Ο Καραμανλής παίρνει εκδίκηση...

Οι δύο παράγοντες που επηρεάζουν την πολιτική συμπεριφορά του πρώην πρωθυπουργού

Η παρατεταμένη δημόσια σιωπή του Κώστα Καραμανλή δεν φαίνεται να αντιστοιχεί και σε πολιτική του αδράνεια. Αλλωστε, στην πολιτική τα ουσιαστικά γίνονται στο παρασκήνιο. Οπως, δε, επισημαίνει...

στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού, «ο Κ. Καραμανλής έχει αυτή τη στιγμή μόνο ένα βόλι. Επομένως, θα πρέπει να περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να το ρίξει…».

Η πολιτική συμπεριφορά του πρώην πρωθυπουργού προσδιορίζεται από δύο παράγοντες, έναν εξωγενή και έναν προσωπικό.

Ο εξωγενής είναι η πύκνωση των επαφών που έχει -όχι με δική του πρωτοβουλία- τόσο με εκπροσώπους ξένων κυβερνήσεων όσο και με πολιτικά πρόσωπα του χώρου του, αλλά και με εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου.

Ο προσωπικός παράγοντας έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Κ. Καραμανλής βλέπει ότι παίρνει μια «γλυκιά εκδίκηση», την οποία του προσφέρει η φορά των πολιτικών γεγονότων και, κυρίως, το άνοιγμα δικαστικών υποθέσεων σε βάρος προσώπων που τον είχαν πολεμήσει με υπόγειους τρόπους και συνεχείς συκοφαντίες.

Ως προς τον εξωγενή παράγοντα, αυτό που κατ’ αρχάς πρέπει να παρατηρηθεί είναι ότι το γραφείο της Παναγή Κυριακού δέχεται συχνά πλέον επισκέψεις από ξένους πρέσβεις, με συχνότερους τους διπλωματικούς εκπροσώπους στη χώρα μας της Γαλλίας, της Γερμανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Η προσέγγιση αυτή του Κ. Καραμανλή από ξένους πρέσβεις, που άρχισε μερικές εβδομάδες μετά τις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, ουσιαστικώς αναδεικνύει τη σημασία που δίνει ο ξένος παράγοντας στη φάση αυτή των εσωτερικών πολιτικών πραγμάτων στις εκτιμήσεις του. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή μεταστροφή προς το πρόσωπό του, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του ότι επί πρωθυπουργίας του, εξαιτίας των πρωτοβουλιών του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, είχε αποδείξει σε εταίρους και συμμάχους ότι, στο πλαίσιο πάντοτε των καλών σχέσεων και των διπλωματικών ισορροπιών, κανείς δεν μπορούσε να τον θεωρήσει δεδομένο. Για αυτό, άλλωστε, η Ουάσινγκτον κυρίως είχε εκφράσει τη δυσφορία της προς το πρόσωπό του και εμπράκτως.

ΣΤΑΘΕΡΑ

Οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα από το 2009 και μετά άλλαξαν τις εκτιμήσεις των παραπάνω ξένων δυνάμεων, οι οποίες έχουν προσεγγίσει τον Κ. Καραμανλή όχι μόνο ως μία -κατά την άποψή τους τουλάχιστον- πολιτική σταθερά, αλλά και ενδιαφερόμενες για τις εκτιμήσεις του σε ζητήματα διεθνούς πολιτικής, που είναι και το δυνατό του σημείο. Οι εκτιμήσεις του πρώην πρωθυπουργού περί των διεθνών εξελίξεων στην περιοχή, εξαιτίας της ευρωπαϊκής κρίσης του Προσφυγικού και των τρομοκρατικών επιθέσεων, έχουν τη σημασία τους τόσο για τις δύο ισχυρότερες χώρες της Ε.Ε., που έχουν -εμμέσως τουλάχιστον- και τον πρώτο λόγο στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα, όσο και, κυρίως, για τις Ηνωμένες Πολιτείες, που διακρίνονται για την ευαισθησία τους -μετά το χτύπημα στους Διδύμους Πύργους- και για την παρεμβατική τους πολιτική στη Μέση Ανατολή.

Το ερώτημα που προκύπτει από τις επαφές αυτές, με πρωτοβουλία των ξένων πρεσβειών, είναι αν ο ξένος παράγοντας έχει τέτοια παρεμβατική ισχύ στα εσωτερικά μας πράγματα, ώστε να μπορεί κανείς να αξιολογήσει αν οι προσεγγίσεις Ελλήνων πολιτικών, όπως αυτή που έχει αναπτυχθεί με τον Κ. Καραμανλή, μπορεί να σημαίνει, δυνητικά τουλάχιστον, και διαμόρφωση στο μέλλον ενός άλλου πολιτικού σκηνικού στη χώρα μας. Διαφορετικού από το σημερινό.

Οπως επισήμανε στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» στενός συνεργάτης του Κώστα Καραμανλή, που γνωρίζει τις σκέψεις του, η διαμόρφωση των πολιτικών συνθηκών κάθε φορά στη χώρα εξαρτάτο από το μέγεθος της αυτοοργάνωσης της Πολιτείας, το μέγεθος της διαπλοκής και τον ξένο παράγοντα. Την περίοδο Καραμανλή η διαπλοκή παρέμενε ισχυρή, καθώς ήταν καλά θεμελιωμένη στις σχέσεις της με το κράτος μέσω προηγούμενων κυβερνήσεων, ενώ η παρεμβατικότητα του ξένου παράγοντα ήταν περιορισμένη, δεδομένου μάλιστα ότι η χώρα δεν αντιμετώπιζε τα σημερινά οικονομικά προβλήματα. Σήμερα, το κράτος είναι αποδιοργανωμένο, η διαπλοκή, όπως την εξέφραζε συγκεκριμένη επιχειρηματική ελίτ, τελεί υπό δικαστικό έλεγχο και διωγμό, ενώ, αντιθέτως, λόγω της οικονομικής μας εξάρτησης, η ισχύς του ξένου παράγοντος έχει αυξηθεί. Αλλωστε, αυτό είναι φανερό όταν η κυβέρνηση επιζητεί επιδαψιλεύσεις καλών λόγων από τις ισχυρές κυβερνήσεις της Ε.Ε.

Ηδη σήμερα δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ότι ο ξένος παράγοντας -όχι μόνο με οικονομικά μέσα- μπορεί και υπαγορεύει πολιτικές αποφάσεις, των οποίων ουσιαστικός εκτελεστής είναι η σημερινή κυβέρνηση. Επιπλέον, η παρεμβατική ισχύς τους εκφράζεται μέσω της δυνατότητας ενίσχυσης και ανάδειξης αυτών που θέλουν, με αντίστοιχη αποδυνάμωση όσων δεν επιθυμούν, με βάση στοιχεία που προφανώς διαθέτουν. Επιπλέον, ελέγχουν ουσιαστικώς το τραπεζικό σύστημα και μέσω αυτού τα κατεστημένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, καθώς τα περισσότερα από αυτά -που οι ιδιοκτήτες τους θεωρούνταν εκπρόσωποι της εγχώριας διαπλοκής- επιζούν πλέον μέσω του τραπεζικού δανεισμού, που σήμερα έχει στερέψει.

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ

Αν οι παραπάνω πληροφορίες συνιστούν τον εξωγενή παράγοντα που διαμορφώνει την πολιτική στάση του πρώην πρωθυπουργού, ο προσωπικός παράγοντας έχει να κάνει με την ανθρωπίνως δικαιολογημένη ικανοποίηση που παίρνει, καθώς βλέπει ότι: (α) όσοι αδίκως κατ’ αυτόν τον πολέμησαν, για λόγους συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων, τελούν σήμερα υπό ενδελεχή δικαστική έρευνα ή διώκονται και (β) άλλοι, που επέδειξαν αδικαιολόγητη εμπάθεια προς το πρόσωπό του, δεν… μπορούν να κυκλοφορήσουν ελεύθερα, χλευαζόμενοι από τον κόσμο!

Ειδικότερα, βλέπει σήμερα ότι, μετά τη «φούσκα» της υπόθεσης του Βατοπαιδίου, έχουν ανοίξει υποθέσεις με πρόσωπα που εντάσσονταν, σύμφωνα με το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού, στον χώρο της πολιτικοεπιχειρηματικής διαπλοκής, όπως με τον εκδότη η εφημερίδα του οποίου τον είχε αποκαλέσει... «Ντόλλυ» - θέλοντας να παραπέμψει στο κλωνοποιημένο πρόβατο, θεωρώντας ότι ο πρώην πρωθυπουργός ήταν πολιτικός κλώνος. Ή με το μέλος της οικογένειας Μπόμπολα για το οποίο έχει εκδοθεί ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης. Προφανώς, δε, δεν είναι τυχαία η εκμυστήρευση του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης κ. Παπαγγελόπουλου σε πολιτικό πρόσωπο που συνδέεται με τον πρώην πρωθυπουργό ότι έχει όλα τα στοιχεία «ώστε πολλοί να χάσουν τον ύπνο τους». Σημειώνεται, μάλιστα, ότι ως εισαγγελέας ο κ. Παπαγγελόπουλος είχε ασχοληθεί και με το θέμα των υποκλοπών σε βάρος του Κώστα Καραμανλή, καθώς και με την υπόθεση της φυσικής του εξόντωσης, που έφερε την κωδική ονομασία «Πυθία».

Τέλος, ο πρώην πρωθυπουργός περιμένει και το αποτέλεσμα της δικαστικής έρευνας που αφορά στην αλλοίωση των στατιστικών στοιχείων ώστε να εμφανιστεί διογκωμένο το έλλειμμα από την κυβέρνηση Παπανδρέου, με βασικό κατηγορούμενο τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, κ. Γεωργίου. Το αποτέλεσμα της δικαστικής αυτής υπόθεσης το περιμένει ώστε να δικαιωθεί όσον αφορά στον πόλεμο που είχε δεχτεί από την πολιτικοεπιχειρηματική διαπλοκή, ακόμη και σε θέματα δημοσιονομικής πολιτικής, η οποία στήριξε απολύτως στο συγκεκριμένο θέμα τον Γιώργο Παπανδρέου. Το πρόσωπο, δηλαδή, που έριξε τη χώρα στα βράχια και στο ΔΝΤ και το οποίο περιφέρεται χλευαζόμενο από τους Ελληνες πολίτες περισσότερο από ό,τι κάθε άλλος Ελληνας πολιτικός.

Του Νίκου Σίμου - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ