τ. βουλευτή, τ. ευρωβουλευτή και τ. αντιπροέδρου της Ευρωβουλής
Λεμονόκουπες, σάπιες ντομάτες και κλούβια αυγά για πόσον καιρό θα μείνουν ακόμα ανενεργά;
Η ανοχή, η ακατασίγαστη οργή, η απερίγραπτη απόγνωση και Η ΠΕΙΝΑ μεγάλων τμημάτων του λαού μας έχουν χτυπήσει ταβάνι.
Και αυτό, διότι –ω της παροιμιώδους ηλιθιότητας των υπό αυστηρότατη επιτήρηση κυβερνώντων!– δεν υποφέρουν μόνο οι άνθρωποι, αλλά ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ.
Η ύφεση καλπάζει, η αγορά νεκρώνεται και η ανεργία αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς.
Χώρια τα μαγαζιά που κλείνουν το ένα κατόπιν του άλλου και πληθώρα μικροεπιχειρήσεων που έβαλαν ήδη και θα εξακολουθήσουν να βάζουν λουκέτο, επιτείνοντας την ανεργία.
Το γνωστό –και όντως ευρηματικό στην εντυπωσιακότητά του– σύνθημα του ΠΑΣΟΚ «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», τηρείται κατά γράμμα.
Και δεν το λέω ειρωνικά με την...
έννοια ότι δεν αλλάζουνε και γι’ αυτό βουλιάζουνε.
Το τραγικό και εντέλει φαιδρεπίφαιδρο είναι ότι το ΑΚΕΦΑΛΟ, λόγω της ακαταλληλότητας και της ανεπάρκειας του πρωθυπουργού, ΠΑΣΟΚ και αλλάζει συνεχώς ΑΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΩ ΤΩ ΤΡΟΠΩ ΚΑΙ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ.
Όσοι δεν το βλέπουν αυτό και επιδίδονται στην καλλιέργεια φρούδων και εντελώς ανυπόστατων ελπίδων, είναι θεόστραβοι.
Θέατρο σκιών είναι το Υπουργικό μας Συμβούλιο. Ιδιότυπο μάλιστα θέατρο σκιών. Καθότι θριαμβεύει πάντοτε ο Χατζηαβάτης και παραγκωνίζεται συνεχώς ο πανέξυπνος Καραγκιόζης, αν υπάρχει καν Καραγκιόζης... Ρόλους Μορφωνιού, Σταύρακα, σιορ Διονύσιου, Κολλητηριών και λοιπών ινδαλμάτων της παιδικής μου ζωής και της ζωής των περίπου συνομηλίκων μου υποδύονται διάφοροι υπουργοί και υπουργίσκοι, ενώ ρόλο Μπαρμπα-Γιώργου, ή, αν προτιμάτε, Βεληγκέκα, διαδραματίζει μονίμως ο περιβόητος Πάγκαλος. (Σ’ αυτό το Υπουργικό Συμβούλιο δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ, ο οποίος σεβόμενος τον εαυτό του και την υστεροφημία του, με διαπιστωμένο μάλιστα το εντελώς ατελέσφορο της δραστηριότητάς του, που να έχει παραιτηθεί.
Πρόκειται για φαινόμενο άκρατου –και ανώφελου, άλλωστε– οπορτουνισμού και παντελούς έλλειψης ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, γεγονός που επιβεβαιώνει πανηγυρικά ότι το Υπουργικό μας Συμβούλιο υπολείπεται και του ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΚΙΩΝ ακόμα!)
Με αυτά τα χάλια των εκπροσώπων του εύπιστου λαού μας (που πίστεψε στις κίβδηλες υποσχέσεις του Παπανδρέου του τρίτου και τους ψήφισε) και κυρίως εκείνων που αναρριχήθηκαν σε υπουργικούς θώκους αναξιοκρατικά, η χώρα οδεύει προς το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ. Και αυτό, επειδή δεν τους μένει πλέον τίποτα άλλο ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΤΕΡΟ να κάνουν.
Το «Βήμα» της Πέμπτης γράφει ότι σκέπτονται να ιδιωτικοποιήσουν –άκουσον, άκουσον!– ακόμα και το ΧΡΥΣΟΦΟΡΟ Μετρό! Και λέω χρυσοφόρο, διότι με την τιμή της βενζίνης στα ύψη ο κόσμος όλο και λιγότερο χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του (αφήνω εκείνους που δεν έχουν αυτοκίνητο...) και καταφεύγει στα μαζικά μέσα μετακίνησης.
Το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ και μάλιστα ΟΣΟ ΟΣΟ θέλει να το κάνει το μειλίχιο και παμφάγο εξουσιαστικά τέρας που ακούει στο όνομα Παπακωνσταντίνου. Να το κάνει ή τουλάχιστον να το ελέγξει απόλυτα. Δική του ήταν η... φαεινή ιδέα να ανατεθούν ΟΛΕΣ οι ιδιωτικοποιήσεις στην ΚΕΔ! Σ’ αυτήν την ΑΜΑΡΤΩΛΟΤΑΤΗ Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου. Μια εταιρεία που όζει από σκάνδαλα εδώ και είκοσι και πλέον χρόνια!
Στο σφυρί προτίθενται να βγάλουν οι αλητήριοι της κυβέρνησης «ΟΛΑ ΤΑ ΤΙΜΑΛΦΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ», όπως έγραψα και την προηγούμενη Κυριακή. Δηλαδή: τουριστικά και ολυμπιακά ακίνητα, αεροδρόμια, λιμάνια, καζίνα, την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ, τη ΛΑΡΚΟ, πακέτο μετοχών αποκρατικοποιημένων ΔΕΚΟ.
Επίσης οι τρισάθλιοι αυτοί πωλητές (της περιουσίας του... πατέρα τους) αναζητούν στρατηγικούς επενδυτές για την ΚΡΑΤΙΚΗ Αγροτική Τράπεζα και το ΚΡΑΤΙΚΟ επίσης Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο! Και σχεδιάζουν αυτές τις περαιτέρω αποκρατικοποιήσεις ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΟΤΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΥΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΤΟΥΣ.
Εύγλωττη, λίαν εύγλωττη είναι η δημοσιευθείσα στον «Ελεύθερο Τύπο» δήλωση του πολύπειρου Δημήτρη Ρέππα. Μια επιβεβαιωτική του εγκλήματός τους δήλωση που έχει κατά λέξη ως εξής: «Δεν πρέπει να δείχνουμε ότι ξεπουλάμε, αλλά ότι κάνουμε αναπτυξιακή πολιτική»! Πιο καθαρή ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ δεν έχω ξανακούσει στη ζωή μου.
Αλλά οι... ανεπίληπτοι και... ηθικότατοι αυτοί... φωστήρες που μας κυβερνάνε –τα αδίστακτα τσακάλια έπρεπε να γράψω κυριολεκτικά στην αρχή της παραγράφου χωρίς να προτάξω τους υπαινιγμούς που προέταξα– δεν ορρωδούν προ ουδενός.
Με ΕΞΑΚΡΙΒΩΜΕΝΕΣ τις μίζες που εισέπραξε καθ’ ομολογίαν του ο... πάμπτωχος Μαντέλης, τις έτερες διά της τεθλασμένης μίζες που τσέπωσε ο Τσουκάτος και τις γνωρίζουμε από καιρό, καθώς και τις έκδηλες –και προκλητικές– οικονομικές ατασθαλίες του επίσης... πάμπτωχου Άκη Τσοχατζόπουλου, οι εναντίον της ΝΔ και ειδικά του Αντώνη Σαμαρά άσφαιροι αντιπερισπασμοί ήταν αναμενόμενοι.
Τι κι αν έπεσαν στη λούμπα με τον δήθεν υπουργό που απεδείχθη cabinet man, δηλαδή ξυλουργός; Τι κι αν ένα απλό email το μετέτρεψαν σε επισήμως μεταφρασμένο και αρμοδίως σφραγισθέν έγγραφο; Από κακοτοπιές είναι μαθημένοι να ξεφεύγουν οι άνθρωποι. Αρκεί να κατηγορούν στα όρια της συκοφαντίας. Το ικανό και υποβαθμισμένο στέλεχος της Ζήμενς κ. Σέκερης, μπατζανάκης του Αντώνη Σαμαρά, τον παρακάλεσε να παρέμβει υπέρ του, δίνοντάς του και το τηλέφωνο της εταιρείας. Ύστερα από πολλούς δισταγμούς, ο Σαμαράς τηλεφώνησε κατόπιν έντονων πιέσεων της οικογένειάς του στη Ζήμενς και ζήτησε να προωθηθεί αξιοκρατικά ο μπατζανάκης του. Αυτό είν’ όλο. (Το ότι μίζες δόθηκαν και σε μέλη της ΝΔ είναι υπερβέβαιο.
Σε ποια όμως; Προδήλως στο Μητσοτακαίικο και τους φίλους του λόγω ολοφάνερων δεσμών με τον Χριστοφοράκο. Αψευδής μάρτυρας τα 140.000 ευρώ για τον πλήρη εξοπλισμό του πολιτικού γραφείου του Κυριάκου.)
Θα θυμίσω, κλείνοντας, ένα άκρως θλιβερό περιστατικό το οποίο δείχνει πόσο ΑΔΙΣΤΑΚΤΑ είναι ορισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία άλλωστε έζησα εκ του σύνεγγυς. Για να βγάλουν απ’ τη μέση ένα μαχητικό και ανεπίληπτο παλικάρι που έδρασε αποτελεσματικά και με συνέπεια τόσο στο ΠΑΚ όσο και στο ΠΑΣΟΚ άφησαν να διαρρεύσει η ψευδέστατη και κακοηθέστατη «πληροφορία» ότι έκανε δήθεν πιάτσα στη Συγγρού!
Ο άνθρωπος κόντευε να τρελαθεί και υπέστη σοβαρό κλονισμό της υγείας του. Ευτυχώς τον αποκατέστησαν αρκετά σύντομα, χωρίς όμως να τιμωρηθούν παραδειγματικά τα καθάρματα που τον διέσυραν.
Αυτό το ΠΑΣΟΚ υπηρετούσα κι εγώ μέχρι το φθινόπωρο του 1985, αποχωρώντας και απογοητευμένος οικιοθελώς για ποικίλους λόγους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου