έγραφε ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης στην επιστολή του, με αφορμή την επίθεση των στρατιών Μουσολίνι στη χώρα μας.
Και η επιστολή αυτή έμεινε ως σημείο εναύσματος για ενιαία λαϊκή αντιμετώπιση του κοινού εχθρού, και φυσικά έδωσε πολιτική υπεραξία στο ΚΚΕ.
Όλα τα υπόλοιπα, τα γιατί και τα πώς, αν είχε προϋπάρξει το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότοφ, αν οι ανακοινώσεις του ΚΚΕ όπως η περιώνυμη... «ο πόλεμος αυτός δεν μας αφορά, είναι ιμπεριαλιστικός», αν το μάζεψε ο Ζαχαριάδης με νέα επιστολή, αν το ΚΚΕ μπήκε στον αγώνα μετά την επίθεση στην ΕΣΣΔ, καθώς και το τι ακολούθησε, είναι ιστορία. Συμμεριζόμαστε τις επιφυλάξεις και αντιρρήσεις, αλλά δεν αναιρούν το πρωτογενές γεγονός που παρακινεί σε συσχέτιση με το σήμερα.
Και η συμβολική συσχέτιση είναι ότι ο Ζαχαριάδης δεν έθεσε όρους και προϋποθέσεις για τη στήριξή του (π.χ. αποφυλακίστε τους συντρόφους μας κομμουνιστές και εμείς θα αγωνιστούμε για τη χώρα).
Σήμερα ζούμε μια ζοφερή και δυναστική πραγματικότητα. Ο Τσίπρας πήγε χθες στον «Ερυθρό Σταυρό» και περιέγραψε «εικόνα κατάστασης πολέμου».
Και παρόλα αυτά, την ημέρα που η κυβέρνηση έδινε φύλλα επιστράτευσης, δυναμίτιζε την προσπάθεια, και μίλησε πάλι για «επίταξη» ιδιωτικών κλινικών, επειδή ακούγεται αριστερό, ενώ όσες χρειάζονται επιτάσσονται. Όσο για τα νοσήλια που κατήγγειλε, δεν έχει κανέναν δίπλα του να του πει ότι η επίταξη πληρώνεται; Έχει και το ξέρει, αλλά έξεστι Τσίπρα ασχημονείν.
Και δεν είναι η πρώτη φορά. Ως ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης πήγε στο Πρωθυπουργό να διαπραγματευτεί - κατ΄ ουσίαν να εκβιάσει. Να του ζητήσει να σταματήσει να κυβερνά, και εκείνος θα σταματούσε να κατεβάζει κόσμο στο δρόμο.
Προηγουμένως είχε ζητήσει εκβιαστικά να τοποθετηθεί υπουργός Υγείας κοινής αποδοχής. Μετά να εκλέγεται ο αρχηγός της Αστυνομίας από διακομματική επιτροπή. Και την τρίτη «να ζητήσει η κυβέρνηση μορατόριουμ», για να μην υπάρχει κοινωνική αναταραχή.
Όχι να προσφέρει ο ίδιος λόγω της πανδημικής ανάγκης, να ζητήσει ο Πρωθυπουργός για να του θέσει όρους ο Τσίπρας (γι’ αυτό θυμηθήκαμε τη μεγαλειώδη επιστολή Ζαχαριάδη)!
Αντιθέτως συμμετείχε και συνδιοργάνωνε πορείες. 633 πορείες σε 50 ημέρες, οι περισσότερες για τον Κουφοντίνα, και οι άλλες για την πανεπιστημιακή αστυνομία και την «αστυνομοκρατία»!
Και για να διευκρινίσουμε, αυτό που έχουμε ξαναπεί:
Και η επιστολή αυτή έμεινε ως σημείο εναύσματος για ενιαία λαϊκή αντιμετώπιση του κοινού εχθρού, και φυσικά έδωσε πολιτική υπεραξία στο ΚΚΕ.
Όλα τα υπόλοιπα, τα γιατί και τα πώς, αν είχε προϋπάρξει το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότοφ, αν οι ανακοινώσεις του ΚΚΕ όπως η περιώνυμη... «ο πόλεμος αυτός δεν μας αφορά, είναι ιμπεριαλιστικός», αν το μάζεψε ο Ζαχαριάδης με νέα επιστολή, αν το ΚΚΕ μπήκε στον αγώνα μετά την επίθεση στην ΕΣΣΔ, καθώς και το τι ακολούθησε, είναι ιστορία. Συμμεριζόμαστε τις επιφυλάξεις και αντιρρήσεις, αλλά δεν αναιρούν το πρωτογενές γεγονός που παρακινεί σε συσχέτιση με το σήμερα.
Και η συμβολική συσχέτιση είναι ότι ο Ζαχαριάδης δεν έθεσε όρους και προϋποθέσεις για τη στήριξή του (π.χ. αποφυλακίστε τους συντρόφους μας κομμουνιστές και εμείς θα αγωνιστούμε για τη χώρα).
Σήμερα ζούμε μια ζοφερή και δυναστική πραγματικότητα. Ο Τσίπρας πήγε χθες στον «Ερυθρό Σταυρό» και περιέγραψε «εικόνα κατάστασης πολέμου».
Και παρόλα αυτά, την ημέρα που η κυβέρνηση έδινε φύλλα επιστράτευσης, δυναμίτιζε την προσπάθεια, και μίλησε πάλι για «επίταξη» ιδιωτικών κλινικών, επειδή ακούγεται αριστερό, ενώ όσες χρειάζονται επιτάσσονται. Όσο για τα νοσήλια που κατήγγειλε, δεν έχει κανέναν δίπλα του να του πει ότι η επίταξη πληρώνεται; Έχει και το ξέρει, αλλά έξεστι Τσίπρα ασχημονείν.
Και δεν είναι η πρώτη φορά. Ως ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης πήγε στο Πρωθυπουργό να διαπραγματευτεί - κατ΄ ουσίαν να εκβιάσει. Να του ζητήσει να σταματήσει να κυβερνά, και εκείνος θα σταματούσε να κατεβάζει κόσμο στο δρόμο.
Προηγουμένως είχε ζητήσει εκβιαστικά να τοποθετηθεί υπουργός Υγείας κοινής αποδοχής. Μετά να εκλέγεται ο αρχηγός της Αστυνομίας από διακομματική επιτροπή. Και την τρίτη «να ζητήσει η κυβέρνηση μορατόριουμ», για να μην υπάρχει κοινωνική αναταραχή.
Όχι να προσφέρει ο ίδιος λόγω της πανδημικής ανάγκης, να ζητήσει ο Πρωθυπουργός για να του θέσει όρους ο Τσίπρας (γι’ αυτό θυμηθήκαμε τη μεγαλειώδη επιστολή Ζαχαριάδη)!
Αντιθέτως συμμετείχε και συνδιοργάνωνε πορείες. 633 πορείες σε 50 ημέρες, οι περισσότερες για τον Κουφοντίνα, και οι άλλες για την πανεπιστημιακή αστυνομία και την «αστυνομοκρατία»!
Και για να διευκρινίσουμε, αυτό που έχουμε ξαναπεί:
Θεωρούμε τον ΣΥΡΙΖΑ ανίκανο να οργανώσει τόσες πορείες. Δεν έχει τις οργανωτικές ικανότητες και τις οργανωμένες δυνάμεις. Όμως είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Που σημαίνει ότι η συμμετοχή του προσέδωσε κύρος στις πορείες και τις νομιμοποίησε πολιτικά.
Το υγειονομικό σοκ της χώρας δυστυχώς συνεχίζεται. Παραδέχονται και οι ίδιοι ότι είμαστε σε υγειονομικό πόλεμο. 69 νεκρούς και 681 διασωληνωμένους είχαμε χθες. Στα σόσιαλ μήντια το κλίμα όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ έχει αλλάξει.
Όταν τολμούσε κάποιο φιλικό του «ακάουντ» να κατηγορήσει την κυβέρνηση, για πρώτη φορά χθες δεχόταν τέτοια μαζική επίθεση και την προτροπή αγανάκτησης «κάντε μια πορεία ακόμη». Ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει ως άγος τη συμπεριφορά του αυτές τις ημέρες για πολλά χρόνια. Θα συνεχίσει να καταγγέλλει, αλλά θα είναι έπεα πτερόεντα.
Αν είχε συστρατευθεί στην κοινή προσπάθεια, αν δεν κατέβαινε σε πορείες με αιτήματα στα οποία η πλειοψηφία της κοινωνίας ήταν αντίθετη, αν τα στελέχη του δεν απειλούσαν «όταν βάλετε αστυνομία στα πανεπιστήμια, κάθε εβδομάδα θα έχουμε σκηνικά Νέας Σμύρνης» (Κυρίτσης), ή «κάθε νομοθέτημα που έρχεται στη βουλή είναι μία σπίθα» (Γιαννούλης), αν διατηρούσε τις αντιρρήσεις του αλλά δεν τις εξέφραζε στο δρόμο σε συνθήκες πανδημίας και μετάδοσης του ιού, θα ενέγραφε υποθήκες για το μέλλον.
Τέτοιες συγκεντρώσεις κανένα κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν διοργάνωσε ή δεν συμμετείχε, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά σε όλο τον πλανήτη. Ο κόσμος πέθαινε, κλεινόταν στο σπίτι του, τα νοσοκομεία αγκομαχούσαν, επαγγελματίες φυτοζωούν με μικρά κρατικά επιδόματα, δουλειές καταστρέφονταν και ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε πορείες.
Για μια ακόμη φορά έχασε την ευκαιρία να δώσει την εικόνα ενός ώριμου κόμματος που θα μπορούσε να είναι η επόμενη λύση. Προφανώς δεν το μπορεί, γιατί αυτός είναι.
Το υγειονομικό σοκ της χώρας δυστυχώς συνεχίζεται. Παραδέχονται και οι ίδιοι ότι είμαστε σε υγειονομικό πόλεμο. 69 νεκρούς και 681 διασωληνωμένους είχαμε χθες. Στα σόσιαλ μήντια το κλίμα όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ έχει αλλάξει.
Όταν τολμούσε κάποιο φιλικό του «ακάουντ» να κατηγορήσει την κυβέρνηση, για πρώτη φορά χθες δεχόταν τέτοια μαζική επίθεση και την προτροπή αγανάκτησης «κάντε μια πορεία ακόμη». Ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει ως άγος τη συμπεριφορά του αυτές τις ημέρες για πολλά χρόνια. Θα συνεχίσει να καταγγέλλει, αλλά θα είναι έπεα πτερόεντα.
Αν είχε συστρατευθεί στην κοινή προσπάθεια, αν δεν κατέβαινε σε πορείες με αιτήματα στα οποία η πλειοψηφία της κοινωνίας ήταν αντίθετη, αν τα στελέχη του δεν απειλούσαν «όταν βάλετε αστυνομία στα πανεπιστήμια, κάθε εβδομάδα θα έχουμε σκηνικά Νέας Σμύρνης» (Κυρίτσης), ή «κάθε νομοθέτημα που έρχεται στη βουλή είναι μία σπίθα» (Γιαννούλης), αν διατηρούσε τις αντιρρήσεις του αλλά δεν τις εξέφραζε στο δρόμο σε συνθήκες πανδημίας και μετάδοσης του ιού, θα ενέγραφε υποθήκες για το μέλλον.
Τέτοιες συγκεντρώσεις κανένα κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν διοργάνωσε ή δεν συμμετείχε, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά σε όλο τον πλανήτη. Ο κόσμος πέθαινε, κλεινόταν στο σπίτι του, τα νοσοκομεία αγκομαχούσαν, επαγγελματίες φυτοζωούν με μικρά κρατικά επιδόματα, δουλειές καταστρέφονταν και ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε πορείες.
Για μια ακόμη φορά έχασε την ευκαιρία να δώσει την εικόνα ενός ώριμου κόμματος που θα μπορούσε να είναι η επόμενη λύση. Προφανώς δεν το μπορεί, γιατί αυτός είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου