παροχή των ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών.
6. Τα εισοδήματα όσων εμπλακούν σε οποιαδήποτε δοσοληψία με ακίνητα θα υποστούν καθίζηση, μετά τις βαριές φορολογικές και εξωφορολογικές επιβαρύνσεις που ισχύουν πλέον ακόμα και για να κληρονομήσεις.
7. Τα εισοδήματα των εμπόρων θα συρρικνωθούν κι άλλο, καθώς θα συρρικνώνεται η οικονομική δυνατότητα των αγοραστών.
8. Τα εισοδήματα της μεταποιητικής βιοτεχνίας και βιομηχανίας, που ασχολείται με την ελληνική αγορά, θα καταρρεύσουν αφού η λιανική θα υποστεί και άλλη μείωση πωλήσεων από τη διαρκή αδυναμία καταναλωτικής δαπάνης.
9. Η μικρομεσαία επιχείρηση θα υποστεί νέα κατάρρευση από την απουσία αγοραστών, αλλά και από την αδυναμία των τραπεζών που πάσχουν από κεφάλαια να δανειοδοτήσουν την οικονομία.
10. Οι φτωχότεροι πολίτες θα αδυνατούν να πληρώνουν τους μεγαλύτερους φόρους με αποτέλεσμα ο προϋπολογισμός να εμφανίζει υστέρηση εσόδων.
11. Οι επιχειρήσεις που θα γίνονται φτωχότερες θα αδυνατούν να πληρώσουν ή να εμφανίσουν το ΦΠΑ που εισπράττουν, με αποτέλεσμα ο προϋπολογισμός να εμφανίζει κι από κει τρύπα.
12. Η απαίτηση για μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμό, που επιτεύχθηκαν φέτος χάρη στη στάση πληρωμών 4,5 δις ευρώ του δημοσίου προς ιδιώτες και χάρη στην τελευταία ρανίδα ιδρώτα των γνωστών υποζυγίων που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, δεν είναι πραγματοποιήσιμη από δω και πέρα υπό τις παραπάνω συνθήκες: Και μείωσης των εισοδημάτων αυτών που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν και αύξησης της φοροδιαφυγής αυτών που φοροδιαφεύγουν, αφού κανείς δεν τους ελέγχει.
13.Η δημόσια περιουσία δεν αξιοποιείται για να παραγάγει γιατί αυτοί που τη διαχειρίζονται δεν έχουν ιδέα από εμπορική και επιχειρηματική εκμετάλλευση. Είναι άσχετοι γραφειοκράτες περιστοιχισμένοι από αδιάφορους επίορκους υπάλληλους, που το μόνο που ξέρουν και τους ενδιαφέρει είναι να πέφτει ο μισθός με τα επιδόματα και να πάρουν όσο πιο νωρίς γίνεται τη σύνταξή τους.
14.Η δημόσια περιουσία κατασπαταλιέται, και θα εξακολουθήσει, σε μικρές και μεγάλες δημόσιες δαπάνες, από τα νοίκια των κτηρίων μέχρι την κυκλοφορία εκατοντάδων ΔΧ αυτοκινήτων λες κι είναι ΙΧ, την πρόσληψη χιλιάδων αχρείαστων για τον πολίτη κομματόσκυλων, την κατασπατάληση σε άχρηστα ή ελαττωματικά ή προσωπικά έργα, την υπερτιμολόγηση υλικών και υπηρεσιών από συμμορίες μεσαζόντων και υπαλλήλων, τη χρονοκαθυστέρηση προώθησης εργασιών και έργου από υπαλλήλους και πολιτικό προσωπικό.
15. Οι τράπεζες δεν έχουν καταθέσεις ικανές για να χρηματοδοτηθούν (μέχρι κι οι βουλευτές δεν τις εμπιστεύονται), ούτε και ξένους επενδυτές για να συμμετάσχουν, μετά και το φιάσκο της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης, που χάθηκαν πάμπολλα λεφτά μικρών και μεγάλων μετόχων.
16. Έρευνα και τεχνολογία για άνοιγμα νέου επιχειρηματικού μετώπου που μπορεί να παραγάγει πλούτο δεν γίνεται στη χώρα.
17. Οι βιομηχανίες που μπορούν να προσμετρηθούν στον δυναμικό παραγωγικό τομέα της οικονομίας μετριώνται στα δάχτυλα των δύο χεριών, καθώς οι υπόλοιπες είτε μετανάστευσαν είτε χαροπαλεύουν από δανειοδοτική ασφυξία.
18. Η ενέργεια είναι εξαρτημένη από το πολιτικό status της χώρας, καθώς άπτεται απολύτως των ελληνοτουρκικών σχέσεων είτε πρόκειται για τις έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο, είτε για το Αιγαίο, είτε για τους αγωγούς μέσω Κασπίας, Βουλγαρίας, Τουρκίας.
19. Η Ελλάδα είναι ο τρίτος λιγότερο ελκυστικός τόπος για ξένες επενδύσεις μετά τη Νότιο Αφρική και το Ισραήλ, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Bloomberg, και κανείς δεν είναι διατεθειμένος να επενδύσει τα λεφτά του σε μια χώρα που δεν ξέρει την τύχη τους αύριο με τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία, την ουσιαστική αρνησιδικία, το κλεπτομανές και αφερέγγυο κράτος.
Συμπέρασμα:
Ζούμε σήμερα σε μια χώρα, που με μαθηματική ακρίβεια και με στοιχεία, οι καταναλωτές της θα φτωχύνουν κι άλλο, οι έμποροί της θα φτωχύνουν κι άλλο, οι παραγωγοί της θα φτωχύνουν κι άλλο, οι φοροφυγάδες θα αυξηθούν κι άλλο, το δημόσιο ταμείο θα εισπράττει λιγότερα, οι τράπεζες δεν θα έχουν ικανά κεφάλαια για να δανείσουν, το ξένο χρήμα φοβάται να επενδύσει.
Μ’ αυτά τα δεδομένα όποιος αγαπάει τον τόπο αυτόν και τους κατοίκους του δεν μπορεί παρά να εύχεται ένα πράγμα:
Να μη δει τη χώρα του να ανασταίνεται μετά από καμιά νέα πολύ μεγάλη συμφορά.
Επειδή το πολιτικό προσωπικό και οι σχέσεις των κομμάτων μεταξύ τους και η απουσία συναίσθησης του κομματικού κόσμου για την κατάσταση της χώρας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια προς τα βράχια. Χωρίς να είναι ορατή καμιά ομαλή, ενήλικη λύση.
Μ αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, κανένας νουνεχής δεν μπορεί πια να εύχεται. Μπορεί μόνο να απεύχεται. Τη συμφορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου