Δεν είχαν περάσει παρά λίγες μέρες από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία και ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς είπε την περιβόητη φράση «η αριστεία είναι ρετσινιά».
Έχω την αίσθηση πως ήταν από τις πρώτες δηλώσεις που ταρακούνησαν ακόμη και τους πιο καλοπροαίρετους ότι κάτι αλλόκοτο επεφύλασσε στη χώρα η Πρώτη Φορά Αριστερά. Διότι είναι αλλόκοτο, βέβαια, να έχεις φτάσει τα 70 σου χρόνια και να χαρακτηρίζεις προβληματικούς τους ανθρώπους που θέλουν να ξεχωρίσουν με την αξία τους. Διότι αυτό πίστευαν και πιστεύουν ο κ. Μπαλτάς και άλλοι σύντροφοί...
του. Οτι η φιλομάθεια, η προσπάθεια, η εργατικότητα, η άμιλλα και εντέλει η επιβράβευση της αξίας δεν πρέπει να παίζουν κανένα ρόλο στην επαγγελματική διαδρομή ενός ανθρώπου.
Σήμερα, λοιπόν, επέλεξα να σας διηγηθώ ένα παράδειγμα της φιλοσοφίας Μπαλτά. Η Ευαγγελία Π. διορίστηκε πριν από αρκετά χρόνια σε δημοτική επιχείρηση στα Χανιά. Ηταν η εποχή των παχιών αγελάδων. Τότε που (δανεικά) λεφτά υπήρχαν και όλοι οι δήμοι άνοιγαν και μερικές ιδιωτικίζουσες επιχειρήσεις, π.χ. με θέμα τον πολιτισμό, για να βολεύουν ψηφοφόρους τους.
Κάποια στιγμή η Ευαγγελία θέλησε να μετακομίσει στην Αθήνα. Και ω του θαύματος (και κάποιου ισχυρού πολιτικού μέσου) όχι μόνον κατάφερε να μην χάσει τη θέση της, αλλά να αποσπασθεί ως δανεική στη ΔΕΠΑΝΟΜ. Τι ήταν η ΔΕΠΑΝΟΜ; Μια εταιρεία του Δημοσίου υπεύθυνη για την κατασκευή νοσοκομείων. Η Ευαγγελία δεν είχε καμία σχέση με το αντικείμενο (πολιτικές επιστήμες είχε σπουδάσει), αλλά αυτό βέβαια ελάχιστη σημασία είχε.
Τα χρόνια πέρασαν, ήρθε η κρίση, και η τρισκατάρατη τρόικα αποφάσισε να κλείσει τη ΔΕΠΑΝΟΜ. Η μάλλον να τη συγχωνεύσει με τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων και τη Θέμις Κατασκευαστική (τη δημόσια εταιρεία για την κατασκευή φυλακών) σε μια ενιαία επιχείρηση που ονομάστηκε «Κτιριακές Υποδομές» (ΚΤΥΠ). Το επέβαλε αυτό η τρόικα γιατί έκρινε ότι μια χώρα που είχε καταρρεύσει ήταν εξωπραγματικό να διατηρεί τρεις εταιρείες με παρεμφερές αντικείμενο. Πρόταση που βρήκε σύμφωνη, βέβαια, την τότε κυβέρνηση. Πόσο μάλλον όταν, λόγω κρίσης, δεν υπήρχε και κατασκευαστικό αντικείμενο.
Ενα από τα θύματα των αυτονόητων περικοπών θα ήταν και η Ευαγγελία. Ως δανεική είχε μεταταγεί στη ΔΕΠΑΝΟΜ, ενώ στο μεσοδιάστημα είχε κλείσει και η δημοτική επιχείρηση που την είχε δανείσει. Και πάλι όμως, ω του θαύματος, η Ευαγγελία κατόρθωσε να μην απολυθεί. Εκανε ασφαλιστικά μέτρα και απέσπασε μια αμετάκλητη –μάλιστα– απόφαση, καθώς για λόγους «ανεξήγητους» η νέα διοίκηση της ΚΤΥΠ (που είχε στο μεσοδιάστημα διορίσει ο ΣΥΡΙΖΑ) δεν προσέβαλε –ως ώφειλε– την προσωρινή της δικαίωση.
Η ιστορία της Ευαγγελίας έχει ακόμη πιο ωραίο happy end. Η νέα διοίκηση της ΚΤΥΠ, που απεμπόλησε τη δυνατότητά της να μην την προσλάβει, την αντάμειψε με μια ζηλευτή θέση. Καίτοι η Ευαγγελία δεν είχε καμία σχετική πείρα, την έχρισε διευθύντρια Ακίνητης Περιουσίας της εταιρείας. Θέση με τεράστιες ευθύνες, καθώς η ΚΤΥΠ έχει στην κατοχή της περί τα 2.200 ακίνητα σε όλη τη χώρα και η Ευαγγελία καλείται τους τελευταίους μήνες να τα αξιοποιήσει προς όφελός μας.
Εκείνη, όμως, ούτε με αυτήν την εξέλιξη δεν φαίνεται να έμεινε ευχαριστημένη. Ετσι, πριν από ένα μήνα, διεκδίκησε και πέτυχε να αυξήσει και τον μισθό της. Καταθέτοντας στο Δ.Σ. της ΚΤΥΠ ένα εντελώς άσχετο με τη διευθυντική της θέση μεταπτυχιακό (στην «Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών και της Τεχνολογίας» από το ΕΜΠ) απέσπασε και το σχετικό επίδομα (αν και αυτό απαγορεύεται ρητά από τον νόμο, που απαιτεί το μεταπτυχιακό να έχει συνάφεια με τη θέση πρόσληψης του αιτούντος).
Τη σχετική απόφαση του Δ.Σ. της ΚΤΥΠ (2 Αυγούστου) την έχω στα χέρια μου. Γράφει επί λέξει ότι στην περίπτωση της Ευαγγελίας Π. «διαπιστώνεται συνάφεια του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών “Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών και της Τεχνολογίας” με το αντικείμενο της απασχόλησής της ως προϊσταμένης της Διεύθυνσης Ακίνητης Περιουσίας» και έτσι κατατάσσεται (και μάλιστα από 1/1/16) σε νέο μισθολογικό κλιμάκιο. Δηλαδή, θα πάρει και αναδρομικά η Ευαγγελία.
Θα αναρωτιέστε τι με έπιασε ξαφνικά να ασχοληθώ με μια απλή υπάλληλο, που έγινε με εμφανώς αναξιοκρατικό τρόπο διευθύντρια. Οπως και τι σχέση έχει με όλα αυτά ο κ. Μπαλτάς. Θα σας πω.
Η Ευαγγελία Π. τυγχάνει να είναι η σύζυγος του Αριστείδη Μπαλτά. Και θα εκπλαγείτε, ίσως, αν ακούσετε ότι αυτή μπορεί να μην είναι η μόνη «σύμπτωση» με την απροσδόκητη επαγγελματική εξέλιξή της αφότου ο ΣΥΡΙΖΑ κατέλαβε την εξουσία. Αν διαβάσει κανείς το βιογραφικό του πρώην υπουργού Παιδείας, θα δει ότι το μεταπτυχιακό μάθημα που διδάσκει λέγεται «Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών και της Τεχνολογίας».
Ιδού λοιπόν γιατί είναι ρετσινιά η αριστεία. Ο κ. Μπαλτάς, προφανώς, έχει άλλες ανώτερες ηθικές αρχές. Αυτές που του επιτρέπουν να αφήνει τη σύζυγό του να χρησιμοποιεί έναν μεταπτυχιακό τίτλο τον οποίο ο ίδιος της έδωσε για να αυξήσει παρανόμως τον μισθό της σε μια εντελώς άσχετη με τις σπουδές της διευθυντική θέση, στην οποία επίσης διορίστηκε με αναξιοκρατικό τρόπο. Οσο για μας που δεν χάψαμε ποτέ το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, μόνο μια λέξη ταιριάζει εν προκειμένω. Ντροπή.
Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου