Προσεχώς κατάρρευση εσόδων (ΙΙΙ)

Παρακαλώ ενθυμήστε το άρθρο που έγραψα πριν από πολλούς μήνες με τίτλο “Προσεχώς κατάρρευση εσόδων”.

Είχα εξηγήσει σε αυτό το άρθρο ότι, καθώς αυξάνονται οι φόροι, ολοένα και λιγότεροι θα θελήσουν να δουλέψουν και να επιχειρήσουν, με αποτέλεσμα, όταν το κράτος φτάσει να φορολογεί το 100% των κερδών, τα έσοδα θα είναι μηδέν.

Λίγο πολύ νομίζω ότι έχουμε δει την εφαρμογή αυτής της θεωρίας στην πράξη. Τα έσοδα είναι από στάσιμα έως μειούμενα, παρ΄ όλο που η κυβέρνηση έχει αυξήσει δραματικά όλους τους φόρους στα πάντα.

Εν ολίγοις, η ικανότητα αύξησης των εσόδων δια μέσου της φορολογίας έχει φτάσει στο όριο της.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο ότι τα ...

φορολογικά έσοδα έχουν φτάσει σε οριακό σημείο, το πρόβλημα τώρα είναι πως θα αποτραπεί περαιτέρω μείωση των φορολογικών εσόδων, καθώς η κυβέρνηση επιμένει στο να προσπαθεί να εισπράξει φορολογικά έσοδα από εκεί που δεν υπάρχουν.

Βάζοντας στην άκρη τις συλλήψεις που διαβάζουμε καθημερινά, σχετικά με τις οφειλές ΦΠΑ κτλ (που είναι μεν σωστές που γίνονται, πλην όμως δεν θα λύσουν κανένα πρόβλημα), το ερώτημα είναι από που αλλού θα βρεθούν φορολογικά έσοδα;

Η απάντηση είναι ότι δεν θα βρεθούν.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από τον κλάδο αυτοκινήτου, υπάλληλοι των ΔΟΥ εκτιμούν ότι τον Δεκέμβριο θα δούμε ρεκόρ κατάθεσης πινακίδων, στην προσπάθεια των πολιτών να γλιτώσουν το τεκμήριο και τα αυξημένα τέλη κυκλοφορίας. Οι παραδόσεις σε ορισμένες εφορίες είναι έως 200% αυξημένες σε σχέση με πέρσι. Εκατοντάδες εκατομμύρια θα είναι τα χαμένα έσοδα για το δημόσιο. Τα δε έσοδα από το τέλος φόρου πολυτελείας στα ΙΧ είναι μηδενικά.

Η αύξηση όμως των φόρων έχει επίσης παγώσει την εμπορεία αυτοκινήτων. Εκατοντάδες επιχειρήσεις του κλάδου έχουν κλείσει. Το κράτος δεν θα εισπράξει έσοδα πλέον ούτε από αυτούς.

Η μειωμένη όμως κυκλοφορία οχημάτων έχει επίσης επηρεάσει αρνητικά και τα συνεργεία αυτοκινήτων και ειδικά των αντιπροσωπιών (υποθέτω ότι τα γειτονικά συνεργεία ίσως να έχουν αυξημένη δουλειά).

Επίσης μειωμένη ζήτηση υπάρχει και για ανταλλακτικά, καθώς βλέπω ότι πολλά μαγαζιά με ανταλλακτικά έχουν κλείσει τον τελευταίο χρόνο. Και βέβαια υπάρχουν και οι εργαζόμενοι σε όλη αυτή την αλυσίδα που είναι άνεργοι και αδυνατούν να ανταποκριθούν σε καθημερινές ανάγκες. Χιλιάδες οι απολυμένοι και από παντού τα δημόσια έσοδα μειωμένα.

Όλη αυτή η ζημιά λοιπόν έχει γίνει διότι κάποιος εξυπνάκιας γραφειοκράτης (που μάλλον δεν έχει βρεθεί ποτέ σε ανάγκη) αποφάσισε ότι ο κλάδος αυτοκινήτου θα είναι ένας εύκολος στόχος να βρεθούν αυξημένα έσοδα, με σκοπό να συνεχίσει το κράτος να σπαταλά λεφτά που δεν έχει και να έχει αυτός (ο γραφειοκράτης) έναν μισθό, που εκ του αποτελέσματος δεν αξίζει (διότι η επιβολή αυτών των φόρων αποδείχτηκε λάθος).

Και ενώ όλα τα δεδομένα συνηγορούν στο ότι η αυξημένη φορολογία δεν έχει επιφέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα, η κυβέρνηση συνεχίζει να προσδοκά σε αυξημένα φορολογικά έσοδα, ενώ στην πραγματικότητα τα έσοδα συνεχίζουν και διολισθαίνουν.

Το χτεσινό άρθρο του Capital.gr με τίτλο “Ξέφυγε πάλι το έλλειμμα” είναι αποκαλυπτικό:

Τρύπα-μαμούθ ύψους 3,292 δισ. ευρώ παρουσιάζει ο προϋπολογισμός στο εντεκάμηνο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου, κυρίως λόγω της δραματικής υστέρησης των εσόδων αλλά και λόγω της σημαντικής υπέρβασης των δαπανών.
Σύμφωνα με τα αναλυτικά στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομικών, τα καθαρά έσοδα στο 11μηνο ανήλθαν στα 43,833 δισ. ευρώ, παρουσιάζοντας υστέρηση έναντι του, δις αναθεωρηθέντος προς τα κάτω, στόχου του προϋπολογισμού κατά 1,809 δισ. ευρώ.
Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της απόκλισης, αρκεί να αναφερθεί ότι μέσα στο Δεκέμβριο οι συνολικές καθαρές εισπράξεις του δημοσίου θα πρέπει να ανέλθουν στα 7,4 δισ. ευρώ, ενώ κατά μέσο όρο το πρώτο ενδεκάμηνο εισπράττονται μηνιαίως 3,9 δισ. ευρώ. Στο σκέλος των δαπανών, στο 11μηνο, ξοδεύτηκαν 3,7 δισ. περισσότερα σε σχέση με όσα είχαν ξοδευτεί την αντίστοιχη περίοδο του 2010.

Η δημοσιονομική προσαρμογή θα έπρεπε να γίνει με μείωση δαπανών και όχι προσπαθώντας η κυβέρνηση να αυξήσει τα έσοδα από φόρους. Πολλοί το είχαν πει, μεταξύ άλλων και η ίδια η τρόικα.

Δυστυχώς όμως τώρα είναι κάπως αργά, διότι έχουμε φτάσει στο σημείο όπου πρέπει να γίνουν δυσανάλογες μειώσεις στις κρατικές δαπάνες για να αναπληρώσουμε τα μειωμένα έσοδα λόγω της τεχνικής ύφεσης που επέβαλε η κυβέρνηση με τους φόρους. Και δυστυχώς αυτό το δεδομένο δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας.

Η μόνη λύση πλέον για την Ελλάδα (πέραν από τα διάφορα σχέδια financial engineering που έχω αναφέρει) είναι ένα σχέδιο Marshall σαν αυτό που έχει ειπωθεί από τους Ευρωπαίους, με σκοπό να μειωθεί η ανεργία καθώς θα συνεχιστούν οι μειώσεις δαπανών από την κυβέρνηση.

Κάτι τέτοιο βέβαια εφόσον οι της Ευρώπης μας λυπηθούν. Διότι σε διαφορετική περίπτωση, δεν θέλω ούτε καν να σκεφτώ την επόμενη μέρα.

Γιώργος Καισάριος