Αλήθεια, έχουμε επικεντρωθεί τόσο πολύ στα απαιτούμενα από τους δανειστές προληπτικά μέτρα ύψους 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, που …καταπίνουμε αμάσητο, το «χάπι» των 5,4 δισεκατομμυρίων;
Και από την άλλη, πόσο αντιλαμβανόμαστε ως κοινωνία το πολύ μεγαλύτερο μακροπρόθεσμο κόστος για την Ελλάδα και τους Έλληνες, της νέας προσθήκης μιας πολιτικής διαρκούς Risk Management στη στάση των «Θεσμών» έναντι ενός …παθογόνου ΣΥΡΙΖΑ;Είναι καιρός να αποτινάξουμε τον κυβερνητικό στρουθοκαμηλισμό που προσπαθεί να μεταδώσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην ελληνική κοινωνία, δείχνοντας διαρκώς «κάποιους άλλους» ως ενόχους για τα αποτελέσματα της δικής της ανικανότητας.
Μόνο έτσι θα δούμε καθαρά την πραγματικότητα και το σαφές όριο μεταξύ ευρωπαϊκής υπερβολής και ελληνικής (κυβερνητικής) ανεπάρκειας.
Διότι το λεγόμενο Risk Management δεν είναι μια έννοια κλειστών επιχειρηματικών lobby απρόσιτη για τον μέσο πολίτη. Είναι κάτι που κάνει η μέση οικογένεια στο σπιτικό της καθημερινά.
Όλοι κάνουμε διαχείριση κινδύνου. Εκτιμούμε το πιθανό κόστος κάποιων εξωγενών ορατών «κινδύνων» στον οικογενειακό προϋπολογισμό του επόμενου διαστήματος (μια πιθανή υπέρβαση δαπανών για διακοπές, μια πιθανή υπέρβαση δαπανών για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος υγείας, ή για την αποκατάσταση μιας οικιακής βλάβης) και αναπροσαρμόζουμε ή περικόπτουμε κάποιες άλλες μελλοντικές δαπάνες, ώστε αν προκύψει η «στραβή», να έχουμε μειώσει την έκταση του ρίσκου και να μην πέσουμε έξω οικονομικά. Να μη βρεθούμε εκτεθειμένοι.
Αυτό κάνει σήμερα ως έναν βαθμό και η πλευρά των «Θεσμών», με τη διαφορά, ότι το ρίσκο που διαχειρίζονται ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το κόστος μείωσης του ρίσκου από την ανικανότητα, την ανακολουθία, την αναξιοπιστία αυτής της κυβέρνησης, έρχεται να επιβαρύνει τον οικογενειακό προϋπολογισμό σε κάθε ελληνικό σπίτι.
Και δυστυχώς, το ήδη δυσβάσταχτο πακέτο των 5,4 δισ. που θα επιβαρύνουν τους Έλληνες πολίτες υπό μορφή νέων μέτρων, έρχεται «απ` έξω» ως …θεραπεία των προβλημάτων που δημιούργησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αλλά και ως απόδειξη (στα μάτια των «θεσμών») της ανάγκης λήψης και προληπτικών μέτρων για τις μελλοντικές επιπτώσεις της κυβερνητικής αναξιοπιστίας και ανικανότητας, που θεωρούνται σίγουρες από τους Ευρωπαίους Εταίρους.
Τα 5,4 δισεκατομμύρια λοιπόν, είναι ήδη δυσβάσταχτα με τη μορφή που τα φέρνει η κυβέρνηση. Με νέους φόρους, που με μαθηματική ακρίβεια, θα εξοντώσουν την επιχειρηματικότητα, θα αποτελειώσουν τη μεσαία τάξη θα αποκλείσουν κάθε αναπτυξιακή προοπτική και θα δικαιώσουν τους «Θεσμούς» για την επιβολή του προληπτικού πακέτου.
Κι αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Να αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα η ευρωπαϊκή πρόληψη κατά ΣΥΡΙΖΑ …σε βάρος των Ελλήνων και της Ελλάδας.
Το να δείχνουμε ως «κακούς λύκους» τους …Θεσμούς, όταν εμείς χτίζουμε σπίτια με άχυρα, δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα.
Λύση στο πρόβλημα, είναι να χτίσουμε εμείς το σπίτι μας σε στέρεες βάσεις. Με γερά υλικά. Με μια κυβέρνηση που θα έχει ως αδιαμφισβήτητα χαρακτηριστικά, την αξιοπιστία και την εφαρμογή μιας οικονομικής πολιτικής που θα υπηρετεί τους αριθμητικούς στόχους, με αναπτυξιακή λογική, χωρίς να στοχοποιεί τους πολίτες για να συντηρήσει κοστοβόρες παθογένειες, σε μια λογική οικοδόμησης ενός κόμματος-κράτους.
Του Σταύρου Καλαφάτη*
*Ο Σταύρος Καλαφάτης είναι Τομεάρχης Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Βουλευτής Α΄ Περιφέρειας Θεσσαλονίκης της Ν.Δ.
liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου