Έχουμε συμμάχους;

Τη Δευτέρα συναντήθηκαν για μια ακόμη φορά οι Μέρκελ και Σαρκοζί.

Έστειλαν άλλο ένα , από τα ίδια τελεσίγραφο στην Αθήνα, του τι πρέπει να κάνουμε για να πάρουμε την επόμενη δόση , που θα αποπληρώνει τα χρέη προς αυτούς και τίποτα παραπάνω , για την χρεοκοπία στην πραγματική οικονομία στην Ελλάδα. 

Παράλληλα αποφάσισαν σε αντίθεση με την Ελλάδα, να επισκεφθούν και οι δύο μαζί την Ιταλία και συγκεκριμένα τη Ρώμη, προκειμένου να ενθαρρύνουν την κυβέρνηση Μόντι και να ενισχύσουν με δηλώσεις και πρωτοβουλίες την πολιτική που ακολουθεί.

Θα πρέπει να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι οι...

κυβερνήσεις Μόντι και Παπαδήμου θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν «δίδυμες», ενώ τα προγράμματα που ακολουθούν οι Ελλάδα και Ιταλία τηρουμένων των αναλογιών και των ιδιαιτεροτήτων των δύο οικονομιών, παράλληλα.

Άρα η σημαίνουσα διαφορά στη στάση που κρατούν οι Γερμανία και Γαλλία απέναντι στις δύο χώρες της ευρωζώνης, είναι ότι η μεν Ελλάδα θεωρείται αναλώσιμη, ενώ η Ιταλία κρίσιμη για την ύπαρξη του ευρώ.

Η νέα διεκδίκηση της Τουρκίας

Την ίδια μέρα τουρκικό πολεμικό ελικόπτερο πέταξε πάνω από τη νήσο Ρω, σε πολύ χαμηλό ύψος, ελάχιστα 24ωρα μετά την μετά βαΐων και κλάδων επίσκεψη Αβραμόπουλου στη γειτονική χώρα , για επαφές με τους ομολόγους του, που συνοδεύθηκαν ως συνήθως από πανηγυρικού τύπου δηλώσεις για την ελληνοτουρκική φιλία και για την ανάγκη να μην υπάρχουν προκλήσεις ένθεν και ένθεν προκειμένου να μην δυναμιτίζεται το κλίμα , ανάμεσα στις δύο χώρες.

Η υπερπτήση του τουρκικού ελικοπτέρου έξω από το Καστελόριζο, είχε άρωμα από Ίμια και συσχετίζεται άμεσα με την αμφισβήτηση στο δικαίωμα των ελληνικών νησιών και ειδικά του Καστελόριζου να έχει ΑΟΖ.

Σημειώνεται ότι έξω από το Καστελόριζο , πολύ κοντά στη νήσο Ρω συναντιούνται οι ΑΟΖ της Κύπρου , άρα και του Ισραήλ , με την Ελληνική στην περίπτωση που και εμείς προχωρήσουμε στη θέσπιση ΑΟΖ. Εξάλλου λίγες μόλις μέρες πριν τη πρόκληση αυτή της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας η Αίγυπτος ανακοίνωσε ότι αρχίζει διαπραγματεύσεις με τις όμορες χώρες που συνορεύουν με ΑΟΖ, με τη δική της, προκειμένου να υπάρξουν οι αναγκαίες οριοθετήσεις για να προχωρήσει το Κάιρο στην εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της ΑΟΖ του αλλά και να συγκεκριμενοποιήσει και τα δικαιώματα στην αλιεία κλπ.

Στις χώρες με τις οποίες θα προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις η Αίγυπτος δεν συμπεριλαμβάνεται η Ελλάδα , αλλά η Τουρκία. Αυτό σε μια πρώτη ανάγνωση μπορεί να δικαιολογηθεί από το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει θεσπίσει ΑΟΖ, άρα δεν έχει κάνει χρήση του δικαιώματος που προκύπτει από το Διεθνές Δίκαιο, άρα δεν υπάρχει λόγος να συμμετάσχει. Επί της ουσίας όμως η εξέλιξη είναι απολύτως διαφορετική. Οι ΑΟΖ Τουρκίας και Αιγύπτου εφόσον οριοθετηθούν συναντώνται αναγκαστικά έξω από το Καστελόριζο. Άρα ή θα υπάρξει Ελληνική ΑΟΖ, που θα συναντηθεί με την Κυπριακή και την Αιγυπτιακή ή θα υπάρξει Τουρκική ΑΟΖ, που στο ίδιο σημείο θα συναντηθεί με την Κυπριακή και στη συνέχεια θα βρει τα όρια της Αιγυπτιακής. Αυτό κρίνεται με τις αρχικές προκλητικές υπερπτήσεις ελικοπτέρων των Τούρκων πάνω από τη Ρω ή άλλες νησίδες της περιοχής.

Τα νέα δεδομένα

Στην Αθήνα σήμερα, προερχόμενος από τη Λευκωσία, βρίσκεται ο ισραηλινός υπουργός Άμυνας Εχούντ Μπάρακ. Έχοντας υπογράψει μια στρατιωτική συμμαχία με την Κύπρο, συζητά με την Αθήνα την επέκταση της, προκειμένου ο δρόμος του αερίου, να αποτελέσει τη βάση για έναν συνολικότερο «στρατηγικό συνεταιρισμό», στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι η συγκυρία που και η Ελλάδα χρειάζεται συμμαχίες για να περιορίσει τον τουρκικό επεκτατισμό. Το Ισραήλ έχει προχωρήσει ήδη σε μια συνολικότερη αναθεώρηση των συμμαχιών του που δεν ευνοεί την Τουρκία.

Το ζητούμενο πλέον για την Αθήνα είναι το κατά πόσον , σε ποιο βαθμό και πόσο γρήγορα θα «κουμπώσει» τις ευκαιρίες που της δίδονται για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της και τον γεωπολιτικό της ρόλο στη Μεσόγειο και τον ευρωπαϊκό Νότο, μέσα από μια πράγματι νέα αναβαθμισμένη, στρατηγική σχέση με ισχυρούς παίκτες, όπως οι ΗΠΑ.

Ένας συσχετισμός τέτοιος που θα μπορέσει να «θωρακίσει» εθνικά πολιτικά και οικονομικά την Ελλάδα, τόσο από την επερχόμενη χρεοκοπία της εντός ευρώ, όσο και από το ενδεχόμενο της ραγδαίας αλλαγής των γεωπολιτικών δεδομένων στη Μεσόγειο και τον κόσμο μέσα από έναν πόλεμο του Ιράν με την Δύση, ως αποτέλεσμα του αποκλεισμού των στενών του Ορμούζ από την Τεχεράνη και το πυρηνικό της πρόγραμμα.

Το ερώτημα που στην παρούσα φάση μπορεί να τεθεί είναι το κατά πόσον η Ελλάδα έχει συμμαχίες ή όχι. 

Η απάντηση είναι ναι αλλά οι πλέον σπουδαίες που μπορεί να της δώσουν ισχύ και νέα αφετηρία ανασυγκρότησης δεν είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ζώνη του ευρώ. 

Άλλωστε οι ΗΠΑ την τελευταία διετία, την πολύ κρίσιμη για την ελληνική οικονομία ήταν η δύναμη αυτή, που με πολύ σκληρές παρεμβάσεις στο Βερολίνο, απέτρεψε την χρεοκοπία μας.