Δεν γνωρίζω αν το έχετε κατανοήσει, αλλά μέσα σε τρεις μήνες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, η χώρα κατάφερε να βάλει απέναντί της όλους τους συμμάχους της.
Κορύφωση αυτού του γεγονότος, το φωτογραφικό νομοσχέδιο για την ουσιαστική αποφυλάκιση του τρομοκράτη –δολοφόνου Σάββα Ξηρού, το οποίο προκάλεσε τηνβίαιη αντίδραση και των ΗΠΑ…
Με τη χώρα να βρίσκεται στον γκρεμό, να έχει απέναντί της σχεδόν όλη την προηγμένη κοινότητα της Δύσης κι η κυβέρνηση να νομοθετεί – όχι για να προστατέψει την οιαδήποτε εθνική κυριαρχία- αλλά για να πάει σπίτι του ο Ξηρός, δεν λες ότι είναι κι η πιο ευφυής πολιτική κίνηση.
Όμως, μπροστά στις ιδεοληψίες, πού να βρει κάποιος την πολιτική σοφία και την ευφυΐα;
Τώρα, ο μοναδικός (;) κατά τα φαινόμενα σύμμαχος της χώρας απέναντι στην κρίση, στον οποία η κυβέρνηση Τσίπρα –Καμμένου ήλπιζε απεγνωσμένα για βοήθεια στην αποφυγή, στρέφεται κι αυτός με οργή απέναντι στην χώρα.
Δεν είναι ούτε μια, ούτε δυο, ούτε τρεις φορές αλλά πάμπολλες που οι ΗΠΑ έβαλαν πλάτη στη ελληνικό ζήτημα κι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας το είχε τονίσει δημοσίως.
Θα υπενθυμίσω ότι όταν ο Σόιμπλε απειλούσε ωμά για έξωση της Ελλάδας από το ευρώ, ο Ομπάμα ήταν εκείνος που μεσολάβησε. Οι ΗΠΑ παρενέβησαν επανειλημμένως ούτως ώστε να πέσουν οι τόνοι μεταξύ ημών και δανειστών. Κι εκτός τούτων, οι ΗΠΑ είναι η μόνη χώρα –μέσω της μεγάλης επιρροής τους στο ΔΝΤ- που έχει ταχθεί υπέρ της περικοπής του ελληνικού χρέους, κάνοντας τον Σόιμπλε να βγάζει αφρούς…
Κι απέναντι στις ΗΠΑ – που ήταν η μόνη σύμμαχος χώρα που εξ αρχής δεν αντιμετώπισε αρνητικά τη νέα κυβέρνηση- εμείς πήγαμε κι …επαναστατήσαμε εξ αιτίας των ιδεοληψιών και της τρέλας του 4%!
Τερατώδες, εγκληματικό λάθος και δη εις βάρος των συμφερόντων του τόπου.
Κι όσο κι αν καταβάλλεται από το Μέγαρο Μαξίμου μεγάλη επικοινωνιακή προσπάθεια για να πείσει περί του αντιθέτου, η κοινωνία μπορεί πλέον να κατανοεί.
Ο δε πρωθυπουργός δεν είναι αμέτοχος.
Όσα συνέβησαν χθες στην Ουάσιγκτον στη συνάντηση Κέρι και Κοτζιά, αποτυπώνουν πλήρως την πραγματικότητα.
Η Ελλάδα παραπαίει κι αποδυναμώνεται συνεχώς από τις παλινωδίες των ιδεολογικών ουτοπιών κι εξαρτήσεων της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου.
Όχι μόνο στα ζωής και θανάτου οικονομικά ζητήματα, αλλά κι από την παντελή έλλειψη σχεδίων σ’ όλους τους τομείς, όπου ακόμη κι η έννοια της ιεράρχησης των ζητημάτων τούς είναι άγνωστη.
Σιγά σιγά διαφαίνεται ολοκάθαρα ότι αυτή η κυβέρνηση είναι θλιβερά επικίνδυνη κι ασκεί πολιτικές που είναι αρεστές μόνο σε μια ακραία μειοψηφία.
Χάσαμε όχι μόνο όλους τους συμμάχους της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χάνουμε τώρα και τις ΗΠΑ…
Πού πάμε άραγε;
Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
GR Post
orthografos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου