«Δώστε στην Ελλάδα αυτό που της αξίζει: Κομμουνισμό» !

«Πρόκειται για μια μεγάλη ευκαιρία να δώσουμε στο λαό της Ελλάδας αυτό που του αξίζει, τον κομμουνισμό» 

δηλώνει στο Forbes (σε κείμενο που πρωτοδημοσιεύτηκε προ εξαμήνου, αλλά τις τελευταίες μέρες κάνει θραύση στο Facebook -κυρίως ξένων χρηστών) ο...
αρθρογράφος Bill Frezza ο οποίος αναφέρεται στο βιογραφικό του ως πρώην μηχανικός, επιχειρηματίας και επίδοξος συγγραφέας.
Ο κύριος Frezza ουσιαστικά στο άρθρο του αυτό που λέει είναι ότι δεν μπορεί η τραπεζική ελίτ να κλέψει όλα τα λεφτά των γερμανών φορολογουμένων για να σώσει την Ελλάδα από μια αναπόφευκτη κατάρρευση. Αναφέρεται στον κομμουνισμό ως μια σημαντική κάποτε ιστορική δύναμη που είχε μετατρέψει τους ανθρώπους σε σκλάβους και ανατρέχει σε παραδείγματα κομμουνιστικών χωρών του σήμερα όπως η Κούβα, η Βόρεια Κορέα και η Βενεζουέλα, για να γράψει με τη χαιρέκακη πένα του για τον Τσάβες, ότι είναι απασχολημένος με το να καταπίνει κοκτέιλ ενώ του πέφτουν τα μαλλιά…

Και όπως τονίζει, επειδή ο κόσμος πρέπει να μην ξεχνάει το παράδειγμα του κομμουνισμού σε δράση, ο καλύτερος υποψήφιος για το καθεστώς, είναι η Ελλάδα που «ήδη προετοιμάζεται για αυτό από χρόνια ρίχνοντας αντικαπιταλιστικό βιτριόλι σε κάθε ανεπτυγμένη χώρα».

Μετά από αρκετές ειρωνείες για τη χώρα, ο Frezza σημειώνει ότι η γη που εφηύρε τη δημοκρατία τη χρησιμοποιεί για να τελειοποιήσει την τέχνη "του να ζεις σε βάρος των άλλων", ενώ «η μοναδική βιομηχανία που έχει και αξίζει μια δεκάρα είναι ο τουρισμός, αλλά είναι κουραστικό για τους ταξιδιώτες να αποκλείονται από τις απεργίες και να παρακάμπτουν τις μολότοφ. Θα ήταν χρήσιμο να τους αφήσουμε να οικοδομήσουν τον παράδεισο των εργαζομένων, για να μας θυμίζουν με τι μοιάζει η επιβαλλόμενη ισότητα».

Ακόμη γράφει μεταξύ άλλων, ότι ενώ η Ελλάδα εξαπάτησε στο δρόμο για την Ε.Ε., μια άλλη χώρα που εργάζεται σκληρά-η Τουρκία-επαιτεί για να γίνει δεκτή στην Ευρώπη. Για τον Frezza, παρά τις φρενήρεις προσπάθειες, η ιλαροτραγωδία πλησιάζει προς την τελική πράξη της. Και όπως γράφει «ήρθε η ώρα να εκλείψει η ασθένεια ενός έθνους που καταναλώνει συνεχώς περισσότερα από όσα παράγει".

Παραδέχεται ότι λίγοι πολιτισμοί μπορούν να κοιτάξουν πίσω με υπερηφάνεια όσο ο ελληνικός, αλλά «για τους σημερινούς Έλληνες ήρθε η ώρα να σκεφθούν τι έχουν κάνει για την ανθρωπότητα τον τελευταίο καιρό. Και το πιο σημαντικό: Τι είναι έτοιμοι να κάνουν για να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Εάν δεν μπορούν, τότε ήρθε η ώρα να τραγουδήσουν τη Διεθνή». 

Lifo

orthografos