Από «τον πόλεμο της άρσης της πατέντας» για τα εμβόλια για τον κορωνοϊό, στον οποίο φρόντισε να υπομνήσει με κάθε μέσο και κάθε troll ότι, περίπου, «ο Τζο Μπάϊντεν αντέγραψε την πρόταση ΣΥΡΙΖΑ, άρα η δικαίωση Τσίπρα είναι παγκόσμια και δεδομένη» πέρασε, με την... καταπληκτική ευκολία του πολιτικά ανερμάτιστου, στην «πατέντα της απεργίας για τον γιορτασμό της 1ης Μάη στις 6 Μάη» όπου φρόντισε να οικειοποιηθεί ένα (λέμε τώρα!!!) «κίνημα συνδικαλιστών του δημόσιου τομέα», καθότι τους αντίστοιχους του ιδιωτικού τους έχει καπαρώσει ο Κουτσούμπας και δεν τους επιτρέπει «στον λαοφίλητο ηγέτη» να διανοηθεί ότι μπορεί να πλησιάσει καν.
Βεβαίως, η επιρροή του κόμματος του «λαοπρόβλητου ηγέτη» ακόμη και στο ήδη καταδικασμένο συνδικαλιστικό κίνημα των σιτιζόμενων από το πρυτανείο και τα έσοδα του δημοσίου συνδικαλισταράδων εκ του ασφαλούς (ΔΕΗ, Μετρό, βαθύ κράτος κ.λ.π.) είναι (πάντα ήταν) αστεία, αλλά αυτό ουδόλως τον εμπόδισε να τεθεί επικεφαλής της πορείας συνοδευόμενος από… τους σκληρά εργαζόμενους, «μια ζωή πηλοφόρι και μυστρί», Τζουμάκα, Ξενογιαννακοπούλου και Μωραΐτη. Τα πάντα για την εικόνα ανεξαρτήτως των όσων πραγματικά συμβαίνουν και τα γνωρίζει και ο έσχατος ασχολούμενος με τη θλιβερή συνδικαλιστική πραγματικότητα στη χώρα.
Η κανονική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε μετρήθηκε την αμέσως προηγούμενη σε μια αστεία δημόσια παρέμβαση της δήθεν Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ παρέα με καμιά εικοσαριά βουλευτές έξω από τη Βουλή όπου επικράτησε το πασίγνωστο από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης σύνθημα «αραία, αραία να φαινόμαστε καμία σαρανταραία»…
Δεν είναι τυχαίο, πως σε όλη αυτή την περίοδο των κάθε είδους κινητοποιήσεων για το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιπές αριστερο – δεξιές δυνάμεις δεν βρήκαν ούτε μια κουβέντα να αντιπαρατάξουν στις διατάξεις του νομοσχεδίου, παρέμειναν στα γνωστά, γραφικά γενικόλογα συνθήματα των αρχών του εικοστού αιώνα και απέφυγαν, όπως ο διάβολος το λιβάνι, να προσέλθουν στην κανονική συζήτηση επιχειρώντας νοητικά άλματα σε πολιτικές προηγούμενων δεκαετιών.
Ο Τσίπρας γνωρίζει (δηλαδή του έχουν πει, επειδή ο ίδιος… γιοκ!) ότι το βασικό πρόβλημα για την κατεστημένη αριστερά δεν είναι η απειλή για το οχτάωρο (αυτή την εξέλιξη την έχουν ήδη αποδεχθεί, καθώς την είχαν και οι ίδιοι νομοθετήσει και λειτουργήσει ως κυβέρνηση), αλλά οι ρυθμίσεις για την σύγχρονη λειτουργία των συνδικαλιστικών οργανώσεων και τις προϋποθέσεις κήρυξης απεργίας.
Η επιδίωξη της κυβέρνησης να απαλλάξει την κοινωνία και την οικονομία από τον θανάσιμο εναγκαλισμό σωματείων – σφραγίδων και διοικήσεων χωρίς εγγεγραμμένα μέλη και να διασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή με τη χρήση των νέων τεχνολογιών αλλά και την σταθερότητα στις παρεχόμενες υπηρεσίες προς το κοινό και τις επιχειρήσεις ακυρώνει όλη την νεοκομμουνιστική συνδικαλιστική παράδοση και ανατρέπει συμφέροντα δεκαετιών.
Εκεί, ακριβώς, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε να ψαρεύει σε θολά νερά και να αναζητεί ένα ευρύτερο πολιτικό ρόλο, αλλά οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις είναι εξαιρετικά δυσοίωνες, στις καλύτερες των περιπτώσεων τον συνδέουν με συνδικαλιστικά φαντάσματα των αρχών της περιόδου της μεταπολίτευσης και με καταδικασμένους στην κοινή γνώμη συνδικαλισταράδες, που διακίνησαν πολύ κρατικό χρήμα και γλίτωσαν της φυλακής τα σίδερα εξαιτίας της συριζαίικης τροποποίησης του ποινικού κώδικα.
Ο Τσίπρας θα παίξει μέχρι τέλους αυτό το χαρτί, επειδή μόνο αυτή η επιλογή του απόμεινε, να χαϊδεύει, δηλαδή, τα αυτιά των Φωτόπουλων του δημόσιου τομέα και να επενδύει, εν έτει 2021, σε κατεβασμένους διακόπτες και 24ωρες απεργίες στα μέσα μαζικής μεταφοράς και σε σωματεία που επιβιώνουν ακόμη κάτι ρετάλια του σταλινοφασισμού.
Η υπόθεση «άρση της πατέντας των εμβολίων» ήρθε ως μάννα εξ ουρανού σε μια περίοδο που ο Τσίπρας είναι ήδη δέκα μονάδες πίσω από τον «κανένα» στις δημοσκοπήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ βολοδέρνει δεκατρείς plus μονάδες κάτω από τη Νέα Δημοκρατία, στην Κουμουνδούρου οι εσωτερικές αναταράξεις απειλούν ήδη τη στατικότητα του κτιρίου των γραφείων του κόμματος και οι διάδοχοι του «απόλυτου ηγέτη» ξεκίνησαν και ξεμυτίζουν ο ένας μετά τον άλλο.
Πρόκειται για μια ακόμη αστειότητα, αλλά ο Τσίπρας στην κατάσταση που βρίσκεται δεν έχει την πολυτέλεια να ακυρώνει καμία, ούτε την ελάχιστη, πιθανότητα να αποκτήσει ψήγματα θετικής δημοσιότητας, άρα κάθε «ταύτιση» ακόμη και με τον κανονικό πλανητάρχη είναι θείο δώρο, που με το κατάλληλο επικοινωνιακό πουσάρισμα μπορεί να ανακόψει για κάποιες ώρες την καταβύθιση στην απελπισία των αριθμών.
Η επόμενη επιλογή θα είναι να διαρρεύσει ότι ο Αμερικανός πρόεδρος έχει αντιγράψει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και το εφαρμόζει κατά γράμμα, μη σου πω ότι ότι κάθε απόγευμα (ώρα Κουμουνδούρου) μιλάει απευθείας με τον «ηγέτη» και τον Τζανακόπουλο «για να πάρει γραμμή»…
Του Χρήστου Υφαντή
1 σχόλιο:
Το ειπα:Δενθα βγουν τα θρασιμια να πουν για την προταση Μπαιντεν που συμπιπτει με την προταση αλλων;[μεσα σ'αυτους κι ο Τσιπρας]Λοιπον τσουλες,καντε τις πιπες σας και προσπαθειστε να σωσετε τον γελοιο που σας μπουκωνει,γιατι τωρα εχει να διαλεξει αναμεσα Μπαιντεν και Μερκελ.Και ξερετε τι σημαινει"υποστηριζω Μερκελ".Απολυτη ξεφτιλα.Προταση:Γιατι δεν υποστηριζετε ΓΑΠ;Τουλαχιστον αυτον τον λες και χαζοχαρουμενο στοκο.
Δημοσίευση σχολίου