Μετά τις εκλογές, θα' ρθει η ώρα του κυνισμού για το ΚΙΝΑΛ

Τσάμπα ρωτούν τον έναν ή τον άλλον υποψήφιο αρχηγό του ΚΙΝΑΛ αν προτιμά να συνεργαστεί κυβερνητικά με τον Κυριάκο ή τον Αλέξη. 

Επίσης, όταν αυτοί απαντούν τα γνωστά περί «αυτόνομης πορείας», καλύτερα να τα ακούμε βερεσέ. 

Αν οι συνθήκες φέρουν το ΚΙΝΑΛ σε θέση ρυθμιστή της κυβερνησιμότητας της χώρας, τότε είναι νομοτελειακό να συνεργαστεί και με τον έναν και με τον άλλον ανάλογα με τις συνθήκες, ανεξαρτήτως του αρχηγού που θα 'χει εκλέξει.
Αφού τα πολιτικά σενάρια σας αρέσουν περισσότερο κι απ' όσοι οι τηγανητές πατάτες στα παιδιά, βάλτε τα κάτω και σκεφτείτε... 

Ας πούμε ότι κερδίζει τις επόμενες εκλογές ο Αλέξης, έστω με μια ψήφο. Θα έχει την τυπική και λαϊκή νομιμοποίηση να κυβερνήσει. 

Με τον Γιάνη ο Τσίπρας θα τα βρει αμέσως, παλιά μου τέχνη κόσκινο. 

Θα καλέσει λοιπόν και το ΚΙΝΑΛ να συγκυβερνήσουν. 

Τι θα πει ο τότε αρχηγός του ΚΙΝΑΛ, όποιος κι αν είναι; 

Ακόμα κι αν είναι ο Λοβέρδος που σιχαίνεται τον ΣΥΡΙΖΑ σαν τον πυρετό του;
Θα πει «όχι, δεν συνεργάζομαι, θέλω δεύτερες εκλογές»; 

Και θα πάει την χώρα σε επαναληπτικές εκλογές με εκλογικό σύστημα που θα ευνοεί το πρώτο κόμμα εις βάρος των μικρών, δηλαδή εις βάρος του ΚΙΝΑΛ; 

Θα αναλάβει ο αρχηγός του ΚΙΝΑΛ την ευθύνη να στηθούν δεύτερες κάλπες εξαιτίας του, στις οποίες ο κόσμος θα πάει αποζητώντας (αυτή την φορά) την πολιτική σταθερότητα και την αποφυγή της ακυβερνησίας; 

Ξεχάστε το. Στην δεύτερη αναμέτρηση το ΚΙΝΑΛ θα πάει χειρότερα απ’ την πρώτη, άρα ο αρχηγός του θα χρεωθεί βαριά ήττα. Οπότε είτε με ελαφριά, είτε με βαριά καρδιά, θα συνεργαστεί με τον Αλέξη.

Δεύτερο σενάριο. Κερδίζει τις εκλογές ο Κυριάκος, που είναι και το πιθανότατο. 

Αυτό είναι και το ευτυχέστερο σενάριο για το ΚΙΝΑΛ. Διότι ο Μητσοτάκης θα παραδώσει την εντολή ζητώντας καθαρές λύσεις, ενώ η αριθμητική είναι σχεδόν αδύνατο να βγάζει 151 βουλευτές, που θα στηρίξουν κυβέρνηση στην οποία δεν θα περιλαμβάνεται το πρώτο κόμμα. 

Αν παρ’ ελπίδα αυτή η αριθμητική βγαίνει, με τον Λοβέρδο στην αρχηγία του ΚΙΝΑΛ ενδέχεται να ακουστεί ένα «όχι» στον Αλέξη, με τους υπόλοιπους αρχηγούς ο πειρασμός να κάτσουν στο τραπέζι θα είναι ισχυρός. 

Είπαμε, οι δεύτερες εκλογές δεν θα συμφέρουν τον νέο αρχηγό του ΚΙΝΑΛ.

Το τρίτο σενάριο είναι να κερδίσει ο Μητσοτάκης τις πρώτες εκλογές, να μην σχηματίζεται αριθμητικά κυβέρνηση των δευτερο-τριτο-τέταρτων και να πάμε σε νέες κάλπες με επιλογή της ΝΔ. 

Φυσικά ο Κυριάκος θα κερδίσει και τις δεύτερες εκλογές (αν έχει κερδίσει τις πρώτες), αλλά επειδή το τότε εκλογικό σύστημα είναι πιο αναλογικό απ’ το ισχύον σήμερα, μπορεί να του λείπουν βουλευτές για να φθάσει το 151. Τότε πράγματι θα καλέσει το ΚΙΝΑΛ να συνεργαστούν. 

Τι θα πει ο αρχηγός του ΚΙΝΑΛ σ’ αυτή την περίπτωση; «Όχι, θέλω τρίτες εκλογές»; Ή θα πει «όχι, προτιμώ να κυβερνήσω με τον Αλέξη και τους άλλους μικρούς», με τον Μητσοτάκη να έχει υπερψηφιστεί δυο φορές από τον λαό; Ελάτε τώρα.

Οπότε μια χαρά θα κάτσει στο τραπέζι του Μητσοτάκη το τότε ΚΙΝΑΛ. 

Γι αυτό σας λέω, μην ρωτάτε σήμερα τους υποψήφιους αρχηγούς τι θα κάνουν μετά τις εκλογές και μην υπερβάλετε σε δήθεν ιδεολογικές ερμηνείες της τάδε ή της δείνα λέξης τους. 

Τα πραγματοποιήσιμα σενάρια για το κυβερνητικό σχήμα της επόμενης τετραετίας είναι δύο. 

Είτε Μητσοτάκης αυτοδύναμος, είτε κυβέρνηση με το ΚΙΝΑΛ μέσα. 

Καμία «αυτόνομη πορεία» δεν υπάρχει στον ορίζοντα και καμία ιδεολογική συνέπεια (αντιδεξιά ή αντισυριζαϊκή) των υποψηφίων δεν πρόκειται να μείνει ζωντανή. 

Η πολιτική είναι παιχνίδι ρεαλισμού, μην σας πω κυνισμού.

Δημήτρης Καμπουράκης