Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Παράδειγμα ανταγωνιστικότητας

Από σήμερα θα ξεκινήσω μια σειρά από άρθρα που θα δείχνει τι θα μπορούσε να κάνει η Ελληνική κυβέρνηση που θα ενίσχυε την ανταγωνιστικότητα, χωρίς να στοιχήσει τίποτα στον κρατικό προϋπολογισμό.

Ο λόγος για αυτό είναι ο εξής: 
πάρα πολλοί νομίζουν ότι θα πρέπει αν μειωθούν οι μισθοί για να γίνουμε ανταγωνιστικοί, ενώ στην πραγματικότητα, το πόσος είναι ο μισθός δεν έχει καμία σχέση. 
 ‘Όλα βέβαια παίζουν ρόλο, αλλά όσο αναφορά το εργατικό κόστος, περισσότερο ρόλο παίζουν τα payroll taxes (εισφορές κτλ) παρά οι μισθοί.
Καταρχάς για να μπορεί η Ελλάδα να γίνει πιο ανταγωνιστική, πέραν από το φορολογικό καθεστώς (που δεν θα ασχοληθώ καθόλου) θα πρέπει αν έχει και ένα σωστό νομικό καθεστώς.
Χωρίς αυτό είναι αδύνατον η Ελλάδα να μπορεί να ανταγωνιστεί τον ...οποιονδήποτε.
Ας υποθέσουμε ότι σήμερα είμαστε στο 1920. Δεν υπάρχει internet, δεν έχουμε τηλεόραση, δεν έχουμε δελτίο ειδήσεων και δεν έχουμε blogs. Δεν έχουμε δηλαδή την ταχύτητα της πληροφόρησης που έχουμε σήμερα.
Ένας τρόπος για να ξέρει η αγορά τι καπνό φουμάρει ο κάθε ένας (επιχειρηματικά μιλώντας) είναι να δημοσιεύονται οι ισολογισμοί στις εφημερίδες.  Ήταν λογικό το 1920 να ήταν υποχρεωτική η δημοσίευση ισολογισμών, σήμερα όμως υπάρχουν άλλοι τρόποι. Εμείς βέβαια εξακολουθούμε και αναγκάζουμε τις επιχειρήσεις να ξοδεύονται για να δημοσιεύουν ισολογισμούς που κανένας πλέον δεν διαβάζει.
Το 1920, για να συμμετάσχει κανείς σε γενική συνέλευση έπρεπε να αποδείξει ότι έχει τις εν λόγου μετοχές στην κατοχή σου.  
Ένας τρόπος λοιπόν είναι να τις παρουσιάσεις στην εταιρεία η στο Παρακαταθηκών & Δανείων  πριν συμμετάσχεις στη γενική συνέλευση.
Σήμερα (με εξαίρεση ορισμένες μπανανίες τύπου Ελλάδα) (http://www.market-talk.net/index.php/id/3342/) το καθεστώς είναι πολύ διαφορετικό. 
imageΕμείς βέβαια σαν παραδοσιακοί που είμαστε, εξακολουθούμε και κάνουμε τα πράγματα με τον παλιό καλό τρόπο.
Υποθέτω ότι το 1920 όπως και σήμερα, οι ανώνυμες εταιρείες δημοσίευαν και τότε στο ΦΕΚ τις αναγκαστικές δημοσιεύσεις που πρέπει να κάνουν για να παραμείνουν νομικά κατοχυρωμένοι. Σήμερα δεν είναι ανάγκη αυτό, καθώς υπάρχουν άλλοι τρόποι και σε κάθε περίπτωση, το κόστος είναι απαγορευτικό. Στην Βουλγαρία όλα αυτά γίνονται αυτόματα και χωρίς κανένα κόστος στην επιχείρηση.
Τέλος, από το 1920 μέχρι σήμερα, με εξαίρεση ορισμένες τροποποιήσεις που έχουν γίνει σε αυτό τον νόμο (που έγιναν διότι αναγκαστήκαμε να τις κάνουμε λόγου ΕΕ), ο νόμος αυτός ουσιαστικά είναι ίδιος. Η ανθρωπότητα έχει περάσει δυο παγκοσμίους πολέμους, έχουμε πάει στο φεγγάρι, είμαστε στην εποχή του Internet, αλλά ο νόμος περί ανωνύμων εταιρειών παραμένει ο ίδιος.
Τώρα που τελείωσε η εισαγωγή, θα μπούμε στο κύριο θέμα.
Ας υποθέσουμε ότι 5 νεαρά άτομα έχουν κάποια καλή ιδέα και θέλουν να φτιάξουν μια εταιρεία. Επίσης ας υποθέσουμε ότι αυτή τη εταιρεία είναι παροχής υπηρεσιών διαδικτύου (IT, Internet κτλ).
Επίσης ας υποθέσουμε ότι τα 5 αυτά άτομα έχουν μια κανονική δουλειά την ήμερα, αλλά έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να ξενυχτήσουν κάθε βράδυ για όσο χρειαστεί με σκοπό να πετύχει αυτή η εταιρεία και να δημιουργήσουν πλούτο για τον εαυτό τους.
Τέλος, τα 5 νεαρά αυτά άτομα δεν έχουν σχεδόν καθόλου λεφτά.
Ερώτημα:
Μπορούν αυτά τα άτομα να φτιάξουν αυτή την εταιρεία με σκοπό να επιχειρήσουν με ελάχιστα λεφτά στην Ελλάδα;
Η απάντηση είναι όχι!!
Οι λόγοι είναι οι εξής:
Καταρχάς για να φτιάξεις μια Α.Ε.  χρειάζεται έκτος του να έχεις €60,000, τα εξής.
Για ποιο λόγο να φτιάξεις μια ΑΕ; Διότι απλά πουθενά στον κόσμο δεν φτιάχνονται εταιρείες τύπου ΟΕ η προσωπικές. Αυτό το ρεζιλίκι γίνεται μόνο στην Ελλάδα διότι έχει τεράστιο κόστος να φτιαχτεί μια εταιρεία ΑΕ. Δεν μπορείς να φτιάξεις ένα πολύπλοκο σχήμα εν απουσία μιας εταιρείας τύπου Α.Ε. (inc, LLC, LTD κτλ).
Δεύτερον, οι επενδυτές αυτοί θα πρέπει να καταβάλουν ΤΕΒΕ!! Ακόμα και αν η εταιρεία δεν θα έχει καθόλα έσοδα για μερικά χρόνια, οι καταβολές ΤΕΒΕ είναι καταβολές.
Η εταιρεία θα πρέπει αν δημοσιεύει ισολογισμούς, να πληρώνει τα νταβατζηλίκια στα επιμελητήρια (€400 τον χρόνο παρακαλώ) και θα πρέπει αν πληρώνει που και που κανένα ΦΕΚ (€500 η δημοσίευση αν δεν κάνω λάθος) για να μπορεί να λειτουργεί.
Δεν θα αναφερθώ καθόλου στα έξοδα σύστασης - Δικηγόρους, συμβολαιογράφους, φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου και ένα σωρό άλλα νταβατζηλίκια (θα μπορούσα να γράψω 100 σελίδες ακόμα). Ακόμα και αν είχαν €60,000 τα καημένα τα παιδιά, θα τους είχε κοστίσει κούκος αηδόνι πριν ξεκινήσουν.
Ερώτηση:
Πόσες τέτοιες εταιρείες χωρίς κεφάλαια θα είχαν ιδρυθεί στην Ελλάδα αν το νομικό καθεστώς περί εταιρειών ήταν τύπου Αμερικής η Βουλγαρίας;
Η απάντηση είναι μερικές δεκάδες χιλιάδες τον χρόνο (άσχετα αν στα 2-3 χρόνια μόνο μερικές χιλιάδες θα τα κατάφερναν).
Άλλη ερώτηση:
Χάνει λεφτά το κράτος λεφτά αν, υπό ένα διαφορετικό καθεστώς δεν θα πλήρωναν ΤΕΒΕ τα ιδρυτικά μέλη μιας τέτοιας εταιρείας;
Η απάντηση είναι όχι, διότι έτσι και αλλιώς δεν θα ιδρυθούν με το υπάρχων καθεστώς. Το κράτος δεν είχε τίποτα και δεν έχασε τίποτα.
Από αυτές όμως τις μερικές χιλιάδες εταιρείες που θα τα κατάφερναν, να είστε σίγουροι ότι θα προσλάμβανα υπάλληλους σε βάθος χρόνου, θα πλήρωναν φόρο και θα πλήρωναν και τα ιδρυτικά μέλη της εταιρείας αργότερα εισφορές διότι η εταιρεία θα είχε κέρδη (ποσοστό επί των κερδών που αναλογεί στον κάθε ένα στην εταιρεία).
Επίσης, λόγου ότι η Ελλάδα είναι μια μικρή αγορά, οι περισσότερες από αυτές τις εταιρείες θα είχαν εξωτερικό προσανατολισμό και άρα, θα εισρέον κεφάλαια στη χώρα, που σημαίνει αύξηση του πλούτου.
Με το υπάρχων καθεστώς δεν γίνεται. Η ανεργία θα παραμένει σε υψηλά επίπεδα, μικρές επιχειρήσεις (ειδικά στις υπηρεσίες) δεν θα δημιουργούν, η οικονομία θα παραμείνει δυσλειτουργική και κανένας δεν θα τολμά να επενδύσει λεφτά στην Ελλάδα - εκτός βέβαια αν είναι μια μεγάλη πολυεθνική που δεν ανησυχεί για τα προαναφερόμενα έξοδα.
Άρα στο ερώτημα τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα με σκοπό να αυξήσει την παραγωγικότητα, την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα και να κάνει τους ανθρώπους να πάρουν ρίσκο και να κάνει την αγορά να κινηθεί είναι το εξής.
Να αντιγράψει την νομοθεσία περί εταιρειών του Delaware, να φτιάξει ειδικά δικαστήρια για εταιρικές υποθέσεις (με εξειδικευμένους δικαστές) και τα υπόλοιπα άστα στην αγορά.
Τέλος, σημειώστε τα λόγια μου. Αν η Ελλάδα δεν αντιγράψει άλλες χώρες που έχουν δημιουργήσει θεσμούς και υποδομές τέτοιες ώστε να δημιουργούνται επιχειρήσεις με μηδέν κόστος αλλά και ελάχιστα  λειτουργικά έξοδα, δεν θα δείτε καμία βελτίωση της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα έως το άπειρο και ακόμα παραπέρα.
Γιώργος Καισάριος

Δεν υπάρχουν σχόλια: