Κι έτσι στο τέλος του άσματος που χαρακτηρίζεται από αγωνιστικό παλμό και μένος και λέει:
«Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν’ αλλάξει
πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει
Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια...
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν-δυο πολεμάμε,
εν-δυο μα πεινάμε,
εν-δυο θα σε φάμε!»,
το προχώρησε ακόμα περισσότερο και βροντοφώναξε «θα σας φάμε» και επανήλθε φωνάζοντας «θα τους φάμε», μην τυχόν και το αγωνιστικό της μήνυμα έχει ξεφύγει από κάποιο αυτί. Υπενθυμίζοντας το τι μπορούν να καταφέρουν τα μικρά αγωνιστικά «μερμηγκάκια», όταν αμφισβητούν την εξουσία.
Είναι η ίδια αοιδός που πριν από καιρό είχε αναφέρει πως ελπίζει σε μια εξέγερση που δεν θα είναι ούτε αναίμακτη, ούτε πολιτισμένη, αλλά άγρια.
Όλη αυτή η έκρηξη των «προοδευτικών» καλλιτεχνών, «των ιερέων της ανθρωπιάς και της αγάπης που κρατάνε κάτι ζωντανό και πολύτιμο σε μια χώρα που βουλιάζει, των γεννημένων από τη θυσία των ωραιότερων ανθρώπων που πάτησαν τη γη» και αυτών «που έρχονται από τους αιώνες», καταλήγει στο γνωστό «ή εμείς, ή αυτοί».
Από τη μια οι φωτισμένοι και από την άλλη οι «ακαλλιέργητοι δούλοι της ασχήμιας». Από τη μια οι «άριστοι της Τέχνης» όπως τους ονόμασε ο Αλέξης Τσίπρας και από την άλλη οι άριστοι της επιστήμης και της ζωής που αποτελούν τα πρότυπα για την κοινωνία. Απέναντι στην οποία ο Σύριζα εκφράζει το μίσος του.
Οι «προοδευτικοί» καλλιτέχνες έχουν αναλάβει την εργολαβία διασποράς του διχασμού, της τοξικότητας και της εχθρότητας, εκεί που η πολιτική του Σύριζα ακόμα δεν το έχει καταφέρει. Στους νέους ανθρώπους.
Όμως για όλους αυτούς έχουμε νέα. Οι νέοι άνθρωποι που τραβάνε τη χώρα μπροστά, δεν τρώγονται με τίποτα. Κοιτούν μπροστά και κτίζουν τις ζωές τους, αφήνοντας πίσω τους εργαλειοποιημένους αγωνιστές καλλιτέχνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου