Το κείμενο της «Ομπρέλας» αναφέρει: 

«1. Το τελικό αποτέλεσμα των Αυτοδιοικητικών εκλογών συνιστά ρωγμή στην πολιτική κυριαρχία Μητσοτάκη. Παρά τους εκβιασμούς και τις άλλες καθεστωτικές πρακτικές που μετέρχεται η κυβέρνηση, η καταψήφιση κορυφαίων κυβερνητικών υποψηφίων αποτελεί σοβαρό πλήγμα. Που δείχνει ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια για την έκρηξη της ακρίβειας, την κλιματική κρίση, την ανικανότητα του επιτελικού κράτους, καθώς και η ενόχληση για την οικογενειοκρατία και την αλαζονεία - ως σύμπτωμα μάλιστα κυβερνητικού αυταρχισμού και συρρίκνωσης των δημοκρατικών θεσμών - δημιουργούν καταρχήν δυνατότητες για νέες κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες.

Οι διεργασίες αυτές διατρέχουν οριζόντια το πολιτικό σύστημα. Και συνοδεύονται από την επίμονη υψηλή αποχή. Πρόκειται για αστάθμητο παράγοντα απομάκρυνσης και απογοήτευσης των πολιτών από το πολιτικό σύστημα, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση επιχειρεί να πείσει ότι επανέρχεται η προμνημονιακή κανονικότητα.
Ωστόσο, παρά την αποδοκιμασία των κυρίαρχων πολιτικών, στις εκλογές δεν ωφελήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Συνεχίστηκε η εκλογική υποχώρησή του, κάτι που σηματοδοτεί στρατηγική ήττα. Αντιθέτως, ενισχύθηκε εκλογικά το ΚΚΕ καθώς και το ΠΑΣΟΚ ιδιαιτέρως στα αστικά κέντρα όπου είχε καταγράψει χαμηλά ποσοστά στις βουλευτικές εκλογές. Ο δρόμος για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και την ήττα της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι μακρύς ακόμη. Η οποιαδήποτε επωφελής πιθανή συμμαχία με όμορους πολιτικούς χώρους, προϋποθέτει έναν ισχυρό ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτή την κατεύθυνση, χρειάζεται μια βαθύτερη ανασύνταξη της Αριστεράς, που δεν εξυπηρετείται από την υποκατάσταση της πολιτικής-ιδεολογικής αντιπαράθεσης με προσωπικές-επικοινωνιακές μονομαχίες.

2. Η δημοκρατική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι αναγκαία για να ανακόψει τη ραγδαία αναξιοπιστία του, που επιδεινώνεται από πολιτικές συμπεριφορές της νέας ηγεσίας του, που κινείται εκτός των προγραμματικών θέσεων και του Καταστατικού του κόμματος:
Α. Η πολύνεκρη κρίση στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη αντιμετωπίστηκε μονόπλευρα. Η καταδίκη της τρομοκρατικής επίθεσης της Χαμάς δεν συνοδεύτηκε από την καταδίκη της τρομοκρατικής επίθεσης του κράτους του Ισραήλ, επί δεκαετίες, στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη, επίθεση που αυτές τις μέρες εκτυλίσσεται σε απειλή εθνοκάθαρσης εναντίον εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων. Η σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, οφείλει να εναρμονιστεί με την παράδοση δημοκρατικής αλληλεγγύης του λαού μας, με τη διεθνή απαίτηση για σεβασμό της νομιμότητας καθώς και με την απόφαση του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Επιβάλλεται να πρωτοστατήσουμε σε κινητοποιήσεις για την ειρήνευση και την προστασία των αμάχων, για διεθνείς πρωτοβουλίες προκειμένου να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του ΟΗΕ για την ίδρυση ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ και σε επικοινωνία με τις δημοκρατικές, φιλειρηνικές δυνάμεις που υπάρχουν εκεί.

Β. Η ομιλία του προέδρου Στ. Κασσελάκη στον ΣΕΒ. Για όσα είπε και όσα δεν είπε. Δεν αναφέρθηκε στην ανάγκη να νομοθετηθεί εκ νέου η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, δηλαδή, να κατοχυρωθούν μισθοί και αυξήσεις για όλους τους εργαζόμενους, καθώς οι Συλλογικές Συμβάσεις καλύπτουν μόνο ένα στους τέσσερις εργαζόμενους.

Ο Στ. Κασσελάκης αναφέρθηκε σε προσωπικές απόψεις του για τα stock options που αποτελούν θέσεις του Κ. Μητσοτάκη και είχε αποδοκιμάσει ρητά στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας. Η ομιλία του νέου Προέδρου συνοδεύτηκε από την υιοθέτηση νεοφιλελεύθερων θέσεων, όπως για τη συνεργασία κεφαλαίου και εργασίας και την ευελιξία της εργασίας ως πλαισίου για τη λειτουργία του Κράτους Πρόνοιας. Επί πλέον, είναι αδιανόητο ένα αριστερό κόμμα να μη στηρίζει την αναδιανομή του εισοδήματος μέσω της φορολογικής πολιτικής, να μην κατανοεί το σημερινό πληθωρισμό, παγκοσμίως αλλά και στην χώρα μας - ως φαινόμενο κυρίως από τη μεριά των κερδών, και να μην επιμένει στη φορολόγηση των υπερκερδών.

Γ. Ανάμεσα στους δύο γύρους των εκλογών, ο Στ. Κασσελάκης επέλεξε να απειλήσει δημόσια όσους βουλευτές και άλλους, «υπονομεύουν», κατά τη γνώμη του «την ενότητα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ότι δεν θα έχουν θέση σε μελλοντικά ψηφοδέλτια του κόμματος». Και αυτό, σε αντίθεση με το άρθρο 39 του Καταστατικού του κόμματος, όπου σαφώς ορίζεται ο τρόπος επιλογής των υποψηφίων βουλευτών.

Όλες αυτές οι κινήσεις του νέου Προέδρου εξηγούνται από τη συνεχή αναφορά του ότι εκπροσωπεί «αδιαμεσολάβητα το λαό», χωρίς δηλαδή την καταστατικά προβλεπόμενη λογοδοσία και τελικά ερήμην των οργάνων και των μελών.

Δ. Η κοινή γνώμη εμβρόντητη παρακολουθεί στο διαδίκτυο υβριστικές επιθέσεις από ανώνυμα τρολ και οπαδούς του νέου Προέδρου εναντίον στελεχών του κόμματος, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή δημόσια αποκήρυξή τους από τη νέα ηγεσία.

3. Η δημοκρατική ανάταξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επείγει ώστε να ανακοπεί η συνεχιζόμενη πορεία της στρατηγικής ήττας. Αυτό προϋποθέτει να λειτουργήσουν τα όργανα και να γίνει το Έκτακτο Συνέδριο μέσα στις προθεσμίες που είχε αποφασίσει η Κεντρική Επιτροπή, δηλαδή τον Νοέμβριο. Μόνο έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μπορεί, έστω την ύστατη στιγμή, να συγκροτήσει σχέδιο εναλλακτικής διακυβέρνησης της χώρας, με πρόγραμμα, κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, με ισχυρούς δεσμούς με την κοινωνία.

Δηλαδή, με αριστερή φυσιογνωμία, μακριά από τη μετατροπή του σε κεντρώο συστημικό κόμμα.

Η πορεία προς το Συνέδριο δεν πρέπει να σφραγιστεί από πραξικοπηματικές κινήσεις και αρχηγικές-μεσσιανικές πρακτικές που περιθωριοποιούν το κόμμα. Η δημοκρατική λειτουργία είναι αναγκαία για να υπάρξει το κόμμα.

Εργαζόμαστε για την ενότητα της Αριστεράς καθώς η παράδοση του κόμματός μας είναι η ενωτική ανασύνθεση ως μια διαρκής διαδικασία για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας

Αννέτα Καββαδία
Έφη Καλαμαρά
Κατερίνα Κνήτου
Πάνος Λάμπρου
Χάρις Ματσούκα
Ανδρέας Ξανθός
Πάνος Σκουρλέτης
Ευκλείδης Τσακαλώτος
Νίκος Φίλης».

ΣΥΡΙΖΑ: Κόντρα και για τον χρόνο του Συνεδρίου - Ο Κασσελάκης πρότεινε Φεβρουάριο, Νοέμβριο ζητά η «Ομπρέλα»

Συνέδριο στις 23-25 Φεβρουαρίου πρότεινε ο Στέφανος Κασσελάκης κατά τη διάρκεια της παρέμβασής του στην συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο πρόεδρος του κόμματος βρίσκεται στις ΗΠΑ και συμμετέχει στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας μέσω βιντεοκλήσης.

Αντίθετα, η «Ομπρέλα» ζητά να διεξαχθεί το συνέδριο τον Νοέμβριο.

«Καρφί» Τσακαλώτου σε Κασσελάκη: «Όταν έλεγε ότι κέρδισε το φως, εννοούσε πως εγώ είμαι το σκοτάδι;»

Ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα άφησε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος κατά την τοποθέτηση του στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός εξέφρασε τη δυσαρέσκεια του για τα όσα συνέβησαν προεκλογικά. 

«Την επόμενη περίοδο θα φανεί αν αυτή η υπόθεση έχει μέλλον εντός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις είναι μπροστά μας. Υπάρχουν πολλοί που μπορούν να διαφωνήσουν μεταξύ τους για το ποια είναι η σωστή απόφαση. Αλλά είμαι σίγουρος ότι με πολλούς και πολλές συντρόφους και συντρόφισσες θα παραμείνει η σχέση που έχουμε οικοδομήσει εδώ και δεκαετίες» ανέφερε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, δείχνοντας τις αντοχές του προς την «προεδρική» πτέρυγα.

«Πολιτικά, αλλά και ανθρώπινα, με επηρέασε πολύ η ίδια η ομιλία του Προέδρου εκείνο το βράδυ, όπου αφού ευχαρίστησε τους χιλιάδες ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που προσήλθαν στις κάλπες, μας είπε ότι κέρδισε το φως. Τι ήθελε να πει; Ότι η Έφη Αχτσιόγλου ή εγώ αντιπροσωπεύαμε το σκοτάδι;» διερωτήθηκε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, λέγοντας πως «όχι παραφωνίες όπως ακούγεται αλλά η έλλειψη σοβαρής κριτικής είναι αυτό που μας κόστισε».

Αναλυτικά, η ομιλία του Ευκλείδη Τσακαλώτου στην Πολιτική Γραμματεία:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βγαίνει από τις δύο εθνικές εκλογές, τις προεδρικές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές βαριά τραυματισμένος. Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα ακούω τις εκκλήσεις για ενότητα. Αλλά δεν θα έρθει η ενότητα αν δεν δούμε σοβαρά τους λόγους που έχουν δημιουργήσει τα τραύματα.

Η έκκληση για ενότητα έρχεται από δύο πλευρές. Η μία πλευρά αφορά τους συντρόφους και συντρόφισσες που πραγματικά αγωνιούν για την ενότητα του κόμματος. Η άλλη πλευρά όμως είναι αυτή που θέλει να επιβληθεί η πλειοψηφία στην μειοψηφία με όρους νικητή-ηττημένου, εκμηδενίζοντας ουσιαστικά τη δεύτερη και παραβιάζοντας τη δημοκρατική αρχή που στηρίζεται σε μία διαλεκτική σχέση πλειοψηφίας και μειοψηφίας, με συντροφικότητα και σεβασμό.

Ως γνωστόν εγώ δεν συνεχάρην το νέο πρόεδρο το βράδυ των προεδρικών εκλογών. ‘Έλλειψη αστικής ευγένειας μου είπαν, χωρίς να λείψουν και πάλι οι ανθρωποφαγικές επιθέσεις στα κοινωνικά δίκτυα. Πολιτικά, αλλά και ανθρώπινα, με επηρέασε πολύ η ίδια η ομιλία του Προέδρου εκείνο το βράδυ, όπου αφού ευχαρίστησε τους χιλιάδες ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που προσήλθαν στις κάλπες, μας είπε ότι κέρδισε το φως. Τι ήθελε να πει; Ότι η Έφη Αχτσιόγλου ή εγώ αντιπροσωπεύαμε το σκοτάδι;

Και ούτε αυτό βέβαια είναι το σημαντικό. Το σημαντικό είναι τι είχε γίνει όλο το προηγούμενο διάστημα. Το σημαντικό είναι ότι σε όλη την προεκλογική του καμπάνια άφηνε διάφορες αιχμές που δεν είχαν καμία βάση στην πραγματικότητα. Ένα παράδειγμα: η αιχμή ότι στη δική του ομάδα δεν είχε κανέναν βουλευτή που αναφερόταν στη μειονότητα στη Θράκη ως τουρκική μειονότητα. Χωρίς ονόματα βέβαια. Ας παραδεχθούμε σήμερα ότι τέτοιες τακτικές δεν υπηρετούν ούτε τη συντροφικότητα ούτε τη λογική της ενότητας. Εξάλλου για τα ζητήματα της μειονότητας έχουμε ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ συγκεκριμένες θέσεις. Οι θέσεις του Συνεδρίου μας δεν έχουν καμία σχέση με εκείνους που εργαλειοποιούν το θέμα, ούτε με εκείνους που αναζητούν πρόσημα πατριωτισμού.

Σημαντικότερο ακόμα είναι ότι η ομάδα που τον υποστήριζε -και σε επίπεδο κεντρικών στελεχών, αλλά και σε επίπεδο μεσαίων στελεχών- έκανε έναν απαράδεκτο πόλεμο ενάντια σε άλλες υποψηφιότητες. Μαθαίναμε ότι ο ίδιος ήταν ο εκλεκτός του Αλέξη Τσίπρα, ότι πρέπει το κόμμα να προβεί σε αποπαρασίτωση – γλώσσα προερχόμενη ευθέως από τη ρητορική της ακροδεξιάς.

Άλλοι μας εύχονταν καλή μετανάστευση. Δεν τις λες και παρεμβάσεις που στόχευαν στην ενότητα. Σε συνέντευξή μου στον ΑΝΤ1 ζήτησα από τον τότε υποψήφιο πρόεδρο να αποκηρύξει τέτοιες επιθέσεις, να πει δηλαδή ότι δεν έχουν καμία σχέση με τη δική του υποψηφιότητα, με το δικό του όραμα. Ποτέ δεν υπήρξε μια τέτοια διάψευση.
Και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ότι ήταν λάθος που ο σύντροφος Αλέξης δεν πήρε θέση. Θα μπορούσε πριν από την πρώτη εκλογή να κάνει μια ανάρτηση που θα ξεκαθάριζε δύο πράγματα, χωρίς να «σπάει» την ουδετερότητά του, αλλά απεναντίας θα την ενίσχυε: πρώτον ότι «παραμένω ουδέτερος σε αυτή την εκλογική διαδικασία» και δεύτερον ότι «δεν επιτρέπω σε κανέναν υποψήφιο ή υποστηρικτές κάποιου υποψήφιου να λένε ότι τους στηρίζω, αλλά ούτε θεωρώ ότι κάποιοι άλλοι υποψήφιοι με υπονόμευαν». Δεν ξέρω γιατί δεν το έκανε, αλλά και αυτό είναι μέρος του τραύματος.

Αλλά και τις τελευταίες εβδομάδες δεν θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι οι πρωτοβουλίες που έχουν ληφθεί, διαφυλάσσουν την ενότητα του κόμματος. Αλλά για αυτές δεν θα μιλήσω σήμερα καθώς συνυπογράφω το κείμενο των 9 που καταθέσαμε στην Πολιτική Γραμματεία. Να πω μόνο τούτο: αν ο νέος πρόεδρος επιμένει στην αδιαμεσολάβητη σχέση του με το λαό, στην ουσία καταργούνται όλα τα ενδιάμεσα όργανα, καταργείται και η σημασία της Πολιτικής Γραμματείας, καταργείται η δυνατότητα μιας μειοψηφίας να έχει λόγο.

Σύντροφοι και συντρόφισσες, ήμουν μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού από τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Είχα την τύχη να συναντήσω, έστω και για λίγο, εμβληματικές μορφές της ανανεωτικής αριστεράς, όπως ο Μπάμπης Δρακόπουλος, ο Λεωνίδας Κύρκος, ο Κώστας Φιλίνης, ο Γιάννης Μπανιάς και ο Τάκης Μπενάς. Και μέσα από αυτούς να ακούσω ιστορίες από την προηγούμενη γενιά. Μια γενιά που έδωσε μάχες για την κριτική αριστερά. Που για να υποστηρίξουν αυτή την αριστερά ήταν εξόριστοι ανάμεσα στους εξόριστους. Πώς φαντάζεται ο σύντροφος ναύαρχος ότι αισθανόμουν όταν άκουγα να λέει ότι με τη νέα κατάσταση δεν υπάρχουν πια τάσεις μέσα στο κόμμα, και όποιοι δεν αντέχουν να κάτσουν στην άκρη; Μια θέση που ουσιαστικά ακυρώνει την κριτική αριστερά, συνδέοντας τις χειρότερες παραδόσεις και του σταλινισμού και των αστικών μη δημοκρατικών κομμάτων. Δεν είναι πλούτος τα ιδεολογικά ρεύματα; Οι ιδέες, οι προτάσεις, οι αναλύσεις της Αριστεράς αποτελούν λόγο απομόνωσης;

Όλοι χρειάζεται να κάνουμε κριτική και αυτοκριτική. Η δική μου είναι ότι στην περίοδο 2019-2023 αυτολογοκρίθηκα. Προσπάθησα αλλά όχι όσο έντονα απαιτούσαν οι καιροί να θέσω θέμα για το αντιΣΥΡΙΖΑ ρεύμα, για ποιο λόγο είχαμε ένα έλλειμα αξιοπιστίας και πάνω από όλα με ποιο πολιτικό σχέδιο θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα που φαινόταν και στις δημοσκοπήσεις και στην ίδια την κοινωνία. Όχι παραφωνίες όπως ακούγεται αλλά η έλλειψη σοβαρής κριτικής είναι αυτό που μας κόστισε.

Εν κατακλείδι, η ενότητα θα δοκιμαστεί τις επόμενες εβδομάδες».