Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εκστρατείας εκφοβισμού των πολιτών κατά τη διάρκεια της κρίσης που ζούμε, ήταν η ανάρτηση γνωστού blog στις 23 Νοεμβρίου, ένα λεπτό πριν τα μεσάνυχτα
Το δημοσίευμα μιλούσε για πανικό στην Εθνική Τράπεζα, για κούρεμα καταθέσεων και για τεράστια εκροή χρημάτων, πράγμα για το οποίο μάλιστα, είχε ενημερωθεί ο διοικητής της Εθνικής από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα...
Η Τράπεζα όπως ήταν φυσικό, την επόμενη ημέρα κατέθεσε μήνυση για κλονισμό πίστης στο εθνικό νόμισμα μέσω διασποράς ψευδών ειδήσεων, χειραγώγηση στην κεφαλαιαγορά και απόπειρα απάτης.
Η ανάρτηση φυσικά, κατέβηκε.
Η ιστορία θα αναδείξει πολλά επεισόδια της μαζικής κουλτούρας του φόβου, που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Η κυβέρνηση σε πλείστα όσα νομοσχέδια, καταρχήν διαρρέει κάποια σημεία, μετράει τις αντιδράσεις και ακολούθως "τροποποιεί".
Η συνήθης πρακτική των μεγάλων μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι να βρίσκουν απαράδεκτα όλα τα σχέδια νόμου, ενώ γνωρίζουν πως η τελική μορφή θα είναι διαφορετική.
Τα παραδείγματα που χρησιμοποιούν είναι μονόπλευρα, τα στημένα ρεπορτάζ της κρίσης δίνουν και παίρνουν, ουδείς διανοείται να πληροφορήσει για ό,τι έχει γίνει, παρά μόνο για ό,τι απομένει να γίνει.
Στις απίστευτες καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο καθένας μας, έρχεται να προστεθεί η "απόκρυψη" παραγόντων που θα επηρεάσουν τη μελλοντική πορεία της χώρας, με στόχο τη φθορά συνείδησης και τη συνεχή και αέναη παραπληροφόρηση με βάση την ακατάσχετη φλυαρία, την πολιτικολογία και την προπαγάνδα.
Ο κόσμος υφίσταται ακόμη τη συσσωρευμένη πίεση της εσωτερικής υποτίμησης, η φορολογική πίεση που δέχτηκε το 2013 ήταν η μεγαλύτερη καθώς προστέθηκαν και προηγούμενα χρόνια, οι μεταρρυθμίσεις στο κρατικό μηχανισμό κατά πολλούς, βαδίζουν με ρυθμό χελώνας.
Όμως η χώρα εισέρχεται στον αστερισμό της δημιουργίας δημοσιονομικών πλεονασμάτων, γεγονός που θα οδηγήσει στην πληρωμή μειωμένων τόκων εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους και μόνον έτσι μπορεί να εξασφαλισθεί η επάνοδος κράτους, τραπεζών και εταιρειών στις διεθνείς αγορές.
Επομένως θα μπορέσουν να χρηματοδοτηθούν οι επενδύσεις που έχουμε ανάγκη για την ανάπτυξη και την ταχεία αύξηση της απασχόλησης, που πρέπει να αποτελεί τον κύριο στόχο της οικονομικής πολιτικής.
Ο στόχος της μείωσης κατά εκατόν πενήντα χιλιάδες των δημοσίων υπαλλήλων το 2015 φαίνεται πως θα επιτευχθεί, ενώ μόλις χθες δημοσιεύτηκε ότι τον Ιούλιο του 2014 θα πρέπει να έχουν πάρει πτυχίο οι εγγραφέντες φοιτητές έως το 2003, διαφορετικά θα διαγραφούν.
Τέλος χρόνου λοιπόν για χιλιάδες αιώνιους, μέσω κάποιων εκ των οποίων η κομματική νομενκλατούρα του ασθμαίνοντος πολιτικού τέρατος που κατατρώγει τα πανεπιστήμιά μας, επιχειρεί για χρόνια να ελέγξει τη γνώση και τη μόρφωση.
Η ολοκλήρωση της μηχανοργάνωσης όλων των φορολογικών και ασφαλιστικών συστημάτων και η πλήρης "αποξένωση' φορολογούμενου και υπαλλήλου, θα μειώσει τις παραβατικές συναλλαγές.
Η πορεία αυτή είναι δύσκολη γιατί έτσι πλήττονται τα συστήματα διαφθοράς, είναι γνωστά άλλωστε παραδείγματα με υπέρμετρο πλουτισμό πολλών υπαλλήλων.
Εμείς τους τα δώσαμε, αυτοί τα πήραν.
Πάνω από 2500 είναι ήδη οι εταιρίες του ενός ευρώ.
Ιδρύονται χωρίς αρχικό κεφάλαιο, ταχύτερα και φθηνότερα. Είναι οι Ιδιωτικές Κεφαλαιουχικές Εταιρείες (ΙΚΕ).
Οι μέτοχοι απαλλάσσονται από την υποχρέωση να ασφαλιστούν στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών, ενώ μπορούν να «θωρακίσουν» την προσωπική τους περιουσία σε περίπτωση που η εταιρεία χρεοκοπήσει.
Η προσπάθεια για τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης στα 2 δις ετησίως, στο επίπεδο της Πορτογαλίας, με τη χρήση και των γενόσημων φαρμάκων, φαίνεται ότι στέφεται με επιτυχία, δεδομένου ότι πριν τέσσερα χρόνια είχαμε φτάσει το εξωφρενικό ποσό για τον πληθυσμό της χώρας, των 5,9 δισ.
Υπάρχουν και εκεί αντιδράσεις, αστοχίες του υπουργού, επικοινωνιακά σφάλματα, συντεχνίες των γιατρών.
Η επανέναρξη της κατασκευαστικής διαδικασίας των 4 μεγάλων οδικών αξόνων που θα συμβάλλει στην αύξηση των δαπανών και για άλλα συγχρηματοδοτούμενα έργα, καθώς και η ιδιωτικοποίηση του φιλέτου της Αττικής, του Αστέρα, είναι άλλα δυο βήματα εντός της χρονιάς, προς την κατεύθυνση αναζήτησης επενδύσεων, υπό το φόβο μιας επερχόμενης ανάπτυξης που πιθανά σε κάποιους τομείς θα έχει το πρόβλημα της υποαπασχόλησης (jobless growth).
O μέσος πολίτης όμως ζει το σήμερα, αδυνατώντας να φανταστεί ένα ευοίωνο και αισιόδοξο μέλλον.
Όλα αυτά δεν αποδίδουν άμεσα και βρίσκουν πρόσφορο έδαφος προτάσεις παντελώς ανιστόρητες και παρωχημένες περί "νομοθετικής " αύξησης του κατώτατου μισθού, περί κρατικοποίησης των τραπεζών, περί φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου που βέβαια δεν θα περιμένει τους αριστερούς μαθητευόμενους μάγους.
Όμως, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Ο φανερός πόθος της οποιαδήποτε ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να είναι η αποτελεσματική λειτουργία του μειωμένου και πιο ευέλικτου δημόσιου τομέα και η προσέλκυση επενδύσεων για παραγωγή πλούτου, τη μόνη διαδικασία που θα δώσει ελπίδα ανάκαμψης στους Ελληνες.
Yπάρχουν εμπόδια, αντιδράσεις, καθυστερήσεις, αλλά όπως είπε ο Pablo Neruda "Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ‘ρθει".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου