«Τα Εξάρχεια είναι μια κοινότητα που οικοδομήθηκε μέσα από δεκαετίες αγώνων. Είναι ξεκάθαρο ότι τα κοινωνικά κινήματα δεν πρόκειται να παραδοθούν αμαχητί στο κράτος. Ζούνε μαζί κι αγωνίζονται μαζί.
Ακτιβιστές, πρόσφυγες και ολόκληρη η γειτονιά υπόσχονται να αντισταθούν στον εξευγενισμό και τη συνεχή αστυνομική καταστολή».
Με αυτά τα λόγια κλείνει το ρεπορτάζ του για τα Εξάρχεια ο ρεπόρτερ του Redfish Μαρσέλ Καρτιέ. Στο δεκαπεντάλεπτο βίντεο, που ανέβηκε στα κοινωνικά μέσα στις 7/12, ο Καρτιέ θα μπει στο Βοξ για να μιλήσει... με ένα μέλος του Ρουβίκωνα, «μια από τις πιο γνωστές κολεκτίβες αναρχικών στην Ελλάδα», θα περάσει από το Στέκι Μεταναστών για να συνομιλήσει με μια νεαρή ακτιβίστρια, θα συναντήσει κατοίκους των Εξαρχείων, Έλληνες και ξένους, οι οποίοι έχουν έρθει στη χώρα μας πριν χρόνια ως πρόσφυγες. Κι από τα Εξάρχεια θα περπατήσει προς το Κολωνάκι, όπου θα τον δεχτεί στο γραφείο του ο βουλευτής της ΝΔ Θάνος Πλεύρης.
Μια ημέρα νωρίτερα, στις 6 Δεκεμβρίου, το Redfish είχε ανεβάσει ένα σύντομο βίντεο με τίτλο «Η ελληνική κυβέρνηση εναντίον της Αριστεράς» και τη διευκρίνιση ότι «η δεξιά ελληνική κυβέρνηση θέλει να καταστρέψει την Αριστερά στην Ελλάδα, αλλά οι άνθρωποι αντιστέκονται». Θέλει η κυβέρνηση να καταστρέψει την Αριστερά στη χώρα; Ο τρόπος που το Redfish ερμηνεύει την ελληνική πραγματικότητα θα μπορούσε να με βυθίσει σε αμφιβολίες για το μέλλον του πλουραλισμού στην πατρίδα μας, εάν δεν ήξερα πόσο έξω είχε πέσει σε μια άλλη πρόβλεψη. Την τελευταία φορά που είχε έρθει ο Καρτιέ στην Αθήνα, ήταν τον Μάιο του 2018. Τότε είχε κάνει ένα βίντεο όπου ανησυχούσε διότι «η συγκυβέρνηση Σύριζα πρόδωσε τους υποστηρικτές της και παραδόθηκε στην ΕΕ και το διεθνές κεφάλαιο», πράγμα που κατά τη γνώμη του θα ευνοούσε τη Χρυσή Αυγή.
Το Redfish δεν κυνηγάει τα κλικς, μαθαίνουμε κοιτώντας τη σελίδα του. Οι δημοσιογράφοι του είναι αντικειμενικοί, αλλά όχι ουδέτεροι, όπως δηλώνουν. Δεν έχουν απλώς καλύψει, αλλά έχουν και υποστηρίξει αγώνες «ενάντια στο παγκόσμιο σύστημα εκμετάλλευσης που σκλαβώνει την ανθρωπότητα και καταστρέφει τον πλανήτη μας». Με λόγκο ένα κόκκινο ψαράκι που κολυμπάει κόντρα στο ρεύμα, το Redfish αυτοπροτείνεται ως εναλλακτική πηγή που λέει ιστορίες κόντρα στο μέινστριμ αφήγημα. «Είμαστε 100% ανεξάρτητοι και μέσω της μητρικής μας Ruptly παρέχουμε το περιεχόμενό μας σε πάνω από 1.200 πελάτες σε 89 χώρες του κόσμου».
Πόσο ανεξάρτητη και εναλλακτική είναι μια πλατφόρμα που χρηματοδοτείται από το Κρεμλίνο;
To Ruptly, στο οποίο ανήκει το Redfish, είναι πρακτορείο παραγωγής και διανομής ειδησεογραφικών βίντεο, με έδρα στο Βερολίνο. Ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 2014 ως θυγατρική του RT. Το RT είναι το διεθνές τηλεοπτικό δίκτυο που παλαιότερα γνωρίζαμε ως Russia Today. Όλα βρίσκονται κάτω από τη σκέπη του οργανισμού Rossija Sewodnja. Πρόκειται για το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Ρωσίας.
Διευθύντρια του Redfish είναι η 33χρονη βρετανίδα δημοσιογράφος Λίζι Φίλαν, η οποία υπήρξε για χρόνια συνεργάτης του RT, καθώς και του κρατικού τηλεοπτικού σταθμού του Ιράν, Press TV. Η Φίλαν έχει διαπρέψει ως φερέφωνο της προπαγάνδας του Κρεμλίνου και του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ. Στο RT ξεκίνησε την καριέρα του και ο Μαρσέλ Καρτιέ. Το γραφείο που στεγάζει αυτούς τους δυο αντισυστημικούς δημοσιογράφους, οι οποίοι υπηρετούν την εναλλακτική ενημέρωση, βρίσκονται σε ένα μικρό, κομψό και πανάκριβο δρόμο, στο Μίτε του Βερολίνου.
Το βέβαιο είναι ότι από εκεί δεν υπάρχει καμία περίπτωση να φύγουν για να συνεχίσουν την καριέρα τους σε οποιοδήποτε από τα μεγάλα γερμανικά μέσα. Η αξιοπιστία οποιουδήποτε δημοσιογράφου έχει εργαστεί σε κάποιο από τα μέσα και τις διαδικτυακές πλατφόρμες που ανήκουν στο RT και το Ruptly, θεωρείται μηδενική. Τον Νοέμβριο του 2018, η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung δημοσίευε ένα ρεπορτάζ με τίτλο «Πώς τα ρωσικά διαδικτυακά μέσα επιδιώκουν να αποσταθεροποιήσουν την δημοκρατία». Τον περασμένο Ιανουάριο, κάτω από τον τίτλο «Τα νέα μέσα ενημέρωσης του Κρεμλίνου», η FAZ έγραφε πως «η Μόσχα χρηματοδοτεί κανάλια προπαγάνδας που στοχεύουν στο κοινό των αριστερών και των ακτιβιστών για το περιβάλλον». Το Redfish έκανε την εμφάνισή του και στα δυο δημοσιεύματα.
Να ήξεραν, άραγε, οι άνθρωποι στα στέκια και τους δρόμους των Εξαρχείων, όταν δέχονταν να σταθούν μπροστά στο φακό του Redfish, ότι απέναντί τους δεν έχουν έναν αντισυστημικό ρεπόρτερ, αλλά έναν άνθρωπο που πληρώνεται για να υπηρετεί την προπαγάνδα του Κρεμλίνου;
Το πιο ενδιαφέρον σε ό,τι αφορά τους ρεπόρτερ του Redfish και την ευαισθησία τους για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον δυτικό κόσμο, είναι πως την ίδια στιγμή δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται καθόλου για την Ρωσία. Για να είμαι δίκαιη κι εγώ στη θέση τους θα προτιμούσα να καλύπτω τις διαδηλώσεις στο Παρίσι και το Βερολίνο, παρά στη Μόσχα.
Στο δείκτη για την ελευθερία του Τύπου που δημοσιεύουν κάθε χρόνο οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα», η Ρωσία είναι 149η ανάμεσα σε 180 χώρες.
Της Κατερίνας Οικονομάκου
*Δείτε το πλήρες ρεπορτάζ στον σημερινό «Φιλελεύθερο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου