Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2018

Πέθανε ο θρύλος των γηπέδων, ο Δραμινός, Τάκης Λουκανίδης

Φωτογραφία: Eurokinissi

Έφυγε από τη ζωή  ο Τάκης Λουκανίδης, σε ηλικία 81 ετών.

Είχε κάνει μεγάλη καριέρα με τις φανέλες της Δόξας Δράμας και του Παναθηναϊκού, αλλά και του Άρη. Ο θρυλικός Τάκης Λουκανίδης «έφυγε» μετά από έμφραγμα που υπέστη.
Ο Λουκανίδης αγωνίστηκε 50 φορές με τα χρώματα της Δόξας Δράμας σκοράροντας 13 τέρματα, ενώ με την Παναθηναϊκό κατέγραψε 142 συμμετοχές και 59 γκολ...

Τελικός Κυπέλλου Ελλάδος - Στάδιο Καραισκάκης
Με το τριφύλλι στο στήθος πανηγύρισε την κατάκτηση τριών πρωταθλημάτων (1962, 1964, 1965) και ενός κυπέλλου (1967).
Αγωνίστηκε επίσης στον Άρη Θεσσαλονίκης, κατακτώντας το Κύπελλο το 1970, ενώ είχε και 23 συμμετοχές με την Εθνική Ελλάδος.
Ο Λουκανίδης θεωρήθηκε ένας από τους πληρέστερους ποδοσφαιριστές που έχουν αγωνιστεί στα ελληνικά γήπεδα. Χαρακτηριστικός είναι άλλωστε ο… μύθος που ακολούθησε τον Τάκη Λουκανίδη και ανέφερε πως μπορούσε να αγωνιστεί σε δέκα θέσεις μέσα στον αγωνιστικό χώρο, εκτός του τερματοφύλακα.
H πιο πρόσφατη φωτογραφία του Τάκη Λουκανίδη: Στη Λεωφόρο, στις 30 Σεπτεμβρίου 2017, στον αγώνα του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΣ Γιάννινα:
Συλλυπητήρια από ΑΕΚ και ΚΑΕ Παναθηναϊκός
«Σύσσωμη η οικογένεια της ΑΕΚ εκφράζει τα θερμά συλλυπητήριά της για την απώλεια του Τάκη Λουκανίδη, ενός από τους πιο μεγάλους Έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Η ΠΑΕ ΑΕΚ, οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές και οι φίλαθλοι συμπαρίστανται στο πένθος της οικογένειας του εκλιπόντος», αναφέρει ανακοίνωση της ΑΕΚ.
Από την πλευρά της, «η ΚΑΕ Παναθηναϊκός Superfoods εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη και τα ειλικρινή της συλλυπητήρια για τον θάνατο του Τάκη Λουκανίδη, ενός από τους σπουδαιότερους αθλητές στην ιστορία του συλλόγου».
O θάνατος του γιου του
Η στιγμή που σημάδεψε τον Τάκη Λουκανίδη ήταν ο θάνατος του γιου του, Γιώργου, σε ηλικία 31 ετών, τον Αύγουστο του 1998, σε τροχαίο δυστύχημα, στη λεωφόρο Μαρκόπουλου-Ωρωπού. Ο Γιώργος Λουκανίδης ήταν γυμναστής, ο οποίος εκείνη την εποχή εργαζόταν στην εκπομπή «Πρωινός Καφές».  
Ποιος ήταν
Ο Νεοτάκης Λουκανίδης γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1937 στο Μεσοχώρι Παρανεστίου Δράμας από αγροτική πολύτεκνη οικογένεια. Οι γονείς του ονομάζονταν Γιώργος και Χριστίνα και είχε άλλα τέσσερα αδέλφια: τον Θανάση που επίσης υπήρξε σπουδαίος ποδοσφαιριστής της Δόξας και του Ολυμπιακού, τον Χαράλαμπο, την Κωνσταντία και την Σοφία. Σε ηλικία πέντε ετών έχασε τον πατέρα του, τον οποίο κρέμασαν οι βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής το 1942.
Από τότε η μητέρα τους έγινε και πατέρας για τα πέντε παιδιά της. Τους συμπαραστεκόταν ακόμα και στο γήπεδο, στις κερκίδες της θρυλικής Δόξας. Από το 1947 είχαν μετακομίσει στη Δράμασε ένα σπιτάκι δύο δωματίων και η μάνα του έκανε δυο δουλειές για να ζήσουν. Ωστόσο, τον μικρό Τάκη αναγκάστηκε να τον βάλει στο ορφανοτροφείο, από όπου βγήκε πτυχιούχος της Μέσης Γεωπονικής Σχολής της Κομοτηνής.
Ο Τάκης έπαιζε μπάλα στο ορφανοτροφείο της Δράμας και στη Γεωπονική μπήκε στην ομάδα της Σχολής ως τερματοφύλακας αρχικά και έπειτα ως μέσος, αμυντικός, επιθετικός... Σε όποια θέση είχε ανάγκη η ομάδα, μπορούσε να αγωνιστεί.
Υπέγραψε το πρώτο του δελτίο το 1953 στην ΑΕΚ Κομοτηνής. Τον πρότεινε ένας καθηγητής του, που ήταν στο συμβούλιο της ομάδας. Όμως, επειδή δεν σκόπευε να μείνει μόνιμα στην Κομοτηνή, έκανε συμφωνία μόλις τελειώσει τη σχολή να του επιτρέψουν να πάρει μεταγραφή στη Δόξα Δράμας. Δεν τήρησαν το λόγο τους και η μεταγραφή έγινε με επεισοδιακό τρόπο, χάρη στην επιμονή και στην ευστροφία της μητέρας του.
Στη Δόξα Δράμας
Το 1955 υπογράφει στη Δόξα Δράμας, αλλά ένα σπάσιμο στο χέρι τον αφήνει πίσω στις προπονήσεις την πρώτη χρονιά. Τελικά με μεγάλη προσπάθεια καταφέρνει να παίξει στην πρώτη ομάδα, αν και ήταν μόλις 19 χρονών. Και τι ομάδα: Αντώνης Γεωργιάδης, Παρ. Γρηγοριάδης, Παύλος Γρηγοριάδης, Κοτρίδης, Ιωάννου, Πιστικός κι ο αδελφός του Θανάσης. Παράλληλα, πιάνει δουλειά στην Ηλεκτρική Εταιρεία της πόλης και εξασφαλίζεται επαγγελματικά.
Στα πέντε χρόνια του στη Δόξα γνωρίζει στιγμές δόξας, που παρόμοιες δεν είχε ζήσει ως τότε επαρχιακό σωματείο. Οι μαυραετοί του Βορρά φτάνουν τρεις φορές στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Στον τελικό του 1958 στο Στάδιο Καραϊσκάκηκατά του ουσιαστικά γηπεδούχου Ολυμπιακού αγωνίζεται και ο Τάκης. Χάνουν με 1-5, αλλά τον επόμενο χρόνο είναι και πάλι παρόντες στον τελικό. Αντίπαλος ξανά ο Ολυμπιακός. Χάνουν με 1-2 και η Δόξα αποκτά τον τίτλο της "βασίλισσας χωρίς στέμμα".
Το 1958 καλείται στην Εθνική ομάδα, ο μόνος παίκτης εκτός ΠΟΚ, για τον αγώνα με την μεγάλη Γαλλία των Φονταίν, Κοπά, για το Κύπελλο Εθνών. Ντεμπούτο του Λουκανίδη αλλά συντριβή με 1-7, μια από τις μεγαλύτερες της εθνικής ομάδας. Επίσης, αγωνίζεται στην Εθνική Ενόπλων κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Στον Παναθηναϊκό
Ο Λουκανίδης προσελκύει πλέον την προσοχή των ομάδων του κέντρου. Πρώτη ενδιαφέρθηκε η ΑΕΚ το 1959 αλλά 2.000 κόσμος συγκεντρώθηκε έξω από τα γραφεία της ομάδας αποτρέποντας τη μεταγραφή. Επίσης, ενδιαφέρθηκε η ιταλική Γιουβέντους, παράγοντες της οποίας τον είχαν δει να αγωνίζεται με την Εθνική Ενόπλων.
Ενδιαφέρεται και ο Παναθηναϊκός, με τον οποίο ο παίκτης τα βρίσκει. Η Δόξα αντιδρά κι έτσι ο Λουκανίδης φεύγει για ένα χρόνο στην Κύπρο, στον Α.Π.Ο.Ε.Λ., από όπου σύμφωνα με κάποιο κανονισμό της εποχής, μπορούσε στη συνέχεια να μεταγραφεί σε οποιαδήποτε ομάδα επιθυμούσε. Τελικά, το 1961 υπογράφει στον Παναθηναϊκό, αφού στο μεταξύ τον είχαν πλησιάσει και παράγοντες του Ολυμπιακού.
Στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε ως το 1969, κατακτώντας τέσσερα πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Ελλάδος. Στο μεσοδιάστημα γνώρισε τη σύζυγό του, την Άννη, αλλά επειδή δεν τον ήθελαν οι δικοί της αναγκάστηκαν να φύγουν στη Νότια Αφρική το 1965. Έπαιξε κι εκεί σε μια ομάδα για λίγους μήνες.
Στον Άρη
Η σχέση του με τον Παναθηναϊκό είχε χαλάσει από το 1967 και ο προπονητής Στέφαν Μπόμπεκ δεν τον χρησιμοποιούσε. Τελικά, κατάφερε να πάρει μεταγραφή στον Άρη, στον οποίο αγωνίστηκε μία σεζόν και έφτασε ως την κατάκτηση του Κυπέλλου. Ήταν το τέλος μιας λαμπρής καριέρας. Στη συνέχεια ασχολήθηκε επαγγελματικά με το πρακτορείο ΠΡΟΠΟ που είχε ανοίξει.
Με πληροφορίες από wikipedia
Πηγή: iefimerida.gr 

Δεν υπάρχουν σχόλια: