(ένας αντιδεξιός μέχρι το κόκαλο εξομολογείται)Δεν πρόκειται για φυγομαχία, αποδοχή της ήττας, υμνωδία του άσματος των κύκνων, αλλά αναδίπλωση. Αναδίπλωση σημαίνει να φορέσει ο Καραμανλής το σακάκι του το μέσα έξω. Να μπορέσει δηλαδή να εξωτερικεύσει μέσω πολιτικού λόγου και πρακτικής, όσα πραγματικά εσωκλείει και δεν του επέτρεψαν να το πράξει οι συγκυρίες.
Αυτά που εσωκλείει όχι μόνο στην νόηση και την καρδιά του, αλλά στα ίδια τα κύτταρα του και πάνω από αυτά, εκεί που εδράζεται η εντελέχεια.
Κατά τις τελευταίες εξελίξεις φάνηκε ότι υπάρχουν δυο Καραμανλήδες. Ο ένας είναι ...
αυτός, που συν όλων των άλλων συμβιβασμών και προσαρμογών, κάλυψε τους Βατοπεδινούς στην ΔΕΘ το 2008 και ανέχτηκε όλα αυτά που γνωρίζουμε. Ο άλλος είναι αυτός που τους εκπαραθύρωσε από τις λίστες υποψηφίων προσφάτως και δήλωσε σήμερα να μαυρίσουν τους υπόλοιπους που εκείνους που «πλήγωσαν την παράταξη».
Ο Καραμανλής της τσόχας και ο Καραμανλής της φόδρας. Η τσόχα ταυτίστηκε με την πόρτα, η φόδρα με το παράθυρο. Η πόρτα απαιτεί φιλοφρονήσεις, επισημότητες, τα «Περάστε αξιότιμοι Κύριοι και κύριοι Συνάδελφοι», υποκλίσεις – ακόμη και όταν ο οικοδεσπότης είναι στραμμένος προς την αντίθετη κατεύθυνση – σαβουάρ-βιβρ απέναντι σε όλους, ακόμη και εάν πρόκειται για τους λωποδύτες της περιοχής, που έρχονται να παραδώσουν την ευχητήριο κάρτα για τις γιορτές, για να εισπράξουν το φιλοδώρημα.
Το παράθυρο συνδέεται με σφαλιάρες. Αντί του σαβουάρ-βιβρ εφαρμόζεται ξεσαβούρωμα. Το είδαμε όσο αφορά συγκεκριμένα πρόσωπα, ας το περιμένουμε όσο αφορά επιλογές, νοοτροπίες και το κυριότερο, εκβιασμούς. Πάντοτε βεβαίως με την δέουσα κοσμιότητα. Όσοι εθίστηκαν στο πέταγμα αυγών με μπογιά στα κτίρια ξένων πρεσβειών, μάλλον θα πρέπει να αρκεστούν, όσο αφορά το φαινόμενο
«Καραμανλισμός» στην ομελέτα του γεύματος
«Σαν έτοιμος από καιρό…ο Καραμανλής», ναι. Όχι όμως για να εγκαταλειφθεί η Αλεξάνδρεια. Γιατί έστω κι αν κάηκε η βιβλιοθήκη της, τα συγγράμματά της χάραξαν βαθιά την καρδιά και την φρόνηση, όχι μόνον των μορφωμένων, αλλά όλων όσων έρχονταν στην αγορά, όχι μόνο για να αγοράσουν ή να πουλήσουν κοτόπουλα, αλλά για να πάρουν κάτι από την αύρα του Αμμώνιου. Και αυτός άφησε τα χνάρια του δίπλα μας, όταν διηύθυνε την Πλατωνική Ακαδημία στην Αγία Πόλη.
Σε κάθε κοινωνικό σχηματισμό υπάρχουν τάσεις, ομάδες, κόμματα, φατρίες. Όσο κι αν αυτό ακούγεται παράξενο, αυτά δεν υπάρχουν μόνο για να χωρίζουν, αλλά κύρια για να ενώνουν. Σωστά εκρίθη ο πόλεμος ως πατήρ πάντων. Το πρώτο και κύριο που γεννά σε βάθος χρόνου η πολιτική αντιπαράθεση, είναι η κοινή επίγνωση για τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν ή και ταλανίζουν την πλειοψηφία των ανθρώπων σε ένα τόπο. Αυτή αποτελεί ένα νέο τόπο στην πορεία της ζύμωσης, της όσμωσης, της επαγωγής και του συντονισμού στην κοινή συνείδηση, που όταν έλθει η ώρα αποτελεί βάση, πλατφόρμα για δράση.
Αυτά τα γνωρίζει πολύ καλά ο Καραμανλής. Ένας τραγικός άναξ δεν κινείται κύρια από τα ατού, που έχει στην διάθεσή του, αλλά από την επίγνωση της μοίρας. Του τμήματος δηλαδή της εξέλιξης, που έχοντας εναποθέσει το πεπρωμένο εμπρός του, επιζητά την τελείωση. Και το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον. Αλλά και ατού διαθέτει ο Καραμανλής: Και πριν απ’ όλα το ισχυρότερο. Διότι οι αξίες, που μέχρι στιγμής μόνο έθιξε ο Καραμανλισμός, αναφέρονται στην εσωτερική δυναμική της εξέλιξης και αποτελούν σήμερα ένα λεπτό άξονα, ο οποίος όμως δεν παύει να κατέχει την κεντρική θέση.
Πίσω από τα τάλιρα έγραφε παλιά «Ισχύς μου η αγάπη του λαού μου». Όχι μόνο για ένα πολιτικό αρχηγό, αλλά και τον κάθε πολίτη, αποτελεί θλιβερή διαπίστωση το γεγονός ότι η χώρα είναι έτοιμη να εξαντλήσει τα όριά της. Δεν πρόκειται μόνο βαθιά εθνική, κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική κρίση, αλλά για άμεση, ωμή απειλή. Ο κομπογιαννιτισμός, τα γιατροσόφια, οι άδειες υποσχέσεις και τα καμώματα δεν πρόκειται να βοηθήσουν πουθενά. Οι θιγόμενοι δεν αφορούν κάποιες μεμονωμένες κοινωνικές τάξεις και στρώματα, αλλά απειλούν άμεσα όλους όσους δεν έχουν διαβρωθεί τελείως και δεν ταυτίζονται με την διάβρωσή τους. Απαιτείται υπέρβαση για την συστράτευση όλων των υγιών δυνάμεων, που δεν αποδέχονται την αυτοκτονία σε όλες τις εκφάνσεις των κοινών, καθώς και ρήξη.
Είμαι αντιδεξιός μέχρι το κόκαλο. Εάν όμως ο Καραμανλής αποβλέπει στην υπέρβαση μια φορά, εγώ οφείλω να το πράξω δέκα. Και αυτό δεν αποτελεί ούτε καιροσκοπική, ούτε υποτιμητική επιλογή. Να πείσεις τους φίλους και τους οπαδούς σου είναι σχεδόν αυτονόητο. Να μπορέσεις όμως να συστρατευτείς με τους πρώην αντιπάλους σου σε βάση αρχών, αποτελεί επίτευγμα. Αλλά και σωτηρία για τα αυτονόητα.
Θα υπάρξει λοιπόν επάνοδος. Διότι στα λουτρά της Αλεξάνδρειας, της όμορφης αυτής πόλης με τα σοφά υπόγεια ύδατα, πρέπει να ξεπλυθούν πολλά.
Μποτίλια στο πέλαγος
(η φωτογραφία σε αυτήν την σελίδα είναι του καλού μας φίλου Χάρη Παπαδημητρακόπουλου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου