Είπε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο:
«Ως αντιπολίτευση, ακούγοντας τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης της ΝΔ για τα θεμελιώδη μεγέθη της οικονομίας της χώρας, ήμασταν πάντα δύσπιστοι.
Ποτέ όμως δε μπορούσαμε να φανταστούμε το μέγεθος της απόκλισης από την πραγματικότητα».
Αφού η αξιωματική αντιπολίτευση δυσπιστούσε για τα θεμελιώδη μεγέθη της ελληνικής οικονομίας πώς ο κ. Παπανδρέου έλεγε με τόση σιγουριά ότι θα έβρισκε τα χρήματα ούτως ώστε να μην ληφθούν επώδυνα μέτρα;
Η πολλαπλώς διατυπωθείσα υπόσχεση του κ. Παπανδρέου ήταν (σε ελεύθερη μετάφραση) «και η πίτα ολάκερη και ο σκύλος χορτάτος».
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που προτιμήθηκε από το εκλογικό σώμα που αποδοκίμασε τη συνεπή απαισιοδοξία του κ. Καραμανλή.
Τώρα ο πρωθυπουργός ομιλεί περί αναπάντεχων θεμελιωδών μεγεθών της οικονομίας.
Δυστυχώς, η δυσάρεστη «έκπληξη» που δοκίμασε η νέα κυβέρνηση δεν είναι πιστευτή ούτε από τους πιο καλόπιστους πολίτες.
Το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα που κυβέρνησε επί εικοσαετία τον τόπο έχει «διακλαδώσεις» και εκπροσώπηση σ’ όλους τους τομείς και τις δραστηριότητες του συλλογικού μας βίου.
Είναι δυνατόν να μην είχαν ορθή ενημέρωση από κομματικούς φίλους και μέλη από την Τράπεζα της Ελλάδος;.
Υπάρχει πιθανότητα να είχε τηρήσει τόσο καλά το δημοσιονομικό «απόρρητο» η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που απέτυχε να κρατήσει απόρρητες τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις του πρωθυπουργού, των υπουργών και του ΑΓΕΕΘΑ;
Πόσο εύπιστος πρέπει να είναι κάποιος που αποδέχεται τα περί εκπλήξεων – έστω κι αν προέρχονται από επισημότατα χείλη; Σχεδόν κανείς.
Μπορεί στο παρελθόν να πίστευαν οι πάντες οτιδήποτε αλλά η συλλογική εμπειρία έχει «εκπαιδεύσει» το κοινό να μην καταπίνει αμάσητη την επίσημη θέση και άποψη.
Το δυσάρεστο είναι πως οι πολίτες γνώριζαν και πριν τις εκλογές τι θα ακολουθούσε – όποιος κι αν εκλεγόταν.
Ψήφισαν όπως ψήφισαν διότι ήθελαν να αγοράσουν ελπίδα.
Την αγόρασαν και τώρα δεν ξέρουν τι να την κάνουν.
Αθήνα 9,84
Η πολλαπλώς διατυπωθείσα υπόσχεση του κ. Παπανδρέου ήταν (σε ελεύθερη μετάφραση) «και η πίτα ολάκερη και ο σκύλος χορτάτος».
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που προτιμήθηκε από το εκλογικό σώμα που αποδοκίμασε τη συνεπή απαισιοδοξία του κ. Καραμανλή.
Τώρα ο πρωθυπουργός ομιλεί περί αναπάντεχων θεμελιωδών μεγεθών της οικονομίας.
Δυστυχώς, η δυσάρεστη «έκπληξη» που δοκίμασε η νέα κυβέρνηση δεν είναι πιστευτή ούτε από τους πιο καλόπιστους πολίτες.
Το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα που κυβέρνησε επί εικοσαετία τον τόπο έχει «διακλαδώσεις» και εκπροσώπηση σ’ όλους τους τομείς και τις δραστηριότητες του συλλογικού μας βίου.
Είναι δυνατόν να μην είχαν ορθή ενημέρωση από κομματικούς φίλους και μέλη από την Τράπεζα της Ελλάδος;.
Υπάρχει πιθανότητα να είχε τηρήσει τόσο καλά το δημοσιονομικό «απόρρητο» η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που απέτυχε να κρατήσει απόρρητες τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις του πρωθυπουργού, των υπουργών και του ΑΓΕΕΘΑ;
Πόσο εύπιστος πρέπει να είναι κάποιος που αποδέχεται τα περί εκπλήξεων – έστω κι αν προέρχονται από επισημότατα χείλη; Σχεδόν κανείς.
Μπορεί στο παρελθόν να πίστευαν οι πάντες οτιδήποτε αλλά η συλλογική εμπειρία έχει «εκπαιδεύσει» το κοινό να μην καταπίνει αμάσητη την επίσημη θέση και άποψη.
Το δυσάρεστο είναι πως οι πολίτες γνώριζαν και πριν τις εκλογές τι θα ακολουθούσε – όποιος κι αν εκλεγόταν.
Ψήφισαν όπως ψήφισαν διότι ήθελαν να αγοράσουν ελπίδα.
Την αγόρασαν και τώρα δεν ξέρουν τι να την κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου