Αυτό το πρόγραμμα οδηγεί αλλού…

Ας υποθέσουμε ότι η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται αύριο στην εξουσία.

Μπορεί να εφαρμόσει αυτή τη συμφωνία που ψηφίζει σήμερα αυτός ο απίστευτος κυβερνητικός θίασος; 

Να πούμε ξεκάθαρα ότι αυτό είναι εφικτό. 
Το τέταρτο μνημόνιο είναι η αρχή μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Είναι η ταφόπλακα της χώρας και με την υπογραφή, μάλιστα, των ισχυρών της Ευρώπης...

Ότι οι αντιμνημονιακοί έγιναν μνημονιακοί είναι αρχαία ιστορία. 

Μην μου πείτε, όμως, ότι κάτι τέτοιες ώρες δεν σας λείπει η Πρόεδρος Ζωή. Τι θα τους είχε κάνει! Θα ξεκινούσε τη συνεδρίαση τέτοια ώρα που οι βουλευτές θα έφταναν να ψηφίσουν εξουθενωμένοι στα άγρια ξημερώματα. Αν το σχέδιο αποτύγχανε, θα μπορούσε να φωνάξει μέχρι και την φρουρά! Νομίζετε ότι έχετε γλιτώσει;

Μην έχετε αμφιβολία ότι την Ζωή θα τη συναντήσουμε και πάλι μπροστά μας. 

Το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας προσκύνησε τη σημαία του μνημονίου και δήλωσε αιώνια υποταγή, δεν σημαίνει ότι έχουμε απαλλαγεί από την ψεκασμένη Αριστερά. Το αντίθετο! 

Αυτό το μνημόνιο δεν πρόκειται να φέρει την ανάπτυξη του καπιταλισμού στην Ελλάδα. Εκείνο που θα φέρει είναι οργή και αύξηση της επιρροής των ακραίων πολιτικών ομάδων.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι δυνάμεις της άκρας Δεξιάς και της άκρας Αριστεράς ανασυντάσσουν το τελευταίο χρονικό διάστημα τις δυνάμεις τους, δοκιμάζουν νέες τακτικές και επιχειρούν να επανέλθουν στο προσκήνιο. 

Σε μία κοινωνία που πρόκειται να βιώσει τόσο ακραίες αντιθέσεις, όσο αυτές που περιγράφονται με σαφήνεια μέσα στο τέταρτο μνημόνιο, η ενδυνάμωση των πολιτικών άκρων είναι μία απολύτως λογική συνέπεια.

Η διέλευση του Αλέξη Τσίπρα προς τη χώρα της κεντροαριστεράς μπορεί να είναι ένα «ευφυές εύρημα» της εγχώριας διαπλοκής, σε μια προσπάθεια να διατηρήσει τα προνόμια της, αλλά δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να έχει το… επιθυμητό αποτέλεσμα. Η προσπάθεια της πολιτικής μετάλλαξης του Αλέξη Τσίπρα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, με δεδομένο ότι ο ίδιος και τα στελέχη του έχουν αποδείξει πως ακριβώς αντιλαμβάνονται την «ανάπτυξη» και την «επιχειρηματικότητα». Στα μάτια των Σταυροφόρων του αντιμνημονίου δεν θα ευθύνεται για την κατάρρευση η παροιμιώδης ανικανότητα της Αριστεράς να διαχειριστεί την καθημερινότητα, αλλά ο ίδιος ο καπιταλισμός.

Σε αντίθεση, λοιπόν, με ό,τι πιστεύει από την άλλη πλευρά το «μέτωπο του ναι» (αν αυτό αυτό υφίσταται), η ήττα του Αλέξη Τσίπρα δεν θα αναδείξει την νίκη και την υπεροχή των δυνάμεων της «κοινής λογικής». Κι αυτό διότι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες θα διαμορφωθεί αυτή η ήττα δεν θα κάνουν απολύτως ξεκάθαρο το τοπίο. Σύμφωνα με το νέο αφήγημα της Αριστερά, θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας που θα ηττάται και μάλιστα στη φάση της μετάβασής του προς το κέντρο. 

Στη νέα μυθολογία της Αριστεράς, λοιπόν, θα γραφτεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει ηττηθεί επειδή πρόδωσε την… πραγματική Αριστερά και όχι επειδή οι πολιτικές τους επιλογές ήταν αδιέξοδες.

Η Ευρώπη έχει τεράστιες πολιτικές ευθύνες γι αυτό ειδικά το μνημόνιο. Συνομολόγησαν με τον Αλέξη Τσίπρα σε μία συμφωνία που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε κατάρρευση και σε έξαρση της κοινωνικής αναταραχής. Γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι το πρόγραμμα θα αποτύχει σε επίπεδο κοινωνίας. Ότι είναι αδύνατον να πετύχει κανείς τους στόχους χωρίς να οδηγήσει σε γενοκτονία έναν ολόκληρο λαό. Ότι αργά ή γρήγορα η Ελλάδα θα έρθει και πάλι στο σημείο μηδέν. Η Ευρώπη με την υπογραφή της δυναμώνει το μέτωπο του αντιευρωπαϊσμού στην Ελλάδα και ναρκοθετεί στην πράξη οποιαδήποτε προσπάθεια για να επιστρέψει αυτή η χώρα στην κανονικότητα. 

Το τέταρτο μνημόνιο είναι η αρχή της εκπλήρωσης μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας που καταλήγει σε μία νέα σχέση της Ελλάδας με την Ευρώπη.

Η αντιπολίτευση είναι υποχρεωμένη να βγει από τη λογική του ώριμου φρούτου. 

Η εξουσία δεν θα φτάσει στα χέρια της Νέας Δημοκρατίας ή ενός φιλοευρωπαϊκού μετώπου επειδή θα έχουν κουραστεί οι αντίπαλοι. 

Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν αποδείξει ότι δεν κουράζονται να ψηφίζουν, αρκεί αυτό να τους εξασφαλίζει πρόσθετο χρόνο παραμονής στην εξουσία. Επίσης, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν θα φύγουν επειδή δήθεν αντιλαμβάνονται το κακό που έχουν προκαλέσει στη χώρα. Αν ήταν θα το είχαν ήδη κάνει. Αλλά έχουν αποδείξει ότι δεν έχουν τέτοιου είδους ευαισθησίες!

Αλλά ακόμη κι αν η Νέα Δημοκρατία βρεθεί αύριο στην εξουσία, είναι σαφές ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει αυτή τη συμφωνία που ψηφίζει σήμερα αυτός ο απίστευτος κυβερνητικός θίασος. Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να δηλώνει και να το εννοεί, ότι το κράτος έχει συνέχεια, αλλά δεν θα υπάρχει κράτος για να μπορεί να εφαρμόσει αυτό το μνημόνιο.

Επιπρόσθετα ο Κυριάκος ως πρωθυπουργός θα έχει να αντιμετωπίσει και πάλι τα άκρα, λες κι ότι όλο αυτό που έχει συμβεί τα τελευταία δύο χρόνια δεν είναι η απόρροια της πολιτικής των αγανακτισμένων της Πλατείας Συντάγματος. 

Η αντιπολίτευση, λοιπόν, θα πρέπει να δομήσει έναν νέο πολιτικό λόγο, να αναζητήσει πολιτικές που μπορούν να οδηγήσουν σε μία βιώσιμη ανάπτυξη, ακόμη κι αν αυτές οι πολιτικές έρθουν σε πλήρη αντίθεση με τις βασικές επιλογές των ισχυρών κέντρων της Ευρώπης. Και οι πολιτικές αυτές θα πρέπει να τις επικοινωνήσει άμεσα στον λαό. Είναι ο μόνος τρόπος για να διατηρηθεί η ελπίδα…

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr