Το πέρας των Χριστουγέννων.

Γράφει ο ηθοποιός Λευτέρης Δημηρόπουλος.
    Τα Χριστούγεννα πέρασαν όπως κάθε χρόνο. 

Οι μάγοι έφεραν τα δώρα, ο Γάσπαρ αμφισβήτησε την εμβέλεια σήματος γνωστής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας κι έγινε αμέσως Ρούντολφ το ελαφάκι, ο ‘Λιάπης’ στην Κουάλα Λουμπούρ κι ο ‘Λιαπάκης’ στη Δράμα, οι...
Έλληνες πιστοί στους δέκτες τους όταν το ρολόι δείξει Nick o’ clock, ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται για το θέατρο των ονείρων κι ο Παναθηναικός για τον τελικό κυπέλλου στο μπάσκετ, ο Τομπούλογλου αποκαλεί ΄΄εισιτήρια΄΄ τα χρήματα της μίζας, ο Κασιδιάρης ερμηνεύει κείμενα-σενάρια από ‘Καλημέρα Ζωη’…

    Τα Χριστούγεννα πέρασαν όπως κάθε χρόνο.

Ίσως κάποτε να ήταν πιο φαντασμαγορικά… Γυρίσαμε τροχούς της τύχης, χαμογελάσαμε μεταδοτικά, απολαύσαμε από Γιάννη Μπέζο στο ‘Τάκα τάκα τάκα τάκα τάκα ταααααα’ μέχρι Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο ‘Χρόοοοονια πολλά σε σέεεεενα’… Ζήσαμε ιστορικά εορταστικά προγράμματα-υπερπαραγωγές με Μπονάτσο, Μαστοράκη, Κουίκ, Πολυχρονίου, Κορομηλά, Μαρίνο… Είδαμε live σε ελληνικό στούντιο το Λούτσιο Ντάλλα, το Μπαντέρας και τη Μαντόνα να μας στέλνουν ευχές, το Ρώμα vs Μάινα σε σούπερ εορταστικό των ‘Μεν και Δεν’… Τι να πρωτοθυμηθώ.. Δυστυχώς δεν έχω αρχείο αλλά κάποιες στιγμές δύσκολα ξεχνιούνται..Ακόμα πιο δύσκολα επαναλαμβάνονται…

     Τα Χριστούγεννα πέρασαν όπως κάθε χρόνο.

Με τη διαφορά ότι τα παιδία που πήγαιναν στο χωριό για να καθίσουν δίπλα στο τζάκι, γύρω από την πολυθρόνα του παππού, παρέα με τα ξαδέλφια τους,  να ακούσουν τις ιστορίες του, τώρα πια έχουν μεγαλώσει… Δε νιώθουν την ανάγκη να ακούσουν ιστορίες.. Ίσως και ο ίδιος ο παππούς να μην είναι σε θέση να τις επαναλάβει για ακόμη μία φορά..ίσως αυτός ο παππούς να μην υπάρχει πια..ίσως αυτό το χωριό να έχει ερημώσει.. Τα παιδιά των παιδιών που θα γεννηθούν, θα βιώσουν άραγε τέτοιες συγκινήσεις;

      Τα Χριστούγεννα πέρασαν όπως κάθε χρόνο.

Αυτός που έχει δύο χιτώνες κρύβει τον έναν. Με τον άλλον τυλίγεται σφιχτά και καταφέρνει τα δεσμά της δυστυχίας του. Αυτοί που δεν έχουν κανέναν χιτώνα γίνονται όλο και περισσότεροι. Ο φόβος και η ανασφάλεια αφήνουν τις ευχές στο έλεος της μοίρας και το μοιρογνωμόνιο προσφέρει λύσεις μόνο στη γεωμετρία. Δίπλα στα λαμπιόνια και τα στολίδια, κουρέλια..Ο λόγος βρίσκεται  σε πλήρη αντίθεση με την πράξη. Δε φταίει κανένας. Όλοι φταίμε.

     Τα Χριστούγεννα πέρασαν όπως κάθε χρόνο.

Ακολουθεί η Πρωτοχρονιά. Για όλους. Όχι μόνο για εμάς. Ο Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία. Ή μήπως από το Ροβανιέμι; Μήπως δεν έρχεται; Μήπως δεν ήρθε ποτέ; Μήπως κάνει διακρίσεις; Η μήπως ακολουθεί το ‘δώρο’ των Χριστουγέννων; Όπως και να έχει το πράγμα η αλήθεια είναι ότι τον περιμένει αρκετή δουλειά. Χιλιάδες γράμματα, εκατομμύρια ελπίδες και παιδικά χαμόγελα. Είναι τόσο μεγάλη η αξία ενός παιδικού χαμόγελου, ανεκτίμητη. Το πάντρεμα Χριστού με Santa Claus έχει και τα καλά του τελικά. Αν δεν τα έχει, τότε είμαι βλάσφημος.

    Τα Χριστούγεννα πέρασαν όπως κάθε χρόνο.

Με ιστορίες, ευχές, εικόνες παιχνίδια, συνταγές, ζωγραφιές, κάρτες, εκδρομές, βόλτες, ξενύχτια, εκκλησίες, γιορτές, πάρτι, συναλλαγές, ανταλλαγές. Έτσι θα έρχονται και θα φεύγουν. Γεννιέται ο Θεάνθρωπος. Αυτό πιστεύει ο άνθρωπος. Η ανταπόκριση στη γέννηση είχε και θα έχει διάφορες μορφές. Κι ο άνθρωπος είχε και θα έχει το δικαίωμα επιλογής οποιασδήποτε από αυτές. Γιατί ο άνθρωπος γεννιέται με την αμαρτία μέσα του, χωρίς αυτό να υπογράφει και την προσωπική του καταδίκη.

 Υ.Γ.: Ένα μεγαλοπρεπές στολισμένο δέντρο που έδωσε τη θέση του σε ένα γραφικό καραβάκι με πολύχρωμες πινελιές δεν αποτελεί σημάδι ξεπεσμού. Αντιθέτως, αποτελεί απόδειξη ψυχής, πίστης κι αληθινής ελπίδας, σε καιρούς δύσκολους και μονοπάτια δύσβατα.

Λευτέρης Δημηρόπουλος