H Aλεξάνδρα Τσόλκα γράφει για τα σκουπίδια των media που άφησε πίσω της

ΠΟΣΟ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΥΔΑΙΟΤΗΤΑ;

Θυμάμαι άλλη να τρέχει στον ψυχιάτρο γιατί νόμιζε πως αυτή φταίει που της την έπεφτε το αφεντικό!

Έχω δει υστερίες, φωνές, αφρούς από το στόμα, σπασίματα, ουρλιαχτά, πεταμένα ποτήρια και τασάκια σε κεφάλια από αφεντικά. 

Έχω δει σεξουαλικές παρενοχλήσεις και προσβολές για αναπηρίες και σεξουαλικές προτιμήσεις.

“Η χοντρη”, “ο πουστάρας”, “το μου@ι”, “ο κουτσός”, “η γριά” ήταν συνοδευόμενες με ειρωνικά γέλια οι προσφωνήσεις κάθε μέρα. Για ένα μεροκάματο!

Για να ζήσεις τα παιδιά σου! Για να επιβιώσεις ο ίδιος! Και μες σ αυτά κουράστηκα να αποχαιρετώ...
φίλους που έφυγαν νωρίς, γιατί πόσο να αντέξεις αυτή τη τοξικότητα και τη χυδαιότητα. 

Και τα βλέμματα, μετά τις χυδαιότητες πίσω από την κάμερα, on camera εντελώς διαφορετικά-βουτηγμένα στην υποκρισία: Στο γυαλί με ύφος και τάχα καλοσύνη και ποιότητα και εντιμότητα! Έχω δει απειλές, εκφοβισμούς, εκδικητικότητες! Γιατί ρε παιδιά; Για την παπάρα της προβολής!

Μα αν οι νόμοι υπήρχαν και ήταν σε ισχύ και ο μαυροεργαζόμενος τους έπαιρνε και τα σώβρακα για αυτές τις συμπεριφορές, λόρδοι θα ήταν και στον πληθυντικό θα μιλούσαν και στον τελευταίο εργαζόμενο.

Θυμάμαι φίλη, να τρέμει και να μου λέει “θα κατουρηθώ” απ τις φωνές κάποιου κυρίου δήθεν σημαντικού στα ΜΜΕ!

Θυμάμαι άλλη να τρέχει στον ψυχιάτρο γιατί νόμιζε πως αυτή φταίει που της την έπεφτε το αφεντικό!

Παλιά τους μούντζωνες και πήγαινες αλλού. 

Τώρα όλοι υπομένουν και επιμένουν! Για την επιβίωση. Αβοήθητοι. Χωρίς νόμο. Χωρίς κανέναν με το μέρος τους. Πάθε νευρικούς κλωνισμούς εσύ! Αρρώστησε! Πέθανε νωρίς και εκείνοι που σε έκαναν έτσι θα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα στα σόσιαλ μιντια, γιατί και στη κηδεία σου ακομα, να ρθούνε δε θα μπορέσουν γιατί θάχουν εκπομπή, ή στο τέλος τέλος δεν ήσουν και πολύ διάσημο πρόσωπο νάχει κάμερες να τους απαθανατίσουν… RIP* με κεφαλαία και πολύ σου πέφτει…

Αλεξάνδρα Τσόλκα

* RIP: αναπαύσου εν ειρήνη