Αυτή η Βουλή «σφραγίζει» τη χρεοκοπία της μεταπολίτευσης
- Η καταστροφή της παιδείας και το "τέρας" του λαϊκισμού που λατρέψαμε...
Πρώτα υποτιμήσαμε την αξία της παιδείας και όλου του εκπαιδευτικού συστήματος στην εξέλιξη της κοινωνίας μας, σ’ έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει, προχωρά και μεταλλάσσεται.Μοιραία, σταδιακά καταστρέψαμε όλη την «αλυσίδα» και τη σειρά της εκπαίδευσης και καλλιέργειας του ανθρώπου.
Μετά αναθρέψαμε ένα κράτος – κονσομασιόν...
Δημιουργήσαμε μια δημοκρατία – υβρίδιο, με πολίτες που νιώθουν ότι τους… χρωστούν, ότι έχουν ΜΟΝΟ δικαιώματα και ΟΧΙ υποχρεώσεις!
Αυτό, σταδιακά εκμαύλισε όλη τη διάρθρωση της κοινωνίας, όλες τις βαθμίδες του δημοσίου βίου…
Ανθρώπων που εκούσια ή ακούσια, αλλοίωσαν τα αντανακλαστικά της κοινωνίας, αλλοίωσαν την ποιότητα της δημοκρατίας, «χτίζοντας» και καλλιεργώντας μόνο τα ταπεινά ένστικτα. Η ιδιωτική τηλεόραση, λόγω της εμπορικότητάς της, επένδυσε μόνο στα ταπεινά ένστικτα!
Η τηλεοπτική δημοκρατία σταδιακά υποκατέστησε τις υπόλοιπες… κανονικές λειτουργίες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Αυτή η «δημοκρατία» ευθύνεται και για τα… όψιμα «αστέρια» - τυχοδιώκτες που κοσμούν σήμερα την ελληνική Βουλή και έχουν μέρος ευθύνης για τη σημερινή κατάντια!
Ο λαϊκισμός θεοποιήθηκε. Ο λαός είχε ΜΟΝΟ δίκιο.
Όποιος «φώναζε» είχε ΜΟΝΟ δίκιο.
Η στρέβλωση στο δημόσιο βίο ήταν μνημειώδης.
Το δημόσιο έγινε «κάδος» εξυπηρέτησης κάθε πελατειακής πολιτικής «σχέσης», έγινε ο κινητήριος μοχλός δημαγωγίας, χειραγώγησης και «τροφής» του… όχλου!
Τότε ήταν που εκμαυλίστηκε εντελώς και η τέχνη, η αξία της πνευματικότητας, τότε, σταδιακά καταστράφηκε ή παραμερίστηκε και η διανόηση!
Τότε ήταν που εκμαυλίστηκε εντελώς και η τέχνη, η αξία της πνευματικότητας, τότε, σταδιακά καταστράφηκε ή παραμερίστηκε και η διανόηση!
Οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου, που ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν και να δημιουργούν, παραμερίστηκαν!
Αποσβολωμένοι από τη μετάλλαξη και την «τραχύτητα» αλλαγής της κοινωνίας, οι πνευματικοί άνθρωποι, θαρρείς πως αποσύρθηκαν οικιοθελώς, κρατώντας ως «διαμάντι» την περιοχή της (ιδιωτικής) δημιουργίας τους.
Η κοινωνία άλλωστε, δεν τους… χρειάζονταν… Η κουλτούρα της παραλιακής κυριάρχησε σε όλο το «κάρμα» του νέο-Έλληνα.
Το αποτέλεσμα αυτής της 35ετούς πορείας, το βλέπουμε όλα τα τελευταία χρόνια.Πολίτες – υβρίδια, που… ουρλιάζουν για δημοκρατία και διαφάνεια, ωρύονται για δικαιοσύνη και αξιοκρατία, αλλά είναι αυτοί οι πολίτες που θρέφουν (πλέον) το… τέρας!
Αυτοί είναι οι πολίτες που έδωσαν το… άλλοθι του… μαζί τα φάγαμε, αυτοί οι πολίτες είναι οι μικροί Τσοχατζόπουλοι γύρω μας, αυτοί «υφαίνουν» την κοινωνία που ζούμε όλοι μας.
Αποσβολωμένοι από τη μετάλλαξη και την «τραχύτητα» αλλαγής της κοινωνίας, οι πνευματικοί άνθρωποι, θαρρείς πως αποσύρθηκαν οικιοθελώς, κρατώντας ως «διαμάντι» την περιοχή της (ιδιωτικής) δημιουργίας τους.
Η κοινωνία άλλωστε, δεν τους… χρειάζονταν… Η κουλτούρα της παραλιακής κυριάρχησε σε όλο το «κάρμα» του νέο-Έλληνα.
Το αποτέλεσμα αυτής της 35ετούς πορείας, το βλέπουμε όλα τα τελευταία χρόνια.Πολίτες – υβρίδια, που… ουρλιάζουν για δημοκρατία και διαφάνεια, ωρύονται για δικαιοσύνη και αξιοκρατία, αλλά είναι αυτοί οι πολίτες που θρέφουν (πλέον) το… τέρας!
Αυτοί είναι οι πολίτες που έδωσαν το… άλλοθι του… μαζί τα φάγαμε, αυτοί οι πολίτες είναι οι μικροί Τσοχατζόπουλοι γύρω μας, αυτοί «υφαίνουν» την κοινωνία που ζούμε όλοι μας.
Το τέρας, το βλέπουμε σήμερα ξεκάθαρα στη Βουλή! Που καθρεφτίζει ανάγλυφα τη χρεοκοπία της μεταπολίτευσης!
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της Ελλάδος δεν υπήρξε τέτοια έκπτωση και τέτοια φθήνια στη Βουλή.
Η αξία και η αρετή υποκαταστάθηκε από τον τσαμπουκά, την φευτομαγκιά και τον τυχοδιωκτισμό!
Η αξία και η αρετή υποκαταστάθηκε από τον τσαμπουκά, την φευτομαγκιά και τον τυχοδιωκτισμό!
Η μόρφωση και η καλλιέργεια υποκαταστάθηκε από την… καπατσοσύνη τον καιροσκοπισμό και το ψέμα.
Το τέρας είναι μέσα μας. Κομμάτι του εαυτού μας.
Το τέρας είναι μέσα μας. Κομμάτι του εαυτού μας.
Ο κόσμος θα αλλάξει, όταν αποφασίσουμε να αναλάβουμε την ευθύνη να αλλάξουμε εμείς.
Ο κόσμος θα αλλάξει όχι από το τι πιστεύουμε, τι κατηγορούμε ή το τι εξαγγέλλουμε, αλλά από το παράδειγμά μας.
Και την ψήφο μας.
Και την ψήφο μας.
Απόστολος Σκουμπούρης
Υ.Γ.: «Στην Ελλάδα όλα γίνονται όπως θέλουν οι μέτριοι. Η μετριότητα κατάντησε να είναι κάτι το απαραίτητο! Η μετριότητα και η καπατσοσύνη».
Γιάννης Τσαρούχης, Έλληνας ζωγράφος ( 1910-1989).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου