Τα 110 δις και οι πολιτικές (ή μήπως ποινικές) ευθύνες;
Μάλιστα αυτό είναι το υπέρτατο (και ύστατο;) επιχείρημά τους.
Μπορούν και βρίσκουν λεφτά, που εμείς οι κοινοί θνητοί αδυνατούμε, και αλλοίμονό μας αν δεν τους ψηφίσουμε!
Βρήκανε 110 δισεκατομμύρια, αφού πρώτα υποθήκευσαν τη Χώρα, με τρόπο που δεν αφήνει περιθώρια, υπό την δαμόκλειο σπάθη της Αγγλικής (νέο-αποικιακής) δικαιοδοσίας, σύμφωνα με τα συμφέροντα των δανειστών.
Άνθρωποι που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους, που ζουν πλουσιοπάροχα δαπάναις άλλων (ημών), μας προκαλούν ότι δεν μπορούμε να βρούμε δανεικά! Έτσι είναι, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πληρώνουμε τα δικά τους…
Ο Nouriel Roubini το είπε καθαρά. Είναι αδύνατον να εξυπηρετήσουν το χρέος τους!
Αυτοί όμως εκεί!
Πρέπει να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των Ευρωπαϊκών τραπεζών και της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, αναλώμασιν ημών, που θα πληρώσουμε πολύ ακριβά όταν έρθει εκείνη η ώρα.
Προσπαθούν να μας φοβίσουν, ενώ το αντίθετο θα ‘πρεπε να γίνει.
Βέβαια, η απόδοση πολιτικών ευθυνών είναι πλέον γι’ αυτούς ψωμοτύρι, γελάνε. Μόνο οι ποινικές ευθύνες θα τους έκαναν να το σκεφτούν.
Ποινικές ευθύνες γι’ αυτούς που βλάπτουν τη Χώρα, που μας οδηγούν:
στην άβυσσο της οικονομικής εξαθλίωσης,
στο όνειδος της πολιτικής υποτέλειας,
που υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών μας,
που γυρίζουν το χρόνο πίσω, πίσω κι απ’ το ’21 ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου