Οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις στην Ελλάδα, εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο την ψυχοσύνθεση του Έλληνα.
Δημιουργικός, Ανεξάρτητος, Καινοτόμος, Ριψοκίνδυνος, Ελεύθερος.
Είναι ο βασικός παράγοντας της Παραγωγικής και Επιχειρηματικής βάσης στην Ελλάδα της δύσκολης ανθρωπογεωγραφίας. 
Συμμετέχει στο 70% του παραγωγικού ΑΕΠ, στο 86% της Απασχόλησης και στο 98% του...
συνόλου των Επιχειρήσεων. Δημιουργεί κλίμα Κοινωνικής συνοχής, τοπικής Ανάπτυξης, δίνει Στόχους και Όραμα στους Νέους.
Έχουμε κλείσει 9 χρόνια από την έναρξη της Οικονομικής κρίσης και 7 χρόνια από την έναρξη των Μνημονίων. Τεράστιος χρόνος για τις αντοχές μίας Κοινωνίας και μίας αγοράς.
Δυστυχώς οι Πολιτικές που ακολουθήθηκαν από Πολιτικούς, Κόμματα και Δανειστές ήταν στην «εύκολη» κατεύθυνση. Η δομή του Κράτους, ο Κομματικός συνδικαλισμός, η αλυσίδα συμφερόντων μεταξύ συντεχνιών, εργολάβων του Δημοσίου και των αντίστοιχων δομών δημιούργησαν μία ασπίδα προστασίας μεταξύ τους. Έτσι ο εύκολος στόχος ήταν ο Ιδιωτικός τομέας, ο οποίος δεν έχει επιδείξει κάποια συνοχή και ενιαία αντιμετώπιση των προκλήσεων.
Συρρίκνωση της Οικονομίας, Ύφεση, αύξηση Φορολογίας. Αυτές οι πολιτικές έφεραν τον Λαϊκισμό, τον Κοινωνικό αυτοματισμό και την αλληλοεξόντωση μεταξύ Κοινωνικών ομάδων. Τα Μνημόνια, άσχετα από το μίγμα που ακολουθήθηκε, είτε από πρόθεση (1ο Μνημόνιο, 100% φοροεισπρακτικό και μεταφοράς υποχρεώσεων χρέους), είτε από ατολμία (2ο Μνημόνιο με καλύτερο μίγμα, αλλά τελικά ατολμία μεταρρυθμίσεων), είτε από Ιδεοληψία (3ο Μνημόνιο με ριζική αλλαγή πολιτικής υπέρ του Κρατικού τομέα και συρρίκνωσης του Ιδιωτικού), είχαν αποτέλεσμα την διάλυση της Ιδιωτικής Παραγωγικής βάσης, την υπερβολική αύξηση της Ανεργίας στον Ιδιωτικό τομέα, το σπάσιμο της Αγοράς και της Κοινωνικής συνοχής.
Σήμερα, με την ευκαιρία της οριστικοποίησης της Β’ Αξιολόγησης από τους Δανειστές στις 22 Μαΐου και της πρόθεσης αλλαγής μίγματος Πολιτικής, από Κυβέρνηση και Δανειστές για την προώθηση των αναγκαίων Μεταρρυθμίσεων και την εκκίνηση Επενδύσεων, Ανάπτυξης και πλεονασμάτων, είναι αναγκαία προϋπόθεση η επανεκκίνηση της Αγοράς και της Παραγωγής.
Οι πυλώνες Ανάπτυξης είναι:
1. Κράτος με τις Πολιτικές και τους στόχους που θα ορίσει
2. Δημόσιο με τις αποτελεσματικές μεταρρυθμίσεις και την αποτελεσματικότητα
3. Κοινωνία η οποία θα αποδεχθεί το νέο κλίμα και θα δώσει την ώθηση της επανεκκίνησης με θάρρος και ρεαλισμό
4. Επιχειρηματικότητα, Αγορά, Τράπεζες. Η τριπλέτα που πρέπει να βγεί μπροστά, να συνεργαστεί, να δημιουργήσει την νέα εποχή.
Όλοι συζητούν για το ικανό και αναγκαίο κλίμα για να έλθουν μεγάλες Επενδύσεις από το Εξωτερικό που θα ενισχύσουν το ΑΕΠ και Κεφάλαια που θα δώσουν την αναγκαία ρευστότητα και θα φέρουν θετικούς ρυθμούς Ανάπτυξης.
Ο ξένος Επενδυτής θέλει να δει θετικό Κοινωνικό κλίμα, Αγορά σε Ανάπτυξη, Απασχόληση σε κινητικότητα.
Ο κρίσιμος παράγοντας είναι οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις της Παραγωγής, της Μεταποίησης, της Παροχής Υπηρεσιών. Αυτές οι Επιχειρήσεις μπορούν να αυξήσουν άμεσα την Απασχόληση, την μόχλευση του χρήματος, την συγκράτηση των νέων από την μετανάστευση. Μπορούν να αντιστρέψουν την ψυχολογία της Κοινωνίας απέναντι στην Κρίση, τα προβλήματα. Μπορούν να δώσουν μία εικόνα δημιουργίας και Κοινωνικής συνοχής, σε σχέση με την αρνητική εικόνα των επιδομάτων αλληλεγγύης και των συσσιτίων. Μπορούν να λειτουργήσουν θετικά και στην αντιμετώπιση του ζητήματος των προσφύγων και λαθρομεταναστών.
Οι Μικρομεσαίοι Επιχειρηματίες δίνουν ένα Υγιές κλίμα στην Αγορά, χωρίς διαπλοκή, εργολαβίες, Κρατικές παρεμβάσεις. Είναι άνθρωποι ολιγαρκείς, αφοσιωμένοι στους στόχους και την δημιουργία. Είναι ελεύθεροι άνθρωποι.
Χρειάζεται ένα Φιλελεύθερο κλίμα στην Αγορά με ένα αποτελεσματικό Δημόσιο και την αναγκαία ρευστότητα από το Τραπεζικό σύστημα. Χρειάζεται να σταματήσουν οι Ιδεοληψίες και η αντίδραση στην Ιδιωτική πρωτοβουλία, ο περιορισμός της Κρατικής παρέμβασης ακόμη και σε ήσσονος σημασίας ζητήματα, απλά για να τονίζει με κάθε τρόπο την ύπαρξη του. Χρειάζεται ο Έλληνας Πολίτης να βρει Απασχόληση, να νιώσει χρήσιμος στην Οικογένεια του, τα παιδιά του, τον εαυτό του.
Όλοι οι ενεργοί Πολίτες μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση.
Η Κυβέρνηση και το Πολιτικό προσωπικό οφείλουν να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να ενεργούν για την δική τους πολιτική επιβίωση εις βάρος της Κοινωνίας, της Αγοράς, του Ιδιωτικού τομέα που στηρίζει την Εθνική Οικονομία δίνοντας Απασχόληση και παράγοντας Πλούτο.
Κατ’ αντιστοιχία και οι Δανειστές οφείλουν να καταλάβουν ότι έχουν απέναντι τους έναν ολόκληρο λαό που παιδεύεται επί 9 ολόκληρα χρόνια. Όταν κάνουν διαπραγματεύσεις και υπογράφουν συμβάσεις, μνημόνια και εφαρμοστέες αποφάσεις δεν νομιμοποιούνται να ισχυρίζονται ότι δεν επεμβαίνουν και ότι οι αποφάσεις είναι μόνο της Ελληνικής Κυβέρνησης. Τίθεται και η δική τους συναινετική υπογραφή σε κάθε έγγραφο.
Κυβέρνηση και Δανειστές πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν να λειτουργήσουν θετικά υπέρ της Ελληνικής Κοινωνίας, των Ελλήνων Πολιτών. Η θέληση τους αυτή θα φανεί από την συμπεριφορά τους απέναντι στους ενεργούς, παραγωγικούς Έλληνες πολίτες στην μεγάλη σιωπηλή πλειοψηφία των Μικρομεσαίων Επιχειρηματιών, των Επαγγελματιών, των Παρόχων Υπηρεσιών.
Η Αλυσίδα παραγωγής Αξίας και Ανάπτυξης ξεκινά από τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις.
Του Δημήτρη Σύρμου*
* ο Δημήτρης Σύρμος είναι Δ. Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος Α.Π.Θ. μέλος του ΤΕΕ με ΜΒΑ στο Στρατηγικό Μανατζμεντ και Πτυχίο Περιβάλλοντος από ΥΠΕΧΩΔΕ.
Είναι Επιχειρηματίας στον χώρο της Παραγωγής και Μεταποίησης Πλαστικών Α’ Υλών.
Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Πλαστικών και Μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου του ΤΕΕ/ΤΑΣ.
Πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου