Βουλήν φανταστική πλην και πραγματική

Γεώργιος Σουρής – Ενα ακόμη επίκαιρο ποίημα.

Εις την πλατείαν στέκονται τρεις λόχοι σκαπανέων

Και τρεις ευζώνων ουλαμοί επι των προπυλαίων.

Στας δύο θύρας της βουλής κόσμος πυκνός ωθείται

γνήσια τέκνα του λαού αλλά και λωποδύται.

Αδέρφια μην σπρωχνόμεθα και όλοι θα βρούμε θέση

φωνάζει ένας εκλογεύς όπου φορούσε φέσι

αλλά την φράσιν του αυτή δεν έφερε εις πέρας,

Και ιδού το φέσι έξαφνα το παίρνει ο αέρας,

κι ενώ ανέβαινε ψηλά ως κόκκινο μπαλόνι,

άλλος με τρόπον κάτι τι αμέσως του σουφρώνει.

Εν τούτοις και ο πρόεδρος τον κώδωνα σημαίνει

άρατε πύλας εκφωνεί, κι ο λαός ας μπαίνει.

Κι όπως όταν έφοδος δια νυκτός τελείται

κι οχυρόν τι φρούριον ενδόξως εκπορθείτε

Τοιουτοτρόπως κι η πληθύς εκείνη η άγρια

Ανήλθε κι εκυρίευσεν ευθύς τα θεωρεία.

αλλά κατά την πρώτην έφοδον την πρώτη πρώτη θέση

απροσδοκήτως έλαβεν εκείνος με το φέσι!….

Εν τούτοις και οι βουλευταί αγρίαν όψιν έχουν,

Και μπαινοβγαίνουν σωρηδόν κι άνω κάτω τρέχουν

Και από δω κρυφομιλούν κι από κει φωνάζουν

Και κάνουν σχήματα συχνά κι αγριοκοιτάζουν

Και μές την τόση ταραχή και στην μεγάλη φούρια

Ακούγεται γνωστή φωνή «έχω ζεστά κουλούρια!»

Συγχρόνως δε την αίθουσα λαός πολύς γεμίζει

Και ως εθνοσυνέλευσις καθένας τη νομίζει

Άλλ’ όμως να! Κι ο πρόεδρος τον κωδωνά του κρούει,

Και τότε βουλευταί , λαός κι ο κουλουρτζής ακούει.

Εν μέσω δε της σιωπής των σεβαστών πατέρων,

Εις σκύλος έξω άσκοπα τα βηματά του φέρων,

Και δήθεν πως οσφραίνεται τους ρώθωνας ανοίγει,

Ουρεί το κοινοβούλιο κι όπου φύγει-φύγει.

* Ο Γεώργιος Σουρής (2 Φεβρουαρίου 1853 – 26 Αυγούστου 1919) ήταν ένας από τους σπουδαιότερους σατιρικούς ποιητές της νεότερης Ελλάδας, έχοντας χαρακτηριστεί ως «σύγχρονος Αριστοφάνης».

by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com