Ο γαρ καιρός εγγύς.
Η υπόθεση της Novartis θα φτάσει στο Ειδικό Δικαστήριο, και τότε θα φανεί εάν θα έχει χρεοκοπήσει η «ρητορική περί σκευωρίας» που υποστήριξε στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας.
Μετά από την σημερινή ψήφιση για διεύρυνση του κατηγορητηρίου, ο Παπαγγελόπουλος δεν θα νιώθει μοναξιά καθώς θα έχει παρέα τους φερόμενους ως συνενόχους του.
Κατά τα ειωθότα ο κ. Τσίπρας, προέβλεψε ότι «τραγωδία θα είναι οι πολιτικοί και δικονομικοί χειρισμοί (της κυβέρνησης), και φάρσα... τα πενιχρά τους αποτελέσματα». Με τον σοφικισμό δε που διακρίνει την ρητορική του, αντέστρεψε την ουσία λέγοντας ότι η διαδικασία ανέδειξε τη χρεοκοπία του βασικού επιχειρήματος, ότι η Novartis δεν ήταν σκάνδαλο αλλά σκευωρία.
Μα ουδείς το ισχυρίστηκε ποτέ αυτό. Η Novartis ήταν σκάνδαλο, αλλά οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ουδόλως ασχολήθηκαν με τη διαλεύκανσή του, εν αντιθέσει με το σύνολο των υπολοίπων κρατών στα οποία η εταιρία έδρασε με παράνομες διαδικασίες. Και η κατηγορία που βαρύνει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ότι επί αυτού του υπαρκτού σκανδάλου αδιαφόρησε, ενώ έστησε σκευωρία, με στόχο ευτελίσει την αντιπολίτευση και να την οδηγήσει σε εκλογές που θα γίνονταν λαιμητόμος γι’ αυτή.
Γι’ αυτό και έστησε το υπερθέαμα με τις δέκα κάλπες στη Βουλή, χρησιμοποιώντας κουκουλοφόρους μάρτυρες οι οποίοι «άκουσαν», «εκτιμούσαν», «νόμιζαν» αλλά προσωπική γνώση δεν είχαν. Και κυρίως μάρτυρες που «είχαν πιαστεί με τη γίδα στην πλάτη» (άρα ιδιωτικού και όχι δημοσίου συμφέροντος), όπως στην ακράτητη πολυλογία του επί παντός του επιστητού, είχε αποκαλύψει ο Πολάκης. Ήταν ο ίδιος που αποκάλυψε και το πολιτικό πλαίσιο στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν μπουν φυλακή κάποιοι δεν κερδίζουμε τις εκλογές.
Με τη βεβιασμένη κήρυξη των εκλογών υπό το σοκ του αποτελέσματος των ευρωεκλογών (σοκ γιατί οι δικοί τους δημοσκόποι τους χάιδευαν τα αφτιά με τραγελαφικές δημοσκοπήσεις), δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν την ατεκμηρίωτη παραπομπή (κι ας πήγαιναν παρακάτω να ξεμπλέξουν οι κατηγορούμενοι).
Έτσι η κακοήθης πρόθεση γύρισε ως μπούμερανγκ και κινδυνεύει να γίνει δική του λαιμητόμος. Με τη νέα κατάσταση και την συγκρότηση της Προανακριτικής ανεδύθη ένας δυσώδης εσμός προσώπων που φαίνεται να συγκροτεί ολόκληρο κύκλωμα παραδικαστικής υφής, και το οποίο αναμένεται να ξεδιαλύνει η δικαιοσύνη.
Η μεθόδευση αυτή συσκότισε το πραγματικό σκάνδαλο, τη διασπάθιση δισεκατομμυρίων με την εμπλοκή επίορκων γιατρών και ενδεχομένως στελεχών του κρατικού μηχανισμού. Γνωστά τα νούμερα, αναφέρθηκαν και χθες στη Βουλή από τον κοιν. εκπρόσωπο του ΚΙΝΑΛ Β. Κεγκέρογλου.
Το 2003 η συνολική φαρμακευτική δαπάνη κόστισε στον ελληνικό λαό 2,9 δισ. τον χρόνο. Σε πέντε χρόνια, το 2009 είχε εκτοξευτεί στα 6,4 δισ.. Το 2014, καθώς η κυβέρνηση συνεργασίας συνέχισε την τακτική νοικοκυρέματος που είχε αρχίσει η κυβέρνηση Παπανδρέου (δημιουργία ΕΟΠΥΥ, ηλεκτρονική συνταγογράφηση, νέο σύστημα τιμολόγησης φαρμάκων, Rebate, Claw back κλπ), τα 6,4 δισ. έπεσαν στα 2,5 δισ.!
Και ενώ για μια αριστερή κυβέρνηση η εξοικονόμηση των 4 δισ. θα έπρεπε να αποτελέσει κινητήριο ερέθισμα για να διερευνήσει το πάρτι κερδοσκοπίας που έγινε, συνέστησε εξεταστική επιτροπή για το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους». Να σημειωθεί ότι από όλες τις εταιρίες που ενεπλάκησαν, επελέγη μόνο η Novartis και από τους 6.000 λογαριασμούς στους οποίους η εταιρία κατέθεσε χρήματα, δόθηκε στη δημοσιότητα μια κατάθεση χιλίων ευρώ!
Ως εκ τούτου, είναι σε μας τουλάχιστον, μη κατανοητός ισχυρισμός του Γραμματέα του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα, πως πρόκειται για «σήριαλ Novartis – Παπαγγελόπουλος» , που «προσφέρεται για ανούσια αντιπαράθεση», καθώς «οι εργασίες των επιτροπών μέχρι σήμερα φανέρωσαν την αλλεργία να φτάσει η συζήτηση και η έρευνα στις βαθύτερες αιτίες των σκανδάλων ειδικά στο χώρο του φαρμάκου, που βρίσκονται στο ότι το φάρμακο αποτελεί ένα προσοδοφόρο εμπόρευμα, ιδιοκτησία ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για μεγαλύτερα κέρδη».
Ώσπου να φέρουμε την ιδανική κομμουνιστική κοινωνία και να πάψει το φάρμακο να είναι «προσοδοφόρο εμπόρευμα και ιδιοκτησία επιχειρηματικών ομίλων», δεν θα πρέπει να διερευνηθεί αν μια - όποια - κυβέρνηση χρησιμοποίησε ένα παραθεσμικό κύκλωμα προκειμένου να διαιωνίσει την εξουσία της, καθυποτάσσοντας τη δικαιοσύνη, και αιχμαλωτίζοντας διά της σπιλώσεως τους αντιπάλους της;
Σε κάθε περίπτωση η δοκιμασία Novartis είναι μπροστά για τον ΣΥΡΙΖΑ, και ο φόβος του είναι αν η αποκαλύψεις θα αποτελέσουν τη χαριστική βολή του περιώνυμου ηθικού πλεονεκτήματος.
Γιάννης Σιδέρης
Κατά τα ειωθότα ο κ. Τσίπρας, προέβλεψε ότι «τραγωδία θα είναι οι πολιτικοί και δικονομικοί χειρισμοί (της κυβέρνησης), και φάρσα... τα πενιχρά τους αποτελέσματα». Με τον σοφικισμό δε που διακρίνει την ρητορική του, αντέστρεψε την ουσία λέγοντας ότι η διαδικασία ανέδειξε τη χρεοκοπία του βασικού επιχειρήματος, ότι η Novartis δεν ήταν σκάνδαλο αλλά σκευωρία.
Μα ουδείς το ισχυρίστηκε ποτέ αυτό. Η Novartis ήταν σκάνδαλο, αλλά οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ουδόλως ασχολήθηκαν με τη διαλεύκανσή του, εν αντιθέσει με το σύνολο των υπολοίπων κρατών στα οποία η εταιρία έδρασε με παράνομες διαδικασίες. Και η κατηγορία που βαρύνει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ότι επί αυτού του υπαρκτού σκανδάλου αδιαφόρησε, ενώ έστησε σκευωρία, με στόχο ευτελίσει την αντιπολίτευση και να την οδηγήσει σε εκλογές που θα γίνονταν λαιμητόμος γι’ αυτή.
Γι’ αυτό και έστησε το υπερθέαμα με τις δέκα κάλπες στη Βουλή, χρησιμοποιώντας κουκουλοφόρους μάρτυρες οι οποίοι «άκουσαν», «εκτιμούσαν», «νόμιζαν» αλλά προσωπική γνώση δεν είχαν. Και κυρίως μάρτυρες που «είχαν πιαστεί με τη γίδα στην πλάτη» (άρα ιδιωτικού και όχι δημοσίου συμφέροντος), όπως στην ακράτητη πολυλογία του επί παντός του επιστητού, είχε αποκαλύψει ο Πολάκης. Ήταν ο ίδιος που αποκάλυψε και το πολιτικό πλαίσιο στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν μπουν φυλακή κάποιοι δεν κερδίζουμε τις εκλογές.
Με τη βεβιασμένη κήρυξη των εκλογών υπό το σοκ του αποτελέσματος των ευρωεκλογών (σοκ γιατί οι δικοί τους δημοσκόποι τους χάιδευαν τα αφτιά με τραγελαφικές δημοσκοπήσεις), δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν την ατεκμηρίωτη παραπομπή (κι ας πήγαιναν παρακάτω να ξεμπλέξουν οι κατηγορούμενοι).
Έτσι η κακοήθης πρόθεση γύρισε ως μπούμερανγκ και κινδυνεύει να γίνει δική του λαιμητόμος. Με τη νέα κατάσταση και την συγκρότηση της Προανακριτικής ανεδύθη ένας δυσώδης εσμός προσώπων που φαίνεται να συγκροτεί ολόκληρο κύκλωμα παραδικαστικής υφής, και το οποίο αναμένεται να ξεδιαλύνει η δικαιοσύνη.
Η μεθόδευση αυτή συσκότισε το πραγματικό σκάνδαλο, τη διασπάθιση δισεκατομμυρίων με την εμπλοκή επίορκων γιατρών και ενδεχομένως στελεχών του κρατικού μηχανισμού. Γνωστά τα νούμερα, αναφέρθηκαν και χθες στη Βουλή από τον κοιν. εκπρόσωπο του ΚΙΝΑΛ Β. Κεγκέρογλου.
Το 2003 η συνολική φαρμακευτική δαπάνη κόστισε στον ελληνικό λαό 2,9 δισ. τον χρόνο. Σε πέντε χρόνια, το 2009 είχε εκτοξευτεί στα 6,4 δισ.. Το 2014, καθώς η κυβέρνηση συνεργασίας συνέχισε την τακτική νοικοκυρέματος που είχε αρχίσει η κυβέρνηση Παπανδρέου (δημιουργία ΕΟΠΥΥ, ηλεκτρονική συνταγογράφηση, νέο σύστημα τιμολόγησης φαρμάκων, Rebate, Claw back κλπ), τα 6,4 δισ. έπεσαν στα 2,5 δισ.!
Και ενώ για μια αριστερή κυβέρνηση η εξοικονόμηση των 4 δισ. θα έπρεπε να αποτελέσει κινητήριο ερέθισμα για να διερευνήσει το πάρτι κερδοσκοπίας που έγινε, συνέστησε εξεταστική επιτροπή για το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους». Να σημειωθεί ότι από όλες τις εταιρίες που ενεπλάκησαν, επελέγη μόνο η Novartis και από τους 6.000 λογαριασμούς στους οποίους η εταιρία κατέθεσε χρήματα, δόθηκε στη δημοσιότητα μια κατάθεση χιλίων ευρώ!
Ως εκ τούτου, είναι σε μας τουλάχιστον, μη κατανοητός ισχυρισμός του Γραμματέα του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα, πως πρόκειται για «σήριαλ Novartis – Παπαγγελόπουλος» , που «προσφέρεται για ανούσια αντιπαράθεση», καθώς «οι εργασίες των επιτροπών μέχρι σήμερα φανέρωσαν την αλλεργία να φτάσει η συζήτηση και η έρευνα στις βαθύτερες αιτίες των σκανδάλων ειδικά στο χώρο του φαρμάκου, που βρίσκονται στο ότι το φάρμακο αποτελεί ένα προσοδοφόρο εμπόρευμα, ιδιοκτησία ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για μεγαλύτερα κέρδη».
Ώσπου να φέρουμε την ιδανική κομμουνιστική κοινωνία και να πάψει το φάρμακο να είναι «προσοδοφόρο εμπόρευμα και ιδιοκτησία επιχειρηματικών ομίλων», δεν θα πρέπει να διερευνηθεί αν μια - όποια - κυβέρνηση χρησιμοποίησε ένα παραθεσμικό κύκλωμα προκειμένου να διαιωνίσει την εξουσία της, καθυποτάσσοντας τη δικαιοσύνη, και αιχμαλωτίζοντας διά της σπιλώσεως τους αντιπάλους της;
Σε κάθε περίπτωση η δοκιμασία Novartis είναι μπροστά για τον ΣΥΡΙΖΑ, και ο φόβος του είναι αν η αποκαλύψεις θα αποτελέσουν τη χαριστική βολή του περιώνυμου ηθικού πλεονεκτήματος.
Γιάννης Σιδέρης
2 σχόλια:
Φιλε μου θες και τα λες ή σου ξεφευγουν? Οτι τα αρπαξαν καποιοι δεν υπαρχει αμφιβολια καμμια! Αντι λοπον να ψαξουν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ΑΕ (αυτοι κυβερνουσαν-τροπος του λεγειν) οι εισαγγελεις , πετανε τη μπαλλα στην εξεδρα και χτυπανε με λυσσα τον Παπαγγελοπουλο!!!!!. ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ!!!!
Novartis: H ώρα της διεύρυνσης του κατηγορητηρίου για την Παρακρατική Συμμορία έφτασε. Εκτελεστικό της όργανο ήταν ο Παπαγγελόπουλος.
Ποιός έδινε όμως τις εντολές;
Δημοσίευση σχολίου