Έλα να... διαπραγματευτούμε darling!

Κλαμέν ντε μουν...

H σχετική πλειοψηφία των Ελλήνων το 2015 εξέφρασε την ετυμηγορία του για κυβερνητική αλλαγή. 

Είχαν κουραστεί από τα μνημόνια της περιόδου 2010-2014 και είπαν να κλείσουν ένα... ραντεβού με την... ελπίδα και την... αξιοπρέπεια! 

Θεώρησαν ότι το μνημόνιο ήταν κάτι ξαφνικό και... προδοτικό ισχυριζόμενοι ότι αποτελεί την αιτία της κατρακύλας, ενώ στην ουσία αποτελεί το αιτιατό.
Μπήκαμε στα μνημόνια γιατί χρεοκοπήσαμε. 

Εάν δεν μπαίναμε, το πιθανότερο είναι να κάναμε σήμερα τους λογαριασμούς μας σε ένα περιβάλλον το οποίο θα θύμιζε...
Συροβενεζουέλα!

Η... ελπίδα και η... αξιοπρέπεια είχαν ως βασικό κεφάλαιο το... σκίσιμο των μνημονίων και περιεχόμενα την αύξηση του αφορολόγητου ορίου, την αποκατάσταση των συντάξεων, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, τον εισαγωγικό μισθό των 751 ευρώ και άλλα, καθώς και ένα πρόγραμμα για την καταπολέμηση της φτώχειας, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ εξασφάλιζε στους πιεσμένους πολίτες συνθήκες διαμονής σε... πεντάστερο ξενοδοχείο! 

Επιπλέον, χιλιάδες χρεωμένοι, υπερχρεωμένοι και χρεοκοπημένοι πολίτες πίστεψαν ότι ποτέ δεν θα πέσει το σπίτι τους στα χέρια... τραπεζίτη και ούτε λίγο ούτε πολύ, το Ελληνικό Δημόσιο με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα τους εξασφάλιζε και μπόνους άλλο ένα σπίτι!

Πολύ γρήγορα όλα διαψεύστηκαν. Οι... σκληροί διαπραγματευτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συμβιβάστηκαν και μάλιστα έχουμε το εξής τρελό: 

να προνομοθετούνται μέτρα που διαλύουν πλέον τον μυϊκό ιστό εκατομμυρίων πολιτών με τη μείωση των συντάξεων το 2019 και την κατάρρευση του αφορολόγητου το 2020. Και βεβαίως, πρέπει να προσθέσουμε τους φόρους που μπήκαν την τριετία 2015-2017, αλλά και άλλους που έρχονται. 

Και σε όλα αυτά να προσθέσουμε και τα 30 δισ. ευρώ που χάθηκαν κατά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ως αποτέλεσμα της... περήφανης διαπραγμάτευσης του 2015! 

Η οποία με τη σειρά της, οδήγησε σε φυγή καταθέσεων και κεφαλαιακούς ελέγχους (capital controls), αλλά και σε διατήρηση της ύφεσης που συνοδεύτηκε με νέα επώδυνα μέτρα και νέες απώλειες εισοδημάτων.

Ήδη, ξέρουμε ότι η επιλογή επί κάλπης του 2015 έχει επιφέρει ένα κόστος με ταυτόχρονη διατήρηση της αβεβαιότητας σχετικά με το σενάριο να βρεθεί η Ελλάδα εκτός... νυμφώνος μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια. Και επίσης, γνωρίζουμε ότι η... έξυπνη επιλογή της σχετικής πλειοψηφίας των συμπολιτών μας το 2015 οδηγεί σε θεσμοθέτηση νέων μέτρων το 2019 και 2020!!! Όταν θα κλείσουμε δηλαδή 10 χρόνια στο Μνημόνιο. 

Δέκα χρόνια όπου το ψέμα, ο λαίκισμός και ο τυχοδιωκτισμός χτύπησαν... κόκκινο. 

Γιατί υπό... κανονικές συνθήκες όλα θα είχαν τελειώσει το 2014 και η χώρα θα βρισκόταν στον τέταρτο χρόνο ανάπτυξης και μάλιστα ισχυρής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διατήρηση των εισοδημάτων σε αξιοπρεπή επίπεδα, τη δραστική μείωση της ανεργίας και βεβαίως την επιστροφή στην κανονικότητα...

Η χώρα πληρώνει την απώλεια επαφής με την πραγματικότητα από... μη φυσιολογικούς πολιτικούς που απευθύνονται σε μη φυσιολογικούς πολίτες και λαμβάνουν μη φυσιολογικές αποφάσεις οι οποίες επιβαρύνουν μη φυσιολογικά ακόμη περισσότερο την κατάσταση για εκατομμύρια νοικοκυριά και εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις.

Είναι προφανές ότι εκ του τελικού αποτελέσματος η επιλογή των Ελλήνων το 2015 μάλλον ήταν... αποτυχημένη. Γιατί από τα δύο χρόνια της... ελπίδας, της... αξιοπρέπειας και της... περηφάνειας υπολογίζεται ότι η χώρα απομακρύνεται τουλάχιστον κατά 10 χρόνια από την επίτευξη των στόχων και την επιστροφή στην κανονικότητα. Αρκεί και μόνο να αναφερθεί ότι με βάση την τελευταία συμφωνία του Eurogroup, ήδη πρέπει να αρχίσουμε να υπολογίζουμε νέες βαρύτατες απώλειες στα εισοδήματα για τη διετία 2019-2020. Και έχει ο θεός...

Ένα μεγάλο πρόβλημα που μας δίδαξε η μνημονιακή εμπειρία είναι η... αντικανονική χρήση της λέξης "διαπραγμάτευση". Όταν έχουμε υπογράψει μια συγκεκριμένη δανειακή σύμβαση και έχουμε αποδεχθεί συγκεκριμένους στόχους είναι προφανές ότι υπάρχει μόνο συζήτηση και όχι διαπραγμάτευση. Οι εταίροι-δανειστές μονότονα παροτρύνουν τις ελληνικές κυβερνήσεις κατά τα τελευταία έτη ώστε να βάλουν τέλος στη λιτότητα μέσα από την προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα προετοιμάσουν το έδαφος στην πραγματική οικονομία για προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων ώστε να δημουργηθούν νέες σταθερές θέσεις εργασίας. 

Τελικώς αποδείχθηκε ιδίως κατά την τελευταία διετία το γνωστό ρητό "στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα". Προφανώς, το πλήγμα για την εκλογική πελατεία του κυβερνητικού μορφώματος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν επιτρέπει τέτοιες... τομές, αλλά επιβάλλει την περαιτέρω φτωχοποίηση της κοινωνίας ώστε να αποκτήσει αριστερή αντίληψη των πραγμάτων...

Κερδάμε!

Αυτό που συμβαίνει με την προνομοθέτηση μέτρων τουλάχιστον έως το 2020 δεν έχει προηγούμενο. 

Η επιτάχυνση της φτωχοποίησης των πολιτών μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν έχει ξανασυμβεί. Το επενδυτικό τέλμα και η αβεβαιότητα στην πραγματική οικονομία επίσης δεν έχουν προηγούμενο. Και βεβαίως, ουδείς μπορεί να αναλάβει ρίσκο όταν γνωρίζει ότι μετά από 1-2 χρόνια το πολιτικό σκηνικό μπορεί να γίνει... ροντέο λόγω και της καιροσκοπικής και τυχοδιωκτικής επιλογής της συγκυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να ψηφίσει την απλή αναλογική. Γιατί αυτό το εκλογικό σύστημα θα δημιουργήσει μεγαλύτερα εμπόδια στην πορεία ανάκαμψης της χώρας. Αλλά φαίνεται ότι μπροστά στο κομματικό συμφέρον, η εύρυθμη πορεία της χώρας μπορεί να περιμένει! Δεν ξέρουμε όμως για πόσο ακόμη μπορεί να περιμένει χωρίς να συμβεί κάτι αναπόφευκτο και μοιραίο...

Πρέπει να γίνει κατανοητό και στον τελευταίο πολίτη ότι πλέον με βάση τα σημερινά δεδομένα και αυτήν την κυβέρνηση, μας περιμένουν μεγαλύτεροι εφιάλτες, περισσότερη αναξιοπρέπεια, περαιτέρω φτωχοποίηση και νέα διακύβευση των εθνικών συμφερόντων. 

Όσοι το καταλαβαίνουν καλούνται πλέον να κάνουν την αυτοκριτική τους. 

Να αναγνωρίσουν το μεγάλο λάθος τους. 

Να αναρωτηθούν γιατί πίστεψαν καιροσκόπους και τυχοδιώκτες που εμπορεύονταν... ελπίδες και όνειρα και τελικώς τώρα, όλα εξελίσσονται σε εφιάλτη! 

Τα δίδακτρα είναι πανάκριβα και ο χρόνος δεν είναι σύμμαχός μας. Κάτι που δεν έγινε πριν από 2 χρόνια με μικρότερο κόστος και μεγαλύτερο βαθμό επιτυχίας είναι προφανές ότι σήμερα ενέχει πολύ μεγαλύτερο βάρος και θεαματικά μεγαλύτερες πιθανότητες αποτυχίας.

Όλοι καταλαβαίνουμε πλέον ότι οι... μαγκιές περί περήφανης διαπραγμάτευσης δημιουργούν ένα τεράστιο κόστος και όσο δεν βάζουν μυαλό αυτοί που κυβερνούν, τόσο θα μεγαλώνουν οι πιθανότητες για περισσότερα δεινά. 

Φανταζόμαστε ότι οι πολίτες και κυρίως εκείνοι που επέλεξαν την... ελπίδα και την... αξιοπρέπεια για να... διαπραγματευτούμε υπερηφάνως έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους...

Τι λέτε; Μπορούμε να ξαναψηφίσουμε με σύνθημα το "Έλα να διαπραγματευτούμε darling";  

Λουκάς Γεωργιάδης

Market News

orthografos