ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ
Η ατζέντα της περασμένης εβδομάδος ήταν τόσο βαριά ώστε δεν δόθηκε η σημασία που πρέπει σ’ ένα ζήτημα που αφορά το μέλλον: το διάλογο για το νέο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Κι όμως: Κατατέθηκαν απόψεις οι οποίες δεν θα έπρεπε να μείνουν ασχολίαστες.
Σταχυολογώ πρόχειρα δύο:
▪Το αίτημα των προέδρων των ΤΕΙ στον υπ. Παιδείας Αρη Σπηλιωτόπουλο να κάνει «εκπτώσεις» στη βάση του δέκα ώστε να μην έχουν κενές θέσεις.
▪ Την ιδέα να εισάγεται χωρίς εξετάσεις σε σχολές ΑΕΙ-ΤΕΙ «χαμηλής ζήτησης» μία κατηγορία υποψήφιων σπουδαστών, υπό τη μόνη προϋπόθεση ότι ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τους απονέμεται το λεγόμενο εθνικό απολυτήριο.
Την πρόταση αυτή ανέπτυξε μεταξύ άλλων (σωστών) ο πρόεδρος της Επιτροπής Διαλόγου, κ. Μπαμπινιώτης.
Θαρρώ πως και οι δύο προτάσεις είναι λάθος διότι:
▪ Προσβάλλουν τον αξιακό πυρήνα της εκπαιδευτικής πολιτικής της Ν.Δ., όπως αυτή χαράχθηκε από τη Μαριέττα Γιαννάκου: Κανείς στο πανεπιστήμιο που δεν ξέρει τα ελάχιστα γράμματα.
▪ Δεν συνάδουν με το χαρακτήρα που πρέπει να δώσει η Πολιτεία στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο.
Τι, άραγε, σημαίνει η φράση «ΑΕΙ-ΤΕΙ χαμηλής ζήτησης»;
Οταν η ίδια η Πολιτεία τα «ρίχνει», επισήμως, κατηγορία, ουσιαστικώς ομολογεί πως είτε δεν ενδιαφέρθηκε επαρκώς γι’ αυτά τα ιδρύματα, ώστε να έχουν «υψηλή ζήτηση», είτε έκανε λάθος που τα άνοιξε!
Πέραν αυτών, η πρόταση για πρόσβαση σε ΑΕΙ «χαμηλής ζήτησης» θα έχει και νομικά προβλήματα: Ποια διάταξη του Συντάγματός μας υποχρεώνει ένα μαθητή να δίδει εξετάσεις για να εισαχθεί σ’ ένα ΑΕΙ και ποια άλλη επιτρέπει σε έναν άλλον να επιτύχει το ίδιο ακριβώς πράγμα χωρίς εξετάσεις;
Η περίφημη αρχή της ισότητας εδώ πάει περίπατο.
Το Σύνταγμά μας δεν ξεχωρίζει τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα σε «χαμηλής» και «υψηλής» ζήτησης.
Συμπέρασμα: Καλό είναι να μην αρχίσουμε το διάλογο με εκπτώσεις.
Διότι ζητούμενο είναι ένα καλό εκπαιδευτικό σύστημα, όχι ένα ψηφοθηρικό σύστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου