"Η έλλειψη δημόσιου ήθους"

Την καταπολέμηση της διαφθοράς θέτει ως προτεραιότητα ο Αντ. Σαμαράς. 

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ημερίδα της Διεθνούς Διαφάνειας ,δήλωσε πως ακόμη σοβαρότερο από τα δημόσια ελλείμματα και τα χρέη είναι η έλλειψη δημόσιου ήθους, το οποίο -όπως υπογράμμισε- παράγει τη διαφθορά, ακυρώνοντας τη Δημοκρατία και την ανάπτυξη.
Όπως τόνισε ο κ. Σαμαράς :  «Στη διεθνή κατάταξη, η ...

Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ χαμηλή θέση στην ανταγωνιστικότητα, κι αντίστοιχα σε πολύ υψηλές θέσεις στη γραφειοκρατία και τη διαφθορά.

Αυτά τα τρία παθολογικά φαινόμενα – χαμηλή ανταγωνιστικότητα, υψηλή γραφειοκρατία και εκτενής διαφθορά – δεν είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους. Συσχετίζονται άμεσα και αλληλο-τροφοδοτούνται.

Δεν μπορείς να εξαλείψεις το ένα, αν δεν εξαλείψεις ταυτόχρονα και τα υπόλοιπα. Δεν μπορείς να ανέχεσαι ένα από τα τρία, χωρίς να διογκώνονται και τα υπόλοιπα.

Αποτελούν, ουσιαστικά, τρεις διαφορετικές εκφάνσεις της ίδιας κρίσης. Που είναι συνολική κρίση του πολιτικού και οικονομικού μας συστήματος. Γιατί μια χώρα με υψηλή γραφειοκρατία, αναγκαστικά θα έχει μεγάλη διαφθορά και χαμηλή ανταγωνιστικότητα.

Κι αν θέλει κανείς να ανεβάσει την ανταγωνιστικότητα, είναι υποχρεωμένος να καταπολεμήσει τη γραφειοκρατία. Και να κατανικήσει τις αντιστάσεις της διαφθοράς.

Δίνουμε, ουσιαστικά την ίδια μάχη σε τρία μέτωπα ταυτόχρονα: Εναντίον της γραφειοκρατίας, εναντίον της διαφθοράς και εναντίον των στρεβλώσεων που κρατούν πίσω την ανταγωνιστικότητα. Που είναι περίπου ταυτόσημες με τις στρεβλώσεις που δημιουργούν διαφθορά…

Και κάτι ακόμα: Οφείλουμε να παραδεχθούμε, αν θέλουμε να δώσουμε σοβαρά τη μάχη κατά της διαφθοράς, ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο ιδιαίτερα διαδεδομένο. Είναι διάχυτο παντού. Δεν εντοπίζεται εύκολα σε κάποιους δημόσιους αξιωματούχους και σε κάποιους τομείς της δημόσιας ζωής.

Υπάρχουν ισχυροί θύλακες, ασφαλώς. Αλλά η διαφθορά διαπερνά τα πάντα. Με αποτέλεσμα να εμπλέκονται σε γκρίζες δραστηριότητες και γκρίζες συναλλαγές, ακόμα κι όσοι δεν το θέλουν, ακόμα κι όσοι θα προτιμούσαν τη διαφάνεια.

Κι αυτός ο εξαναγκασμός ευρύτατων κοινωνικών ομάδων σε «γκρίζες πρακτικές», είναι που δημιουργεί ένα πανίσχυρο κύκλωμα συνενοχής.

Για πολλούς η διαφθορά είναι απεχθής. Αλλά παραμένει δυστυχώς ο μόνος τρόπος να κάνουν τη δουλειά τους.

Κλασικά παραδείγματα το λεγόμενο «γρηγορόσημο» και το «φακελάκι». Ή το άτυπο «πριμ» που πρέπει να δώσουν οι συναλλασσόμενοι με κάποια υπηρεσία του δημοσίου για να γίνει η δουλειά τους. Ακόμα και η νόμιμη!

Η διάχυση του φαινομένου της συναλλαγής προκύπτει απ’ αυτό ακριβώς: από το γεγονός ότι το «λάδωμα» χρειάζεται ακόμα και για τις νόμιμες υποθέσεις. ..

Έχουμε, λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε ένα εκτενές, ένα διάχυτο φαινόμενο που αποτελεί σύμπτωμα συνολικής κρίσης της κοινωνίας.

Κρίσης ολόκληρου του συστήματος… Πραγματικά, «συστημικής» κρίσης… 

politis.gr