Αυτή είναι η ωμή οικονομική αλήθεια!

Περνώντας οι μέρες και έχοντας πλέον λίγο πιο καθαρά τα πράγματα στο μυαλό μου, πλέον μπορώ να είμαι σχεδόν σίγουρος για ένα πράγμα:  
τα χειρότερα βρίσκονται μπροστά μας.  
Όχι γιατί απαιτείται πολύ δουλειά όπως επανέλαβε για ακόμα μια φορά ο πρωθυπουργός. Η δουλειά δεν είναι μπαμπούλας.

Πολύ απλά γιατί η δουλειά δεν είναι η απάντηση στο πρόβλημά μας.

Για να τα κάνουμε απλά: η απόφαση των εταίρων μας – της Γερμανίας δηλαδή που προσπαθεί να γερμανοποιήσει το σύνολο της Ευρώπης έως ότου κερδίσει το μέγιστο δυνατόν- είναι να μας κόψουν το 50% των χρεών.
Εκείνο που δεν έχει γίνει σαφές είναι...
από ποια ακριβώς χρέη μας κόβουν. Γιατί αν εξαιρέσουμε τα δάνεια της Τρόικας, τα χρέη που έχουν στα χέρια τους τα ασφαλιστικά ταμεία – υπάρχουν σχετικές διαβεβαιώσεις- τα χρέη που έχουν στα χέρια τους οι τράπεζες – οι οποίες αν δεν τα καταφέρουν θα κρατικοποιηθούν (δηλαδή θα τις ανακεφαλαιώσει το κράτος) – τότε πραγματικά μένει να δούμε τι πραγματικά μένει.

Δεν είναι τυχαίο πως η Κίνα άρχισε τα «ναι μεν αλλά» όσον αφορά την βοήθεια προς την Ευρώπη ζητώντας πρώτα συγκεκριμένα στοιχεία και όλες τις – άγνωστες και στους ίδιους τους Ευρωπαίους- λεπτομέρειες της συμφωνίας.

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες οικονομικές γνώσεις για να καταλάβει κάνεις πως τα κουκιά δεν βγαίνουν. Και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη πληροφόρηση για να αντιληφθεί ο οιοσδήποτε πως Κάτι άλλο συμβαίνει. Τι; Αυτό είναι το ερώτημα.

Η Ελλάδα χρεοκόπησε. 
Αυτή είναι η ωμή οικονομική αλήθεια. Αλλάξαμε την φιάλη οξυγόνου για να δώσουμε μικρή παράταση ζωής έως ότου αποφασιστεί πως θα μοιραστούν τα «όργανα» του θανόντος.

Στην Ευρώπη γνωρίζουν πολύ καλά πως το κούρεμα θα έπρεπε να είναι άνω του 60% για να έχει νόημα. Γνωρίζουν επίσης ότι αυτό δεν μπορούν να το Κάνουν καθώς θα καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα συμπαρασύροντας τις οικονομίες των άλλων χωρών που αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Άρα;

Άρα θέλουν χρόνο. Χρόνο για να σταθεροποιήσουν τις οικονομίες των λοιπών προβληματικών χωρών – όλης της Ευρώπης δηλαδή μήτε της Γερμανίας εξαιρουμένης – και μετά να δουν τι θα Κάνουν με τον μεγάλο ασθενή. Το πειραματόζωο δηλαδή που δημιούργησαν αρνούμενοι να αντιμετωπίσουν την κατάσταση όταν έπρεπε, ένα και πλέον χρόνο πριν.

Η επόμενη μέρα που δεν θα αργήσει να έρθει δεν είναι μακριά. Οι αγορές θα συνεχίσουν να πιέζουν. Η Ευρώπη θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει πρόβλημα. Γιατί απλά δεν τολμά να το ακουμπήσει. Εκείνη η μέρα όμως θα είναι ιδιαιτέρως επώδυνη για όλους μας. Και αυτό διότι κάνεις δεν θα ξέρει πως να την διαχειριστεί.

Η επιστροφή στην δραχμή είναι ακόμα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Θα γίνει μόνο αν όλη η Ευρώπη αποφασίσει να διαλύσει το οικοδόμημα που με τόσο κόπο έστησε.

Υπάρχει όμως και μια ακόμα εναλλακτική.  
Οι φιάλες του οξυγόνου να αλλάζουν ώστε ο ασθενής να παραμείνει ως «φυτό» στη ζωή μέχρι τον Ιανουάριο του 2013. 
Ένα χρόνο και κάτι δηλαδή. Και τότε σύμβαση που έχουμε υπογράψει θα τεθεί σε ισχύ. Και η διαχείριση της χώρας θα περάσει σε επιτροπή – σαφέστατα κατά παράβαση του Συντάγματος. 
Και η περιουσία του κράτους θα περάσει σε μια εταιρεία. Και η εταιρεία θα εκκαθαριστεί ως χρεοκοπημένη. 
Και τότε όλα καλά… 
Όντως ο Παρθενώνας θα πωληθεί για αναψυκτήριο πολυτελείας, τα – ακατοίκητα -νησιά του κράτους που ήδη πωλούνται θα γίνουν ιδιωτικοί χώροι και πάει λέγοντας. Αυτά μέχρι να καλυφθούν τα χρέη μας. Και αν περισσέψει Κάτι θα επιστραφεί. Μόνο που… Σιγά μην περισσέψει.

Το θέμα πλέον είναι αν είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση ή αν απλά θα περιμένουμε…

Θεοδόσης Παπανδρέου

http://freepen.gr/oikonomia/516