Για κάποιους η τακτική που ακολουθεί μπορεί να είναι ασυνήθιστη για έναν πρωθυπουργό.
Μέχρι πριν από μερικούς μήνες άλλωστε είχαμε συνηθίσει όλοι στην εικόνα ενός πρωθυπουργού που στα σημαντικά ζητήματα της καθημερινότητας έμενε σχεδόν πάντα με έναν κομψό τρόπο “εκτός κάδρου”, επιζητώντας την ασφάλεια του Μεγάρου Μαξίμου.
Πόσες φορές για παράδειγμα ο κ.Τσίπρας απέφευγε όντας πρωθυπουργός να τοποθετηθεί για τα δύσκολα θέματα, βάζοντας τους αρμόδιους... υπουργούς στη βάσανο της δημόσιας τοποθέτησης; Ή απλώς καθυστερούσε να βγει μπροστά κάποια 24ωρα, μέχρι να “πέσει” επικοινωνιακά το θέμα;
Κάτι παραπάνω από έξι μήνες μετά τις κάλπες του Ιουλίου και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει ότι ακολουθεί έναν άλλο δρόμο από τον προκάτοχό του στη διαχείριση των δύσκολων προβλημάτων.
Τελευταία παράδειγμα η δημόσια τοποθέτηση του σε σχέση με την “ωρολογιακή βόμβα” του προσφυγικού μεταναστευτικού.
Κάτι παραπάνω από έξι μήνες μετά τις κάλπες του Ιουλίου και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει ότι ακολουθεί έναν άλλο δρόμο από τον προκάτοχό του στη διαχείριση των δύσκολων προβλημάτων.
Τελευταία παράδειγμα η δημόσια τοποθέτηση του σε σχέση με την “ωρολογιακή βόμβα” του προσφυγικού μεταναστευτικού.
Ο κ. Μητσοτάκης όχι μόνο δεν απέφυγε να μιλήσει ανοιχτά για το θέμα που αναδεικνύεται σε “αχίλλειο πτέρνα” της κυβέρνησης αλλά έδειξε ότι αναλαμβάνει ο ίδιος την αντιμετώπισή του.
“...Τα πρόσφατα γεγονότα στην Μόρια, μου δίνουν την ευκαιρία να επαναλάβω, σήμερα, με τρόπο κατηγορηματικό τους άξονες της πολιτικής μας: Το Κράτος Δικαίου και ο ανθρωπισμός μας συμβαδίζουν με την εθνική μας ασφάλεια! Με αυτήν δεν θα παίξει κανείς! Τα σύνορα, λοιπόν, τώρα φυλάσσονται. Τα νησιά θα αποσυμφορηθούν. Σε πρώτη φάση από εκείνους στους οποίους έχει ήδη χορηγηθεί καθεστώς προστασίας. Νέες δομές κλειστού τύπου κατασκευάζονται ήδη. Άσυλο θα έχουν μόνο όσοι το δικαιούνται. Και οι παράνομοι θα γυρίζουν γρήγορα στις χώρες προέλευσης”
“...Τα πρόσφατα γεγονότα στην Μόρια, μου δίνουν την ευκαιρία να επαναλάβω, σήμερα, με τρόπο κατηγορηματικό τους άξονες της πολιτικής μας: Το Κράτος Δικαίου και ο ανθρωπισμός μας συμβαδίζουν με την εθνική μας ασφάλεια! Με αυτήν δεν θα παίξει κανείς! Τα σύνορα, λοιπόν, τώρα φυλάσσονται. Τα νησιά θα αποσυμφορηθούν. Σε πρώτη φάση από εκείνους στους οποίους έχει ήδη χορηγηθεί καθεστώς προστασίας. Νέες δομές κλειστού τύπου κατασκευάζονται ήδη. Άσυλο θα έχουν μόνο όσοι το δικαιούνται. Και οι παράνομοι θα γυρίζουν γρήγορα στις χώρες προέλευσης”
είπε ο πρωθυπουργός σε εκδήλωση για τα 100 χρόνια του λιμενικού σώματος, δίνοντας το στίγμα των προθέσεών του.
Είχαν προηγηθεί η αυτοκριτική προσέγγιση σε σχέση με τον τρόπο αντιμετώπισης του προσφυγικού σε συνέντευξή του στον ΑΝΤ1, η επανίδρυση του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής αλλά και η τροπολογία για τις Μ.Κ.Ο.
Με άλλα λόγια αντί να αφήσει τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο να “πάρουν την καυτή πατάτα” οι αρμόδιοι υπουργοί, μπήκε ο ίδιος στο κέντρο του ζητήματος παίρνοντας παράλληλα και το όποιο ρίσκο της φθοράς. Ποιος για παράδειγμα θα του επέρριπτε ευθύνες αν σε πρώτο τουλάχιστον χρόνο όλο το βάρος των δημόσιων παρεμβάσεων το σήκωναν τα αρμόδια μέλη της κυβέρνησης και εκείνος απλώς με “διακριτικό τρόπο” έμενε στα μετόπισθεν;
Κάτι ανάλογο έκανε και ο προκάτοχός του. Παρ' όλ' αυτά ο κ.Μητσοτάκης δε δείχνει σημάδια τέτοιας δήθεν αυτοπροστασίας , στέλνοντας το μήνυμα ότι είναι αποφασισμένος ακόμα και να ξοδέψει μέρος του πολιτικού του κεφαλαίου για να λύσει τον γόρδιο δεσμό.
Η τακτική του αυτή πάντως δε δείχνει να είναι ένα μεμονωμένο στοιχείο, όπως αποδεικνύει η καθημερινότητα στην άσκηση της διακυβέρνησης. Ακριβώς την ίδια προσέγγιση είχε και στο θέμα του ποδοσφαίρου. Παρότι είχε την δυνατότητα να μείνει “εκτός”, την επόμενη κιόλας μέρα που προκλήθηκε η μεγάλη δημόσια συζήτηση επέλεξε να τοποθετηθεί από το βήμα της Βουλής.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι ο κ.Μητσοτάκης στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης δε δείχνει τάσεις αποστασιοποίησης από τα θέματα που δυσκολεύουν την κυβέρνηση του, ζητώντας μόνο την επικοινωνιακή δόξα μόνο σε όσα του “βγαίνουν”.
Το αντίθετο μάλιστα. Αν αυτό τελικά θα έχει πολιτικό κόστος για τον ίδιο μένει να αποδειχθεί, μια και αυτό που πάντα μετράει είναι τελικά η αποτελεσματικότητα.
Του Γιάννη Κ.Τρουπή
liberal.gr
Είχαν προηγηθεί η αυτοκριτική προσέγγιση σε σχέση με τον τρόπο αντιμετώπισης του προσφυγικού σε συνέντευξή του στον ΑΝΤ1, η επανίδρυση του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής αλλά και η τροπολογία για τις Μ.Κ.Ο.
Με άλλα λόγια αντί να αφήσει τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο να “πάρουν την καυτή πατάτα” οι αρμόδιοι υπουργοί, μπήκε ο ίδιος στο κέντρο του ζητήματος παίρνοντας παράλληλα και το όποιο ρίσκο της φθοράς. Ποιος για παράδειγμα θα του επέρριπτε ευθύνες αν σε πρώτο τουλάχιστον χρόνο όλο το βάρος των δημόσιων παρεμβάσεων το σήκωναν τα αρμόδια μέλη της κυβέρνησης και εκείνος απλώς με “διακριτικό τρόπο” έμενε στα μετόπισθεν;
Κάτι ανάλογο έκανε και ο προκάτοχός του. Παρ' όλ' αυτά ο κ.Μητσοτάκης δε δείχνει σημάδια τέτοιας δήθεν αυτοπροστασίας , στέλνοντας το μήνυμα ότι είναι αποφασισμένος ακόμα και να ξοδέψει μέρος του πολιτικού του κεφαλαίου για να λύσει τον γόρδιο δεσμό.
Η τακτική του αυτή πάντως δε δείχνει να είναι ένα μεμονωμένο στοιχείο, όπως αποδεικνύει η καθημερινότητα στην άσκηση της διακυβέρνησης. Ακριβώς την ίδια προσέγγιση είχε και στο θέμα του ποδοσφαίρου. Παρότι είχε την δυνατότητα να μείνει “εκτός”, την επόμενη κιόλας μέρα που προκλήθηκε η μεγάλη δημόσια συζήτηση επέλεξε να τοποθετηθεί από το βήμα της Βουλής.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι ο κ.Μητσοτάκης στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης δε δείχνει τάσεις αποστασιοποίησης από τα θέματα που δυσκολεύουν την κυβέρνηση του, ζητώντας μόνο την επικοινωνιακή δόξα μόνο σε όσα του “βγαίνουν”.
Το αντίθετο μάλιστα. Αν αυτό τελικά θα έχει πολιτικό κόστος για τον ίδιο μένει να αποδειχθεί, μια και αυτό που πάντα μετράει είναι τελικά η αποτελεσματικότητα.
Του Γιάννη Κ.Τρουπή
liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου