Πόσο ανόητος μπορεί να είναι ένας πολιτικός για να απειλεί τους μελλοντικούς υποψήφιους ψηφοφόρους του ότι θα τους βάλει στο γύψο;
Τρεισήμισι χρόνια από τις επόμενες εκλογές μπορεί και να μην είναι αυτό που φαίνεται.
Εξάλλου, ο κ. Τσίπρας μόνο ανόητος δεν είναι. Θρασύς, ναι. Η δήλωση περί αρμών αποτελεί σίγουρα ένα ισχυρό ανάχωμα σε οποιαδήποτε αναπτυξιακή προσπάθεια για τη χώρα.
Αυτό είναι το σκληρό ροκ που είχαν προαναγγείλει... στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουλίου. Είναι σαφές ότι κερδίζει το δόγμα Μπαζιάνα – Πολάκη – Παππά. Αντίθετα, περιορίζεται αισθητά η επιτυχία της «μετατόπισης» του ΣΥΡΙΖΑ προς προς κεντρώες θέσεις. Γεγονός που εκθέτει όσους Πασοκογενείς εμπιστεύθηκαν τις προβλέψεις του Νίκου Μαραντζίδη και πίστεψαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ της πλατείας μπορεί να μεταβληθεί σε ένα νεοσημιτικό μόρφωμα.
Την ίδια ώρα ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας λαμβάνει ένα ισχυρό «μήνυμα»: «Προσέξτε που θα βάλλεται τα χρήματά σας, γιατί κάποια μέρα θα επιστρέψουμε». Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει ότι η επιτυχία του οικονομικού προγράμματος του Κυριάκου Μητσοτάκη θα εξασφαλίσει στον πολιτικό του αντίπαλο μια δεύτερη τετραετία. Ο αντικειμενικός στόχος λοιπόν είναι να ναρκοθετήσει αυτή την πορεία, φοβίζοντας τις αγορές. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει, το πρωτοξεκίνησε την περίοδο 2012 – 2015, όταν προειδοποιούσε τους ξένους επενδυτές να μη συμμετέχουν στις ιδιωτικοποιήσεις.
Το επικίνδυνο σε όλη αυτή την ιστορία δεν είναι ότι το λένε, είναι ότι το πιστεύουν κιόλας.
Αυτό είναι το σκληρό ροκ που είχαν προαναγγείλει... στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουλίου. Είναι σαφές ότι κερδίζει το δόγμα Μπαζιάνα – Πολάκη – Παππά. Αντίθετα, περιορίζεται αισθητά η επιτυχία της «μετατόπισης» του ΣΥΡΙΖΑ προς προς κεντρώες θέσεις. Γεγονός που εκθέτει όσους Πασοκογενείς εμπιστεύθηκαν τις προβλέψεις του Νίκου Μαραντζίδη και πίστεψαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ της πλατείας μπορεί να μεταβληθεί σε ένα νεοσημιτικό μόρφωμα.
Την ίδια ώρα ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας λαμβάνει ένα ισχυρό «μήνυμα»: «Προσέξτε που θα βάλλεται τα χρήματά σας, γιατί κάποια μέρα θα επιστρέψουμε». Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει ότι η επιτυχία του οικονομικού προγράμματος του Κυριάκου Μητσοτάκη θα εξασφαλίσει στον πολιτικό του αντίπαλο μια δεύτερη τετραετία. Ο αντικειμενικός στόχος λοιπόν είναι να ναρκοθετήσει αυτή την πορεία, φοβίζοντας τις αγορές. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει, το πρωτοξεκίνησε την περίοδο 2012 – 2015, όταν προειδοποιούσε τους ξένους επενδυτές να μη συμμετέχουν στις ιδιωτικοποιήσεις.
Το επικίνδυνο σε όλη αυτή την ιστορία δεν είναι ότι το λένε, είναι ότι το πιστεύουν κιόλας.
Η κ. Μπαζιάνα και ο κ. Πολάκης το έχουν πει αρκετές φορές στο παρελθόν. Δεν το επανέλαβαν την προεκλογική περίοδο, επειδή δεν θέλησαν να φοβίσουν το κεντρώο ακροατήριο στο οποίο στόχευαν. Σήμερα έχουν περισσότερη ανάγκη να ξεκαθαρίσουν το εσωκομματικό τοπίο απ ότι τη σχέση τους με την κοινωνία. Κι έτσι δεν διστάζουν να χαράξουν αυτή τη γραμμή επιλέγοντας γι' αυτό μια καθαρά κομματική εκδήλωση. «Ή μαζί μου ή απέναντί μου» λέει ο κ. Τσίπρας και προς τους εσωκομματικούς του αντιπάλους.
Ποιος ευαίσθητος αριστερός ή φιλελεύθερος διανοούμενος θα τολμήσει να αμφισβητήσει την ηθική του αρχηγού του;
Ποιος θα τολμήσει να μιλήσει για... χούντα;
Διότι εκείνος που επιχειρεί να καταλύσει τους θεσμούς μιας αστικής Δημοκρατίας, χούντα προετοιμάζει. Όλα τα υπόλοιπα είναι για να έχουμε να λέμε.
Αυτή την εβδομάδα θα πέσουν οι μάσκες στη σκευωρία Novartis. Αυτός ίσως να είναι ένας ακόμη λόγος που ώθησε τον κ. Τσίπρα να βγάλει πρώτος τη μάσκα της σοσιαλδημοκρατίας για να φανεί από πίσω το σκληρό πρόσωπο ενός νεοσταλινικού ηγέτη. Αν αποδειχθεί ότι ο κ. Παπαγγελόπουλος επιχείρησε να στήσει, έστω και ως παρωδία τις δίκες της Μόσχας στην Αθήνα του 2019, τότε ο κ. Τσίπρας θα χρειαστεί σίγουρα ένα καταφύγιο. Κι ίσως να το χτίζει ήδη στο ύψωμα της μισαλλοδοξίας.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου