«You Can’t Teach An Old Dog New Tricks»
λένε οι Άγγλοι, και ο Αλέξης της Κεντροαριστεράς το επιβεβαιώνει.
Στην ηλικία του με τη δεδομένη πολιτική κουλτούρα δεν μπορεί να μάθει νέα κόλπα. Μάλλον και όλος ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τον Μάρτιο του 2017, επί θητείας ΣΥΡΙΖΑ, μια μαθήτρια λιποθύμησε από την πείνα στην Πάτρα μπροστά στα μάτια της διευθύντριας του σχολείου. Κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν έβγαλε ανακοίνωση και κανένας πολιτικός αρχηγός δεν σκύλευσε επί του λυπηρού... συμβάντος.
Τον Μάρτιο του 2017, επί θητείας ΣΥΡΙΖΑ, μια μαθήτρια λιποθύμησε από την πείνα στην Πάτρα μπροστά στα μάτια της διευθύντριας του σχολείου. Κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν έβγαλε ανακοίνωση και κανένας πολιτικός αρχηγός δεν σκύλευσε επί του λυπηρού... συμβάντος.
Προχθές σε μια μαθήτρια στην Ηλεία συνέβη το ίδιο. Ο Αλέξης της Κεντροαριστεράς, κοτζάμ πρώην Πρωθυπουργός, το είδε ως χρυσή ευκαιρία για αντιπολίτευση «ο λαός μας ξέρει ότι ανάπτυξη με παιδιά που λιποθυμάνε από την πείνα στα σχολεία, δεν υπάρχει»!
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρει άλλο τρόπο αντιπολίτευσης, εννοούμε αντιπολίτευσης δημιουργικής, παραγωγικής, που να παρέχει προτάσεις και να προτείνει λύσεις. Γεννήθηκε, μεγάλωσε και μαζικοποιήθηκε στο περιβάλλον της πύρινης καταγγελίας. Αυτό του προσπόρισε την εξουσία γιατί έγινε το κανάλι μέσω του οποίου ο λαός διοχέτευσε την οργή του προς τα κόμματα που επί σαράντα χρόνια ψήφιζε, και τα οποία για να εκμαιεύουν την ψήφο του, υποχωρούσαν σε κάθε αίτημά του.
Οι καιροί έχουν αλλάξει, ο θυμός της κοινωνίας κούρασε, έχει καταλαγιάσει, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αφομοιώσει το νέο περιβάλλον. Σου δίνει την εντύπωση ότι σε λίγο θα πει «εμείς ή αυτοί». Ηδη τέτοια ατμόσφαιρα καλλιεργείται στο διαδίκτυο από τα troll του.
Χθες ο Γραμματέας Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλεξίου, αρθρογραφώντας ενόψει του συνεδρίου της Νεολαίας, έγραψε μεταξύ άλλων, για «άγρια καταστολή των τελευταίων μηνών» και ότι «πιστός σύμμαχος της ακροδεξιάς κυβέρνησης (περί της παρούσης αναφέρεται ως ακροδεξιάς), είναι τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία δημιουργούν μια πλασματική εικόνα για την πραγματικότητα».
Δεν θα σταθούμε επί της ουσίας, ότι η μόνη πραγματικότητα για τον λαό είναι αυτή που βιώνει ο ίδιος, και ουδείς μπορεί να του την κατασκευάσει. Παράδειγμα είναι το ίδιο του το κόμμα, που από το 2012 ως και τον Σεπτέμβρη του 2015, κάλπαζε με νικητήριο αφηνιασμό, παρότι τα κυρίαρχα Μέσα το αντιπολιτεύονταν.
Το ενδιαφέρον ωστόσο είναι το «που» του παρέχεται βήμα να τα γράφει αυτά. Σε ένα από τα εμβληματικά εκ των «κυρίαρχων» μέσων, την εφημερίδα «ΝΕΑ», η οποία ανήκει στον εμβληματικό εχθρό του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μαρινάκη, αυτόν που το Γραφείο Τύπου του Μαξίμου (όχι της Κουμουνδούρου) επί ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγορούσε ως «νταβατζή», «Δον Κορλεόνε», «πρεζέμπορα», και τον κατακεραύνωνε ότι «έχει μετατρέψει τις εφημερίδες που ελέγχει σε όπλα κατά του ταξικού πολέμου κατά της Αριστεράς».
Αν και είναι κατανοητό, για τον «φόβο των Ιουδαίων» εξηγούμε ότι καμία υπεράσπιση Μαρινάκη δεν υπονοεί το κείμενο. Απλώς καταδεικνύει το τραγελαφικό, να εμφορείται ένας νεολαίος σε καιρό διαδικτύου, από την κληρονομημένη νοοτροπία της Αριστεράς του Μεσοπολέμου και του μετεμφυλίου! Λες και βρίσκεται (και οι σύντροφοί του), στον καιρό του… Άγη Στίνα και του Νίκου Ζαχαριάδη, που επ’ ουδενί θα τους παραχωρούσαν τα φύλλα του Λαμπράκη χώρο για να εκθέσουν τις απόψεις τους. Τα λέει επίσης την ίδια ώρα που οι βουλευτές του κόμματός του ξημεροβραδιάζονται στα τηλεοπτικά πάνελ σε ισόποσες δόσεις με τους, ας πούμε, χαϊδεμένους των αστικών κομμάτων!
Μια παραπλήσια εμπειρία παλινδρόμησης στην πρωτόλεια εποχή της αριστεροσύνης του ΣΥΡΙΖΑ είχε και γνωστός δημοσιογράφος (δεν έχει σημασία το όνομα, περιπτωσιολογικά αναφερόμαστε), ο οποίος από το site του ήταν με ζέοντα τρόπο ταγμένος παρά τω Αλέξη. Είχε την έμπνευση να κάνει κριτική στον Γραμματέα του κόμματος Σκουρλέτη. Δεν αφορούν το παρόν κείμενο τα διαδραματισθέντα. Απλώς ο υποστηρικτής του Τσίπρα είδε ενεός κοτζάμ Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, να ασχολείται μαζί του και να βγάζει ανακοίνωση στην οποία τον φωτογραφίζει: « Σε ό,τι αφορά δημοσιεύματα που στρέφονται εναντίον κορυφαίων στελεχών του κόμματος η Π.Γ. θεωρεί ότι το μόνο που εξυπηρετούν είναι τους σκοπούς αντιπάλων πολιτικών κέντρων»!
Διερωτάται ο ίδιος πως είναι δυνατόν το 2020 το ανώτερο πολιτικό όργανο ενός προοδευτικού κόμματος να απαντάει σε ένα άρθρο. Κάποιοι – αποφαίνεται - σ’ αυτό το όργανο συστηματικά δικάζουν δημοσιογράφους με την απεχθή μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε από τον πραγματικό, αλλά και τον μικροαστικό Σταλινισμό!
Τον καλωσορίζουμε στο κλαμπ (και δεν τον καλωσορίζουμε προσωπικά, μικρό άλλωστε το δημοσιογραφικό δέμας του υποφαινόμενου, αλλά εκ μέρους πλήθους δημοσιογράφων για τους οποίους ναι μεν δεν έβγαλε ανακοίνωση η Π.Γ., αλλά τους περιποιήθηκαν με τη δέουσα ευτέλεια και εχθροπάθεια τα διατεταγμένα troll του ΣΥΡΙΖΑ στο διαδίκτυο).
Την ίδια μέρα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ονόματι Μάρκου, αναφερόμενος στον «τοξοβόλο του Συντάγματος» αναφώνησε «σιγά τον εγκληματία»! Σαφώς ουδείς μπορεί να αποδώσει στον συλληφθέντα τέτοια κατηγορία, μόνη αρμόδια η δικαιοσύνη. Όμως όταν ο συλληφθείς με κλεμμένο αυτοκίνητο, φέρεται εμπλεκόμενος σε ληστεία στο Βελβεντό και οι συνεργάτιδές του (μία εκ των οποίων συνεργός της Πόλα Ρούπα), είχαν στην κατοχή τους καλάσνικοφ, υποπολυβόλο Σκόρπιον, δύο πιστόλια, και τα όπλα να είναι με σφαίρες στη θαλάμη (δηλαδή εν δυνάμει έτοιμα να σκορπίσουν θάνατο), δε λες ρε αδερφέ στο πανελλήνιο «σιγά τον εγκληματία». Και ειδικά όταν είσαι βουλευτής κόμματος που θέλει να επανέλθει στην εξουσία να μας κυβερνήσει!
Να ξεκαθαρίσουμε:
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρει άλλο τρόπο αντιπολίτευσης, εννοούμε αντιπολίτευσης δημιουργικής, παραγωγικής, που να παρέχει προτάσεις και να προτείνει λύσεις. Γεννήθηκε, μεγάλωσε και μαζικοποιήθηκε στο περιβάλλον της πύρινης καταγγελίας. Αυτό του προσπόρισε την εξουσία γιατί έγινε το κανάλι μέσω του οποίου ο λαός διοχέτευσε την οργή του προς τα κόμματα που επί σαράντα χρόνια ψήφιζε, και τα οποία για να εκμαιεύουν την ψήφο του, υποχωρούσαν σε κάθε αίτημά του.
Οι καιροί έχουν αλλάξει, ο θυμός της κοινωνίας κούρασε, έχει καταλαγιάσει, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αφομοιώσει το νέο περιβάλλον. Σου δίνει την εντύπωση ότι σε λίγο θα πει «εμείς ή αυτοί». Ηδη τέτοια ατμόσφαιρα καλλιεργείται στο διαδίκτυο από τα troll του.
Χθες ο Γραμματέας Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλεξίου, αρθρογραφώντας ενόψει του συνεδρίου της Νεολαίας, έγραψε μεταξύ άλλων, για «άγρια καταστολή των τελευταίων μηνών» και ότι «πιστός σύμμαχος της ακροδεξιάς κυβέρνησης (περί της παρούσης αναφέρεται ως ακροδεξιάς), είναι τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία δημιουργούν μια πλασματική εικόνα για την πραγματικότητα».
Δεν θα σταθούμε επί της ουσίας, ότι η μόνη πραγματικότητα για τον λαό είναι αυτή που βιώνει ο ίδιος, και ουδείς μπορεί να του την κατασκευάσει. Παράδειγμα είναι το ίδιο του το κόμμα, που από το 2012 ως και τον Σεπτέμβρη του 2015, κάλπαζε με νικητήριο αφηνιασμό, παρότι τα κυρίαρχα Μέσα το αντιπολιτεύονταν.
Το ενδιαφέρον ωστόσο είναι το «που» του παρέχεται βήμα να τα γράφει αυτά. Σε ένα από τα εμβληματικά εκ των «κυρίαρχων» μέσων, την εφημερίδα «ΝΕΑ», η οποία ανήκει στον εμβληματικό εχθρό του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μαρινάκη, αυτόν που το Γραφείο Τύπου του Μαξίμου (όχι της Κουμουνδούρου) επί ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγορούσε ως «νταβατζή», «Δον Κορλεόνε», «πρεζέμπορα», και τον κατακεραύνωνε ότι «έχει μετατρέψει τις εφημερίδες που ελέγχει σε όπλα κατά του ταξικού πολέμου κατά της Αριστεράς».
Αν και είναι κατανοητό, για τον «φόβο των Ιουδαίων» εξηγούμε ότι καμία υπεράσπιση Μαρινάκη δεν υπονοεί το κείμενο. Απλώς καταδεικνύει το τραγελαφικό, να εμφορείται ένας νεολαίος σε καιρό διαδικτύου, από την κληρονομημένη νοοτροπία της Αριστεράς του Μεσοπολέμου και του μετεμφυλίου! Λες και βρίσκεται (και οι σύντροφοί του), στον καιρό του… Άγη Στίνα και του Νίκου Ζαχαριάδη, που επ’ ουδενί θα τους παραχωρούσαν τα φύλλα του Λαμπράκη χώρο για να εκθέσουν τις απόψεις τους. Τα λέει επίσης την ίδια ώρα που οι βουλευτές του κόμματός του ξημεροβραδιάζονται στα τηλεοπτικά πάνελ σε ισόποσες δόσεις με τους, ας πούμε, χαϊδεμένους των αστικών κομμάτων!
Μια παραπλήσια εμπειρία παλινδρόμησης στην πρωτόλεια εποχή της αριστεροσύνης του ΣΥΡΙΖΑ είχε και γνωστός δημοσιογράφος (δεν έχει σημασία το όνομα, περιπτωσιολογικά αναφερόμαστε), ο οποίος από το site του ήταν με ζέοντα τρόπο ταγμένος παρά τω Αλέξη. Είχε την έμπνευση να κάνει κριτική στον Γραμματέα του κόμματος Σκουρλέτη. Δεν αφορούν το παρόν κείμενο τα διαδραματισθέντα. Απλώς ο υποστηρικτής του Τσίπρα είδε ενεός κοτζάμ Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, να ασχολείται μαζί του και να βγάζει ανακοίνωση στην οποία τον φωτογραφίζει: « Σε ό,τι αφορά δημοσιεύματα που στρέφονται εναντίον κορυφαίων στελεχών του κόμματος η Π.Γ. θεωρεί ότι το μόνο που εξυπηρετούν είναι τους σκοπούς αντιπάλων πολιτικών κέντρων»!
Διερωτάται ο ίδιος πως είναι δυνατόν το 2020 το ανώτερο πολιτικό όργανο ενός προοδευτικού κόμματος να απαντάει σε ένα άρθρο. Κάποιοι – αποφαίνεται - σ’ αυτό το όργανο συστηματικά δικάζουν δημοσιογράφους με την απεχθή μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε από τον πραγματικό, αλλά και τον μικροαστικό Σταλινισμό!
Τον καλωσορίζουμε στο κλαμπ (και δεν τον καλωσορίζουμε προσωπικά, μικρό άλλωστε το δημοσιογραφικό δέμας του υποφαινόμενου, αλλά εκ μέρους πλήθους δημοσιογράφων για τους οποίους ναι μεν δεν έβγαλε ανακοίνωση η Π.Γ., αλλά τους περιποιήθηκαν με τη δέουσα ευτέλεια και εχθροπάθεια τα διατεταγμένα troll του ΣΥΡΙΖΑ στο διαδίκτυο).
Την ίδια μέρα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ονόματι Μάρκου, αναφερόμενος στον «τοξοβόλο του Συντάγματος» αναφώνησε «σιγά τον εγκληματία»! Σαφώς ουδείς μπορεί να αποδώσει στον συλληφθέντα τέτοια κατηγορία, μόνη αρμόδια η δικαιοσύνη. Όμως όταν ο συλληφθείς με κλεμμένο αυτοκίνητο, φέρεται εμπλεκόμενος σε ληστεία στο Βελβεντό και οι συνεργάτιδές του (μία εκ των οποίων συνεργός της Πόλα Ρούπα), είχαν στην κατοχή τους καλάσνικοφ, υποπολυβόλο Σκόρπιον, δύο πιστόλια, και τα όπλα να είναι με σφαίρες στη θαλάμη (δηλαδή εν δυνάμει έτοιμα να σκορπίσουν θάνατο), δε λες ρε αδερφέ στο πανελλήνιο «σιγά τον εγκληματία». Και ειδικά όταν είσαι βουλευτής κόμματος που θέλει να επανέλθει στην εξουσία να μας κυβερνήσει!
Να ξεκαθαρίσουμε:
Από πάντα γράφουμε (και θεωρούμε ακράδαντα) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά της ένοπλης βίας. Όμως λόγω ανωριμότητας και απουσίας επεξεργασμένης πολιτικής θεωρίας, θέλγεται από όσους εκφράζουν αριστερή αντισυστημικότητα. Επαναπαύεται να χειροκροτεί αυτά που θεωρεί ως ηρωικές πράξεις των άλλων. Αρκείται δηλαδή να πολεμά «το σύστημα» δι' ιδεατών αντιπροσώπων. Ο ίδιος περιμένει απλώς να ξαναχαρεί τις ηδονές της εξουσίας. Δικαίωμά του. Το πρόβλημα είναι ότι χρησιμοποιεί τις παλιές μεθόδους ενώ άλλαξαν οι εποχές.
Του Γιάννη Σιδέρη
liberal.gr
Του Γιάννη Σιδέρη
liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου