Δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης, προκειμένου να δει τις πολιτικές εξελίξεις από δω και πέρα. Είναι κάπως αστείο να παίρνουμε στα σοβαρά μερικούς απίθανους τύπους που φαντασιώνονται την Βενεζουέλα της Μεσογείου.
Μπορεί να προκάλεσαν μεγάλο κακό στην ελληνική οικονομία, μπορεί καθημερινά να γελάει ο κόσμος με τα ιδεοληπτικά τους «σοφίσματα» αλλά αυτοί δεν είναι παρά μόνο ένα μέρος του προβλήματος.
Φτάνει να μελετήσεις την διαστρωμάτωση της κοινωνίας για...
να κατανοήσεις που βρίσκεται η μεγαλύτερη απειλή για το μέλλον της. Εκεί θα ανακαλύψεις πρώτα, αυτούς που έφεραν στην εξουσία τον Τσίπρα και μετά τις «οικογένειες» και τις «φατρίες» τους που εξέθρεψαν την κυρίαρχη «εθνική» ιδεολογία της Μεταπολίτευσης.
Είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι ιδεοληπτικοί της Αριστεράς, οι φαιοκόκκινοι συνδικαλιστές, οι καιροσκόποι μικροεπιχειρηματίες, οι διαπλεκόμενοι εργολάβοι και οι σύντροφοι του παλαιού ΠΑΣΟΚ. Όλοι αυτοί επένδυσαν στην διαιώνιση του κρατισμού ή έστω σε ένα καθεστώς που θα αντιστέκεται με όλες του τις δυνάμεις στην μεταρρύθμιση της οικονομίας και των δομών του ελληνικού κράτους.
Η ξαφνική εμφάνιση Λαλιώτη με άρθρο του στην ιστοσελίδα thecaller.gr, μας τους θύμισε. Δεν είναι ασφαλώς ο επίσημος εκπρόσωπός όλων των παραπάνω. Είναι όμως, η υποβλητική φωνή του υποσυνείδητου των περισσοτέρων Ελλήνων. Αυτών που υπέστησαν την προπαγάνδα του λαϊκισμού και πείστηκαν με το πιο αντιφατικό και παράδοξο επιχείρημα: ότι για το χρεοκοπημένο Δημόσιο φταίει ο νεοφιλελευθερισμός! Ότι σε μια οικονομία στην οποία σπανίως βρίσκεις επιχειρηματία που να μην είναι κρατικοδίαιτος, που τα πάντα υπόκεινται ακόμα και τώρα, σε κρατικό έλεγχο, φταίει η φιλελεύθερη οικονομία και ο καπιταλισμός!
Μπορεί να μην ξέρουμε ακόμα, πώς θα κυβερνούσε τη χώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ξέρουμε όμως τι φοβούνται όλοι μαζί οι αντίπαλοί του. Ξέρουμε επίσης ότι δεν θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια, ως τις επόμενες εκλογές. Και δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε πόσες μάχες θα δοθούν στο όνομα της επιβίωσής τους.
Το ζήτημα είναι αν η επίθεση εναντίον του επερχόμενου «νεοφιλελευθερισμού» θα είναι συντονισμένη ή αποσπασματική. Αν δηλαδή, προβλέπεται συμπόρευση αριστερών και δεξιών δυνάμεων «υπέρ βωμών και εστιών» ή αν ο καθένας θα προσπαθήσει να σώσει το σπίτι του μόνος του.
Σε κάθε ομάδα κρούσης, εν τω μεταξύ, υπάρχει ένας πυρήνας έτοιμος να συνταχθεί με τους υπόλοιπους, αν διαγνώσει ότι πλησιάζει η ώρα της απειλής. Έτσι κι αλλιώς, το διακύβευμα των εκλογών θα είναι σίγουρα η αντίσταση στον «Μινώταυρο» που κρύβει στο υπόγειο ο Κυριάκος. Από δω και πέρα, ούτε μνημόνια ούτε ξένοι και αγορές δεν μπορούν να παίξουν τον ρόλο του κακού δράκου. Μόνο ο ίδιος ο Μητσοτάκης και οι «επικίνδυνες» πολιτικές του.
Αυτή η χώρα χτίστηκε από παλιά με το πιο αναχρονιστικό μοντέλο στον δυτικό κόσμο. Μεγάλωσε γενιές και γενιές κρατικοδίαιτων «ομόδοξων» Ελλήνων που δύσκολα θα παραδώσουν την εξουσία στους επόμενους. Θα αντισταθούν με λύσσα, βλέποντας ότι η ρωγμή του χρόνου είναι τόσο επικίνδυνη που μπορεί να τους καταπιεί.
Θα επαναλάβω κάτι που αποτελεί πεποίθηση κάθε νοήμονος ανθρώπου που βλέπει τι γίνεται γύρω του. Ξέρουμε καλά τι είναι αυτό που δεν θέλουν οι περισσότεροι να αλλάξει στη χώρα. Βλέπουμε επίσης, την διάθεσή τους να παλέψουν για να μην συμβεί. Εκείνο που δεν είμαστε σίγουροι ακόμα είναι αν έχουν δίκιο που ανησυχούν και ωρύονται.
Το μένος τους θα μας δείξει το πόσο πρέπει να ελπίζουμε για τη συνέχεια. Η ορμή του αγώνα τους θα είναι και το μέτρο που θα μας αποκαλύψει τι πρέπει να περιμένουμε από τον Μητσοτάκη και τις διαθέσεις του…
Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου