Το ζεμπέκικο του Ζαλόγγου

Κορυφαία είδηση της χθεσινής ημέρας ήταν, αναμφισβήτητα, οι συναντήσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με την Γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel και τον Γάλλο πρόεδρο Francois Hollande. 

Οι συναντήσεις αυτές έγιναν σε μια προσπάθεια να φτάσουμε σε «πολιτική συμφωνία». Ξανά.

Είναι σαφές πως το πρόβλημα της χώρας είναι οξύτατο και η όποια κίνηση μπορεί να διευκολύνει την εξεύρεση λύσης, είναι καλή...

Αλλά υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ μιας κίνησης που γίνεται υπό τις πρέπουσες προϋποθέσεις και μιας άλλης που γίνεται, απλά για να γίνει. Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει πιθανότητα δημιουργίας αποτελέσματος, ενώ στην δεύτερη όχι.

Πολιτική συμφωνία είχαμε υποτίθεται και πριν μερικές εβδομάδες. Στην προηγούμενη, τακτική Σύνοδο Κορυφής. Με την περίφημη εξαμερή διάσκεψη που, τελικά, έγινε οκταμερής. Εκείνη που διήρκεσε μέχρι αργά την νύχτα. Στις 3 χαράματα είχαμε ξεμπερδέψει τότε, αν θυμάστε. Εκεί που, με τις υπερμεταμεσονύκτιες δηλώσεις της κυρίας Merkel, του κυρίου Τσίπρα και την βοήθεια της «δημιουργικής ασάφειας», όλοι αντιλήφθηκαν ότι, επί της ουσίας, δεν είχε επιτευχθεί καμία συμφωνία. Το μόνο που είχε συμβεί ήταν η αναλυτική εξήγηση των κανόνων και των «κανόνων» στον Έλληνα πρωθυπουργό. Μόνο, ρεαλιστικά, θετικό γεγονός το ότι είχε διατρανωθεί η θέληση όλων «να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ».

Το μακρύ εκείνο βράδυ στις Βρυξέλλες διαδέχθηκε, σε λίγες μόνο μέρες, το πρωθυπουργικό ταξίδι στην Γερμανική πρωτεύουσα. Όπου, πράγματι, διαφάνηκε μία σύγκλιση απόψεων. Ο κύριος Τσίπρας έκανε, δημόσια, σημαντικά βήματα προς λογικότερες θέσεις. Είχαμε μάλιστα τότε αναρωτηθεί και ελπίσει πως, πιθανόν, να είχαμε γίνει μάρτυρες ενός «Ελεγχόμενου τετ-α-κέ», από την πλευρά του. Τότε,  πάλι «είχε επιτευχθεί πολιτική συμφωνία». Όπως όλοι βέβαια γνωρίζουμε πιά, οι ελπίδες αποδείχτηκαν ψεύτικες. Η κυβέρνηση με την τακτική που ακολουθεί, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στην Αθήνα, δεν έχει καταφέρει να πετύχει πραγματική, ουσιαστική συμφωνία.

Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει γίνει τίποτα γνωστό για την συνάντηση με τον Γάλλο πρόεδρο. Ούτε το εάν πραγματοποιήθηκε. Για δε αυτήν με την Γερμανίδα ηγέτη, ελάχιστα πράγματα. Ένα non paper  από την Ελληνική πλευρά. Που μας πληροφόρησε ότι «η συνάντηση έγινε σε θετικό και εποικοδομητικό κλίμα», καταγράφηκε η πρόοδος που έχει γίνει και ότι ο πρωθυπουργός ζήτησε να γίνει ενδιάμεση συμφωνία μέχρι τέλος Απριλίου. Επίσης κάποιες διαρροές, από κυβερνητικές πηγές, μας ενημέρωσαν πως υπήρξε σύγκλιση για τα πρωτογενή πλεονάσματα 2015-16, για πλήρη ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Εσόδων και μεγαλύτερη της ΕΛΣΤΑΤ.

Από την Γερμανική και ευρωπαϊκή πλευρά όμως τα μηνύματα είναι, πόσο παράξενο αλήθεια, εντελώς διαφορετικά. Χαρακτηριστική η φράση που ακούστηκε. «Η Γερμανική ηγεσία θέλει να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ. Ο χρόνος όμως τελειώνει και ίσως χρειαστούμε περισσότερο δράμα μέχρι να «προσγειωθεί» ο Τσίπρας και να κλείσει συμφωνία». Σήμα ευδιάκριτο, απλό και κατανοητό προς όλους.

Πραγματικά μου είναι πολύ δύσκολο να καταλάβω τον σκοπό των συναντήσεων. Όλοι ξέρουμε πλέον τα «αγκάθια» της διαπραγμάτευσης Φροντίζουν, ευτυχώς, οι Ευρωπαίοι γι’ αυτό. Πρόκειται για:
-    Την αύξηση ΦΠΑ
-    Την μείωση των επικουρικών συντάξεων
-    Την μη υλοποίηση της 13ης σύνταξης
-    Την πραγματοποίηση κανονικών ιδιωτικοποιήσεων
-    Την περαιτέρω μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας
-    Την αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού συστήματος

Θέματα για τα οποία οι κυβερνητικές πηγές δεν ανέφεραν απολύτως τίποτα. Σαν να μην υπάρχουν στην ατζέντα.
Είναι ακατανόητο. Χρήματα για να γίνουν όπως επιθυμεί η κυβέρνηση τα πράγματα, δεν υπάρχουν. Η ρευστότητα βρίσκεται στο απόλυτο ναδίρ. Η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα (νέας) χρεοκοπίας. Ασύντακτης αυτή την φορά. Οι δανειστές τα παραπάνω ζητούν για να μας χρηματοδοτήσουν. Δεν έχει σημασία αν είναι σωστά ή λάθος. Αυτοί είναι οι όροι με τους οποίους δίδονται τα χρήματα στην Ελλάδα. Ποιος ο λόγος να ξαναβλέπουμε συνεχώς το ίδιο έργο; Ποιος ο λόγος να επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο ή οικονομία; Ποιος ο λόγος να χορεύουμε ξέγνοιαστοι ζεμπεκιές στην άκρη-άκρη του γκρεμού;

Πέτρος Λάζοςpetros.lazos@capital.gr

Πηγή:www.capital.gr