Aναζωπυρώνεται ο εμφύλιος στον ΣΥΡΙΖΑ - Υπό αμφισβήτηση ξανά ο Τσίπρας

«Το χειρότερο είναι ότι η χειροτέρευση άρχισε να χειροτερεύει» 

σύμφωνα με τη Μαφάλντα και στον ΣΥΡΙΖΑ τίποτε και κανένας δεν φαίνεται ικανός να οδηγήσει αυτό το ιδεοληπτικό μόρφωμα στην πολιτική κανονικότητα, να το εντάξει οργανικά στους εντός συνταγματικού τόξου πολιτικούς σχηματισμούς.

Η κατάσταση εξακολουθεί να χειροτερεύει, τα πάντα εξελίσσονται και υπακούουν στις εσωτερικές ισορροπίες και προτεραιότητες και... οι όποιες δημόσιες παρεμβάσεις προκαλούν χειρότερους εφιάλτες από αυτούς που επιχειρούν να διαχειριστούν.

Η τελευταία «ανακάλυψη» της ηγετικής ομάδας με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα να προτείνει στην κυβέρνηση moratorium «για να βγει η χώρα από την πανδημία» προκάλεσε μεγάλες εσωτερικές κόντρες και οδήγησε σε μια πρωτοφανή εικόνα να «πλακώνονται» στην πλατεία Κουμουνδούρου οι «53+» παρέα με τη ΡΕΝΕ με τους υποστηρικτές του Νίκου Παππά.

Δεν είναι καθόλου περίεργο. Οι πλευρές Τσακαλώτου και Κοτσακά (πάντα σε συνεργασία με την κομματική γερουσία) κόντεψαν να πέσουν από τις καρέκλες τους όταν άκουσαν τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να ζητάει από την κυβέρνηση να παγώσει το νομοθετικό της έργο προσφέροντας, ως αντάλλαγμα, «κοινωνική ειρήνη», δηλαδή «πάγωμα» των κοινωνικών αντιδράσεων και έλεγχο των εκδηλώσεων και των κινητοποιήσεων.

Η κεραμίδα που επέπεσε επί της κεφαλής τους ήταν τέτοια που αρχικά δεν μπορούσαν να πιστέψουν τι είναι αυτά που ακούνε. Αρνούνταν να αποδεχθούν ότι «ηγέτης» αριστερής κοπής, επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που καλείται να οργανώσει την επάνοδο του κόμματος στην εξουσία επιβεβαιώνει με τόσο εμφαντικό τρόπο την κυβερνητική άποψη ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πίσω από τις κινητοποιήσεις, αυτός τις ελέγχει και τις οργανώνει, συνεπώς είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος για την επιδείνωση των κρουσμάτων και την θεαματική αύξηση διασωληνωμένων και θανάτων».

Την αρχική έκπληξη διαδέχθηκε η πολιτική (και προσωπική) οργή για τις επιλογές του προέδρου και της ηγετικής ομάδας, για να καταλήξει όλη αυτή η εσωτερική αναζήτηση στην απόλυτη απογοήτευση όταν συνδυάστηκε, όπως από την αρχή έπρεπε να συμβεί, η πρόταση για moratorium με τις σημαντικές εξελίξεις στην υπόθεση της σύστασης προανακριτικής επιτροπή για τον Νίκο Παππά.

Οι ηγέτες της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, αμέσως μετά την αρχική έκπληξη, δεν έχασαν καιρό και έθεσαν, με τον γνωστό παραδοσιακό τρόπο της αριστεράς, τα θέματα που προέκυψαν από την πρόταση Τσίπρα στο κόμμα, ενισχυμένοι και από τις τρομακτικές αντιδράσεις που σημειώθηκαν στα social media με τους χρήστες να διακωμωδούν το moratorium και να συνοδεύουν τη σκληρή κριτική τους με επιθέσεις κατά του ίδιου του Τσίπρα.

Κανείς, άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάει, πως συνιστώσες ολόκληρες (ΡΕΝΕ) μορφοποιήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ «στη βάση της ηθικής και της ακεραιότητας της πολιτικής και των στελεχών» και συνδέθηκαν με ένα καθαρό «αντί – Παππάς και Παπαγγελόπουλος» μέτωπο, επιθυμώντας να διευκολύνουν τον Τσίπρα σε μια αναγκαία εκστρατεία «κάθαρσης» και τώρα τον αντικρίζουν να θέτει το κόμμα και τις κοινωνικές διεργασίες στην υπηρεσία του βασικού του υπουργού για να τον γλιτώσει από τις διώξεις και το εδώλιο.

Ο Τσίπρας είναι ξεκάθαρο πως είναι σε κατάσταση ομηρίας από τον Παππά, δεν υπάρχει τρόπος να τον απαρνηθεί, διατηρεί, με το έτσι θέλω, στην (πολιτική) ζωή το άλλοτε «παιδί – θαύμα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και είναι έτοιμος να θυσιάσει για χάρη του τους κοινωνικούς αγώνες και τη διασύνδεση του κόμματος με τις ενεργές κοινωνικές δυνάμεις με σαφή αντικυβερνητικό χαρακτήρα.

Το άτοπο της πρότασης του και η κουτοπονηριά με την οποία το εισηγήθηκε έφεραν όλο τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια πρωτοφανή αμηχανία, τις αστείες δικαιολογίες στην ημερήσια διάταξη και την κομματική αντιπολίτευση να καταγράφει μια ακόμη προεδρική αστοχία και να επενδύει με περισσότερη ασφάλεια στη διαμόρφωση νέων συσχετισμών εντός του κόμματος.

Οι δημοσκοπήσεις των επόμενων ημερών θα ενισχύσουν την εξέλιξη αυτή, θα αποδείξουν (εκ νέου) την πραγματική εικόνα και διαφορά των πολιτικών δυνάμεων στη δυσκολότερη για την κυβέρνηση συγκυρία και θα επιβεβαιώσουν την δομική αδυναμία του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ να απασχολήσει σοβαρά την ελληνική κοινωνία και να την «αναγκάσει» να τον ακούσει.

Του Χρήστου Υφαντή