Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Η Ευρώπη στάθηκε στο ύψος της!

«Κανόνι» 45 διs. ευρώ!


Όχι με απλό πιστόλι, αλλά με ένα... κανόνι ύψους 45 δις. ευρώ μόνο για φέτος, βρίσκονται από σήμερα αντιμέτωποι οι κερδοσκόποι της αγοράς ομολόγων και αναμένεται πλέον να αναδιπλωθούν ατάκτως, κατεβάζοντας σε λογικά επίπεδα το κόστος δανεισμού της Ελλάδας από την αγορά και δίνοντας την αφορμή για πάρτι με τα ελληνικά ομόλογα και τις μετοχές.
Το «πακέτο» των χρηματοδοτήσεων από Ευρώπη και ΔΝΤ, που ανακοινώνεται σήμερα στο σύνολό του, ύστερα από συνεδρίαση μεικτής Επιτροπής των δύο πλευρών, όπου θα μετάσχουν και εκπρόσωποι της Ελλάδας, θέτει ουσιαστικά τη διεθνή αγορά ομολόγων μπροστά σε ένα απροσδόκητο δίλημμα:
n  Καθώς η Ελλάδα μπορεί πλέον να χρηματοδοτήσει (και με το παραπάνω…) το σύνολο των δανειακών της αναγκών που απομένουν μέχρι το τέλος του έτους και δεν ξεπερνούν τα 40 δις. ευρώ, οι «παίκτες» της αγοράς θα πρέπει να απαντήσουν αν ...
δέχονται να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν τη χώρα με ένα λογικό, αλλά πάλι επικερδές για τους ίδιους, επιτόκιο. 
Αν δεν το κάνουν, ρισκάρουν να στρέψουν την κυβέρνηση στο μηχανισμό στήριξης και να χάσουν όλα τα κέρδη από ένα μεγάλο πρόγραμμα έκδοσης ομολόγων σε ευρώ.
Πριν ακόμη ανακοινωθούν επίσημα, χθες το απόγευμα, οι όροι χρηματοδότησης από τις χώρες της Ευρωζώνης, ο Πρωθυπουργός είχε περιγράψει αυτό το δίλημμα προς τους επενδυτές και τους κερδοσκόπους των αγορών: «μετά τις τελευταίες εξελίξεις, με προσδιορισμένους πλέον τους όρους, το όπλο στο τραπέζι θα είναι και γεμάτο. 
Οι κερδοσκόποι αυτό θα το γνωρίζουν. 
Το ερώτημα είναι αν αυτός ο μηχανισμός θα πείσει τις αγορές απλώς ως όπλο στο τραπέζι.  
Αν δεν τις πείσει, είναι ένας μηχανισμός ο οποίος υπάρχει και μπορεί να αξιοποιηθεί. Δεν ήταν η πρώτη μας επιλογή, ούτε είναι η πρώτη μας επιλογή, αλλά βεβαίως αν χρειαστεί υπάρχει. Άρα έχουμε πια ένα δίχτυ ασφαλείας».
Η χθεσινή ανακοίνωση του Eurogroup αιφνιδίασε όσους προεξοφλούσαν, ότι θα παραταθεί η αβεβαιότητα για το ευρωπαϊκό σκέλος των χρηματοδοτήσεων, δημιουργώντας δημιούργησε νέο, ευνοϊκό περιβάλλον για το δανεισμό της Ελλάδας.
Κλειδί η επιμονή του Γ. Παπανδρέου
 Όπως σημειώνουν κυβερνητικά στελέχη που παρακολούθησαν από κοντά τις δραματικές παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις των τελευταίων μηνών, οι ανακοινώσεις του Ζαν Κλωντ Γιούνκερ μετά την έκτακτη χθεσινή τηλεδιάσκεψη του Eurogroup, με συμμετοχή του Ζαν Κλωντ Τρισέ, πιστώνονται πολιτικά στο κεφάλαιο του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος επέμεινε μέχρι τέλους, ότι η Ελλάδα δεν θα ζητήσει τώρα την ενεργοποίηση του μηχανισμού, αλλά θα πρέπει πρώτα να ανακοινωθούν οι όροι δανεισμού και να είναι ευνοϊκοί, συγκριτικά με τα επιτόκια που διαμορφώθηκαν στην αγορά (πάνω από 7% στη δεκαετία, αλλά εξωφρενικά υψηλά και στις κοντινές περιόδους).
Η γερμανική πλευρά είχε σχεδόν τορπιλίσει τη διαπραγμάτευση, εμμένοντας τις προηγούμενες ημέρες στη θέση, ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να δανεισθεί από ευρωπαϊκές χώρες με επιτόκια χαμηλότερα αυτών της αγοράς, ενώ επέμενε και στην απαίτησή της, να ζητήσει πρώτη η Ελλάδα βοήθεια και μετά να ανακοινωθούν οι όροι δανεισμού.
Τελικά, το βράδυ του Σαββάτου έγινε γνωστό ότι η παροιμιώδης επιμονή του κ. Παπανδρέου στις ελληνικές θέσεις, αλλά και η πίεση στην Γερμανία από τις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, απέδωσαν το επιδιωκόμενο: στελέχη του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών ενημέρωσαν τις Βρυξέλλες ότι δέχονται τα δάνεια να δοθούν με επιτόκια χαμηλότερα από το επίπεδο της αγοράς, αλλά και ότι αποδέχονται το ελληνικό αίτημα, να ανακοινωθούν οι όροι δανεισμού χωρίς η Ελλάδα να έχει ζητήσει την ενεργοποίησή του.
«Πακέτο»-μαμούθ!
Αυτό άνοιξε το δρόμο για την ανακοίνωση μιας συμφωνίας που αιφνιδιάζει ευχάριστα τις αγορές με τους όρους της, καθώς:
1.     Μόνο από τις χώρες της Ευρωζώνης «μπαίνουν στην άκρη» 30 δις. ευρώ για πιθανό δανεισμό της Ελλάδας και μόνο για φέτος –το 2011 θα δεσμευθούν πρόσθετα κεφάλαια, αν χρειασθεί-, ενώ ως τώρα γινόταν λόγος για 20 με 25 δις. ευρώ συνολικά από Ευρωζώνη και ΔΝΤ. Αυτό το σκέλος της συμφωνίας, σημαίνει, ότι ακόμη και όσοι επιμείνουν να εκφράζουν ανησυχίες για τη χρηματοδότηση της χώρας μέχρι το τέλος του 2012, που θα απαιτήσει δάνεια 170 δις. ευρώ, έχουν ήδη λάβει απάντηση, αφού και τα επόμενα χρόνια θα είναι ανοικτός ο δρόμος για πρόσθετα δάνεια από το μηχανισμό στήριξης, αν χρειασθούν.
2.     Η φόρμουλα υπολογισμού του κόστους χρηματοδότησης από τις ευρωπαϊκές χώρες για τριετή δάνεια (Euribor τριμήνου + περιθώριο 3% + προμήθεια 0,50%) οδηγεί σε κόστος μέχρι 5% με τα σημερινά δεδομένα για τα δάνεια από την Ευρώπη. Οι συνεννοήσεις για την εκταμίευση των δανείων θα γίνονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ύστερα από αίτημα της Ελλάδας, και τα ποσά θα διανέμονται από την ΕΚΤ.
3.     Αυτό είναι, όμως, μόνο το ευρωπαϊκό σκέλος των χρηματοδοτήσεων, που αποτελούν τα δύο τρίτα του συνολικού «πακέτου». Αν συνυπολογισθούν και χρηματοδοτήσεις από το ΔΝΤ, με ακόμη καλύτερους όρους, το συνολικό «πακέτο» μεγαλώνει δυνητικά στα 45 δις. ευρώ και το μέσο κόστος οριακά μειώνεται. 
Οι λεπτομέρειες για τη συμμετοχή του Ταμείου θα οριστικοποιηθούν σήμερα, στη σύσκεψη της Επιτροπής που θα συνεδριάσει με συμμετοχή εκπροσώπων όλων των εμπλεκόμενων πλευρών.
Από σήμερα, λοιπόν, στις αγορές διαμορφώνεται μια νέα πραγματικότητα, καθώς οι «παίκτες» θα γνωρίζουν όχι μόνο ότι η Ευρώπη και το ΔΝΤ έχουν την πολιτική βούληση να αποτρέψουν μια ελληνική χρεοκοπία, αλλά είναι διαθέσιμα και ισχυρά εργαλεία για χρήση ανά πάσα στιγμή, με αίτημα της Αθήνας, και με όρους εκ των προτέρων γνωστούς και ευνοϊκούς για τη χώρα. 
«Αν ορισμένοι άρχισαν ήδη από την Παρασκευή τις αγορές ομολόγων για να κλείσουν ανοικτές θέσεις υποτιμητικής κερδοσκοπίας, το σοκ της Κυριακής θα φέρει… ουρές αγοραστών σήμερα για τα ελληνικά “χαρτιά”», προεξοφλεί έμπειρο τραπεζικό στέλεχος, προβλέποντας εντυπωσιακή μείωση του spread και άλμα των μετοχών των Ελληνικών τραπεζών.

1 σχόλιο:

Stathis είπε...

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η χθεσινή συμφωνία του Eurogroup απομακρύνει, τουλάχιστον για το ορατό μέλλον, το ενδεχόμενο στάσης πληρωμών για τη χώρα μας.

Από αυτήν την πλευρά, μπορούμε να πανηγυρίζουμε.

Υπάρχει βέβαια πάντα και η παράμετρος του ΔΝΤ, στο οποίο ίσως θα μπορούσαμε να προσφύγουμε αυτόνομα και με χαμηλότερο κόστος, αλλά αυτή είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία, που καλό θα ήταν να μην την ανοίξουμε αυτήν τη στιγμή, χάριν οικονομίας συζήτησης.

Τι όμως έγινε πραγματικά, χθες; Ποιο ήταν το "διά ταύτα" όλης αυτής της υπόθεσης;

Προφανώς, έγινε κατανοητό, ακόμη και από τους φίλους μας τους Γερμανούς, ότι το διακύβευμα δεν είναι το μέλλον της Ελλάδας, αλλά του ίδιου του ευρώ και βεβαίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το διαβόητο "ντόμινο" πτωχεύσεων θα έπαιρνε σάρκα και οστά, όπως ιδιαίτερα εύστοχα επισήμαναν πρόσφατα τόσο ο φίλτατος κ. Σόρος, λέγοντας ότι τα δάνεια που θα δίνονταν στη χώρα μας μέσω του μηχανισμού στήριξης θα έπρεπε να είναι με χαμηλότερο επιτόκιο εκείνου που προσφέρουν οι αγορές, όσο και ο αντιστοίχως φίλτατος κ. Στίγκλιτζ, που ουσιαστικά κάλεσε τους Γερμανούς να "συνέλθουν", διότι το ευρώ κινδυνεύει.

Ποιον όμως συμφέρει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στην Ε.Ε. η διατήρηση της σημερινής υπόστασης του ευρώ; Η απάντηση είναι εύκολη: την ίδια τη Γερμανία.

Γιατί ωρύεται η καλή μας η φίλη, Γαλλίδα υπουργός των Οικονομικών, κ. Λαγκάρντ, σχετικά με το εμπορικό πλεόνασμα και το ισοζύγιο πληρωμών της Γερμανίας;

Διότι αυτήν τη στιγμή η Γερμανία, εκμεταλλευόμενη τόσο το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα όσο και την ισχυρή βιομηχανική της βάση, είναι σε θέση να πουλάει φθηνά σε τρίτες χώρες και ακριβά στην ευρωζώνη.

Έχετε ρίξει μια ματιά στις τιμές; Ελέω internet, είναι θέμα δευτερολέπτων να διαπιστώσετε τις τιμές των γερμανικών διαρκών ή και καταναλωτικών αγαθών στις χώρες της ευρωζώνης και σε τρίτες χώρες, όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ…

Ένα "καθημερινό" παράδειγμα, που χρησιμοποιεί ο "μαυραγορίτης της γειτονιάς μου", ο οποίος έχει και λεφτά και δεν τον νοιάζουν αυτά τα πράγματα, αφορά στην τιμή των αυτοκινήτων Πόρσε!

Φερ’ ειπείν…, μια 911 s4 στις ΗΠΑ κάνει, βάσει τιμοκαταλόγου, 95.100 δολαριάκια, ενώ στην Ευρώπη μόνο 92.300 ευρουλίνια.

Με την ισοτιμία να διαμορφώνεται στο 1,3384 δολ. ανά ευρώ, όμως, τα 92.300 ευρώ της ευρωπαϊκής αξίας της συγκεκριμένης Πόρσε ισούνται με 123.534 δολάρια, τα οποία θα έπρεπε να καταβάλει κανονικά ο Αμερικανός καταναλωτής για να βάλει τα χεράκια του στην 911 s4.

Με άλλα λόγια, στις ΗΠΑ, ακόμη και εάν αφαιρέσουμε από την τιμή τον ΦΠΑ, τον οποίο δεν καταβάλλουν οι Αμερικανοί, το αμαξάκι προσφέρεται με μια "εκπτωσούλα"!

Γιατί, λοιπόν, η Γερμανία να μην έχει πλεόνασμα, ιδίως δε όταν η ισχυρή της βιομηχανική βάση της επιτρέπει να μην εισάγει, όσο χώρες όπως η δική μας που έχουν ξεχάσει τι σημαίνει βιομηχανική παραγωγή;

Στην πραγματικότητα, πέραν όλων των άλλων, τι κάνει το ευρώ;

Επιτρέπει, ή τουλάχιστον μας επέτρεπε πριν ομολογήσουμε ότι είμαστε ψεύτες, σε χώρες όπως η Ελλάδα να δανείζονται φθηνά για να αγοράζουν ακριβά τα γερμανικά προϊόντα…

Αυτό κάνει, και προφανώς ο μεγάλος κερδισμένος του νομίσματος αυτού είναι η Γερμανία.

Τώρα, αν όλη αυτή η ιστορία είναι και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την Ελλάδα να διορθώσει τα άθλια δημοσιονομικά της και να απαλλαγεί ο τόπος από μια σειρά παθογένειες του τύπου φοροδιαφυγή, πελατειακές σχέσεις και κακώς εννοούμενος συνδικαλισμός, αυτό να λέγεται.

Αλλά και πάλι, αυτό είναι μια άλλη ιστορία…