ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΟΥ: Το σχέδιο της μεγάλης ανατροπής από τον Μεϊμαράκη και οι σκέψεις Καραμανλή για τη νέα Κεντροδεξιά

Χρειάστηκαν μερικές μόνο μέρες διαλυτικών φαινομένων στο ΣΥΡΙΖΑ και μια ολιγόμηνη κυβερνητική προϋπηρεσία, που έχει προβληματίσει το εκλογικό σώμα, για να διαμορφωθούν συνθήκες διαφοροποίησης του πολιτικού κλίματος, σε σημείο ώστε να είναι πολύ μεγάλες οι πιθανότητες να αναδειχθεί πρώτο κόμμα στις εκλογές η Νέα Δημοκρατία!

Οι σημερινές ενδείξεις δείχνουν τέτοια αιφνίδια ανατροπή του πολιτικού σκηνικού ώστε...
οι πλέον αισιόδοξοι παρατηρητές των νεοδημοκρατικών πραγμάτων να μιλούν για έκπληξη ανάλογη με εκείνη των εκλογών του 2009, όσον αφορά την διαφορά που είχε πετύχει ο Γιώργος Παπανδρέου απέναντι στον Κώστα Καραμανλή. Όμως εκτός από τη διαμόρφωση άλλων συνθηκών στο πολιτικό σύστημα, στην περίπτωση που είναι πρώτο κόμμα η Νέα Δημοκρατία, όσον αφορά στις κυβερνητικές συνεργασίες που θα επιδιωχθούν, με πρώτο παραλήπτη της εντολής για σχηματισμό κυβέρνησης το Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ένα τέτοιο θριαμβευτικό, για τα σημερινά δεδομένα, αποτέλεσμα για το σημερινό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης διαμορφώνει και άλλες εσωκομματικές καταστάσεις. Ας μη λησμονείται και η παραίτηση Σαμαρά και η ανάθεση στον πρώην πρόεδρο της Βουλής της αρχηγίας του κόμματος πέρασαν από συγκεκριμένα «καυδιανά δίκρανα», αμφισβήτησης του χρόνου παραμονής του Μεϊμαράκη στην καρέκλα του αρχηγού. Όσοι εν δυνάμει δελφίνοι τον ήθελαν για μικρό χρονικό διάστημα επικεφαλής του κόμματος, προκειμένου απλώς να θέσει σε κίνηση τις διαδικασίες εκλογής νέου αρχηγού, υπέστησαν την πρώτη εσωκομματική τους ήττα, καθώς το πολυπληθές καραμανλικό τμήμα της Ν.Δ. κινητοποιήθηκε, με αποτέλεσμα να συλλεγούν 67 υπογραφές για την παραμονή Μεϊμαράκη, όχι μόνο για το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, που ήταν ήδη ορατές, αλλά και μέχρι την προσεχή άνοιξη.

Ήδη τώρα και το σχέδιο αυτό, που αποπνέει, καλώς ή κακώς, προσωρινότητα, φαίνεται να ανατρέπεται στην περίπτωση που κατορθώσει ο Μεϊμαράκης να οδηγήσει το κόμμα σε εκλογική νίκη. Πολύ περισσότερο αφού, πριν καν υπάρξουν οι ενδείξεις για πρωτιά της ΝΔ, από το καραμανλικό περιβάλλον διατυπωνόταν η εκτίμηση ότι, στην περίπτωση που ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης «πιάσει» τα ποσοστά που είχε πετύχει ο Αντώνης Σαμαράς, «δύσκολα θα μπορεί κανείς να τον κουνήσει από τη θέση του». Πόσο μάλλον αν οδηγήσει το κόμμα στην εξουσία.

Επομένως, η πιθανή νίκη της ΝΔ, η αύξηση των ποσοστών του Ιανουαρίου, ή η οριακή διαφορά από το ΣΥΡΙΖΑ, στην περίπτωση που το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα κατορθώσει να έρθει πρώτο, διαμορφώνει και άλλες εσωκομματικές ισορροπίες. Ειδικότερα:

Η πλέον ανέπαφη και, για την ακρίβεια, κερδισμένη εσωκομματική ομάδα είναι η καραμανλική, η οποία έχει άλλωστε στηρίξει το Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Εξάλλου όπως προαναφέρθηκε είναι αυτή που κινητοποιήθηκε ώστε να μαζέψει τις υπογραφές για την παραμονή του. Η ισχυροποίηση, δε, του σημερινό αρχηγού της Ν.Δ., μετά τις εκλογές ουδόλως ανατρέπει ή ακυρώνει τα σχέδια του Κώστα Καραμανλή, στην περίπτωση που εκείνος αποφασίσει να ηγηθεί της συγκρότησης της νέας Κεντροδεξιάς.

Κι αυτό διότι:

(α) Ο ίδιος ο Καραμανλής δεν συζητεί επαναδραστηριοποίηση του στη Νέα Δημοκρατία.

(β) Η επάνοδος, χάρη στον Μεϊμαράκη, της Ν.Δ. σε παλαιότερα ποσοστά θα αποτυπώνει την ευρύτερη συσπείρωση του κόμματος και την αποκατάσταση του συμπαγούς χαρακτήρα του, που μπορεί να αποτελέσει τη βάση –μια και ο Μεϊμαράκης στρέφει το κόμμα προς το Κέντρο- της νέας Κεντροδεξιάς, στην οποία θα μπορούσε να ηγηθεί ο Καραμανλής. Άλλωστε, ο σημερινός αρχηγός της ΝΔ δεν έχει αμφισβητήσει την προοπτική αυτή να αποτελέσει ο ίδιος το βασικό συντελεστή του βήματος για τη νέα Κεντροδεξιά.

Πολιτικοί παράγοντες που συζητούν με τον πρώην πρωθυπουργό επιμένουν ότι δεν έχει φύγει από το μυαλό του Κώστα Καραμανλή η ίδρυση ενός Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το οποίο θα εκφράζει την εκσυγχρονισμένοι Κεντροδεξιά, περί της οποίας γίνεται λόγος. Επιπλέον, στις αναλύσεις που γίνονται για την προοπτική αυτή δικαιολογημένα επισημαίνεται ότι στη μεταπολεμική ιστορία του τόπου πολλά κόμματα αφανίστηκαν ή συρρικνώθηκαν, ενώ αντιθέτως, η θεωρούμενη Λαϊκή Δεξιά, υπό οιανδήποτε ονομασία, έχει αποτελέσει τη συμπαγέστερη παράταξη, ανεξαρτήτως της διακύμανσης, κάθε φορά., των ποσοστών της.