Ακούει κανείς τον κόσμο του ΚΙΝΑΛ;

Η επανεμφάνιση του Γιώργου Παπανδρέου ως προέδρου του ΚΙΝΑΛ έφερε στην επιφάνεια την συζήτηση για τη «Νέα Αλλαγή» και την «Προοδευτική Διακυβέρνηση». 

Ο ίδιος στη σύντομη δήλωσή για την υποψηφιότητά του αναφέρθηκε σ' αυτούς τους δύο όρους χωρίς να διευκρινίσει κάτι άλλο. 

Ας σημειωθεί ότι αυτοί οι όροι δεν είναι νέοι. Έχουν αναφερθεί σε ομιλίες της κ. Φώφης Γεννηματά, έχουν γραφτεί και σε αποφάσεις Συνεδρίων του ΚΙΝΑΛ απ' αυτές που κανένας δεν διαβάζει, έχουν... γραφτεί άρθρα από τον ίδιο τον Γιώργο Παπανδρέου.
Ο όρος δε «Προοδευτική Διακυβέρνηση» χρησιμοποιείται κατά κόρον ως κεντρική πολιτική πρόταση από τον Α. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας ότι ουσιαστικά έχουν αποδεχτεί την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, σύμφωνα με τα αποτελέσματα όλων των δημοσκοπήσεων όλων των εταιρειών ανεξαιρέτως. Αποτελεί επομένως μια πρόταση συνεργασίας με ΚΙΝΑΛ, ΜέΡΑ 25 κατ' ανάγκη, αν και εφόσον δημιουργηθούν συνθήκες ακυβερνησίας ή δοθεί η ευκαιρία ανάλογα με τα αποτελέσματα μετά από εκλογές με απλή αναλογική.

Έχουμε να κάνουμε επομένως με παλιές προτάσεις που πολλάκις δεν βρήκαν πουθενά αποδέκτες. 

Το νέο είναι, ότι η προβολή τους από τον Γιώργο Παπανδρέου τους προσδίδει ένα νέο πιθανά δυναμισμό και σίγουρα μια νέα σηματοδότηση. Σίγουρα τις αναθερμαίνει.ΤΟ ΚΚΕ ασφαλώς έχει αρνηθεί αυτή την πρόταση οριζοντίως και καθέτως, το ΜέΡΑ 25 εξέδωσε ανακοίνωση με σαφή άρνηση. Το ΚΙΝΑΛ; Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα.

Στο προηγούμενο διάστημα το ΚΙΝΑΛ αν και είχε διακριτή θέση σε θέματα απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ (π.χ Ελληνογαλλική Συμφωνία, αξιολόγηση εκπαιδευτικών, υποχρεωτικότητα εμβολιασμού κ.α) είχε συχνά μια στάση άρνησης και εκφοράς ενός αντιπολιτευτικού λόγου που φαινόταν σαν να θέλει να ανταγωνιστεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα μετά την Άνοιξη, αυτό ήταν αισθητό και δε φαίνεται να ωφέλησε δημοσκοπικά το ΚΙΝΑΛ, αντίθετα έδινε χώρο στο ΣΥΡΙΖΑ να φαίνεται επικεφαλής της όλης αντιπολίτευσης.

Την ίδια περίοδο στελέχη του που εξέφραζαν μια κριτική προς αυτή την διολίσθηση συχνά εμφανίζονταν σε δημοσιεύματα ως πιθανοί υπουργοί της ΝΔ, όταν τα πρόσωπα που διέρρεαν τέτοιες πληροφορίες φαίνεται ότι ήταν σε συντονισμό με δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε στην αντίδραση «ανώνυμων φίλων της κ. Φώφης Γενηματά» και του ΣΥΡΙΖΑ τον Μάιο και τον Σεπτέμβριο κατά μιας έρευνας της Opinion Poll, όταν τολμήσαμε να κάνουμε έρευνα για τις εκλογές του ΚΙΝΑΛ και μάλιστα βρήκαμε την κ. Φώφη Γεννηματά να έρχεται τρίτη. Υπήρχε ένας καταπληκτικός συντονισμός και συγχρονισμός και μια ομολογημένη ενόχληση από τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών του ΚΙΝΑΛ δεν φάνηκε να αμφισβητούν την έρευνα.

Κάτι τρέχει λοιπόν και γι' αυτό είναι δικαιολογημένη η καχυποψία απέναντι σε όρους που το περιεχόμενό τους, οι πολιτικές επιλογές που περιλαμβάνει και οι συμμαχίες που απαιτούνται περικλείονται από μια δημιουργική ή διαλυτική ασάφεια. Η καχυποψία δε, εντείνεται όταν παρά την ανοικτή πρόσκληση προς όλους τους υποψήφιους προέδρους από την πλευρά τους να αποσαφηνίσουν τη θέση τους για ενδεχόμενη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει δυσκολία να δοθούν σαφείς απαντήσεις. Οπωσδήποτε το «είναι συντηρητική δύναμη ο ΣΥΡΙΖΑ» ή το «δεν είναι προτεραιότητα να συγκυβερνήσουμε με τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ» δε συνιστούν καθαρές απαντήσεις. Γιατί άραγε;

Γιατί ενώ όλοι συμφωνούν ότι η ΝΔ είναι στρατηγικός αντίπαλος του ΚΙΝΑΛ, όλοι πλην ενός δεν απαντούν με καθαρότητα και σαφήνεια για το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ που χαρακτήριζε δωσίλογους τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και κυβέρνηση Τσολάκογλου την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, που λεηλάτησε τον χώρο τους και κυνήγησε με κουκουλοφόρους στελέχη του; Αλήθεια περίεργο. 

Σοφόν το σαφές όμως και όπως έλεγε και ο Κώστας Σημίτης «καθαρές κουβέντες, καθαρές λύσεις». Πού είναι αυτές; Δεν θα έπρεπε πριν απ' όλους ο Γιώργος Παπανδρέου να τα ξεκαθαρίσει αυτά;

Ωστόσο, φαίνεται ότι αυτή η συζήτηση γίνεται σε ένα επίπεδο πλήρως αποσπασμένο από την πραγματικότητα των μελών, φίλων, ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ. 

Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτό γίνεται τα τελευταία χρόνια, η ηγεσία δηλαδή να ακολουθεί μια εκ διαμέτρου αντίθετη γραμμή από αυτή που θα ήθελαν οι ψηφοφόροι του. 

Τώρα όμως είναι μια κομβική στιγμή για το ΚΙΝΑΛ. 

Στις κάλπες κρίνεται το μέλλον του μπροστά σε μια απ' ότι φαίνεται διπλή εκλογική μάχη που όποιο μικρό κόμμα δεν προλάβει να γίνει μεγαλύτερο, κινδυνεύει θανάσιμα. Ε τώρα, το να ακουστεί η φωνή της βάσης του ΚΙΝΑΛ αποκτά μια απείρως μεγαλύτερη σημασία.

Τι λέει η βάση του ΚΙΝΑΛ

Τι λέει λοιπόν η βάση του ΚΙΝΑΛ; 

Σύμφωνα με την τελευταία μέτρηση της Opinion Poll 

το 73,5% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ ήταν ικανοποιημένο με την συνολική αντιμετώπιση της πανδημίας και των υγειονομικών, οικονομικών παρενεργειών της από την κυβέρνηση. 

Το 59,4% ήταν ικανοποιημένο από το συνολικό έργο της κυβέρνησης έναντι ενός 6,3% που ήταν ικανοποιημένο από την αντιπολιτευτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. 

Το 82.8% δήλωνε ικανοποιημένο από την συνολική παρουσία και την δραστηριότητα του Κ. Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού έναντι ενός 12,5% που ήταν ικανοποιημένο από τη συνολική παρουσία και δραστηριότητα του Α. Τσίπρα ως επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και 

το 67,2% θα προτιμούσε τον Κ. Μητσοτάκη για πρωθυπουργό έναντι ενός 3,1% που θα προτιμούσε τον Α. Τσίπρα. 

Τα ποσοστά αυτά ακόμα και με τις όποιες διαφοροποιήσεις επαληθεύονται ως προς την ουσία από όλες τις έρευνες όλων των εταιρειών!

Αυτά τα ευρήματα άραγε τα διαβάζει κανείς; 

Τα λαμβάνει υπόψη κανείς; 

Πρόκειται για ευρήματα που επιτρέπουν να απευθυνθείς σ' αυτόν τον κόσμο με γενική συνθηματολογία; 

Πρόκειται για ευρήματα που επιτρέπουν ασάφειες ειδικά στο θέμα των σχέσεων ΚΙΝΑΛ - ΣΥΡΙΖΑ; 

Δεν το νομίζω. Όποιος θέλει να ανεβάσει τα ποσοστά του ΚΙΝΑΛ και να του δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο, μάλλον θα πρέπει να αφουγκραστεί αυτούς που το στήριξαν στα πιο δύσκολα χρόνια και ακόμα ελπίζουν.

Ζαχαρίας Ζούπης

* Ο Ζαχαρίας Ζούπης είναι υπεύθυνος ερευνών της Opinion Poll