Το Πανεπιστήμιο «Μπάτε σκύλοι αλέστε», πρώτο στη λίστα του μπάχαλου

Την εποχή του Cybersecurity και την εποχή των hackers αποδείχθηκε ότι ο κάθε επαναστημένος κοτσιδάκιας με την παρέα του, μπορούν να εισβάλουν στον χώρο του Κέντρου Λειτουργίας και να κάνουν την αγωνιστική γυμναστική τους, θέτοντας το σύστημα εκτός λειτουργίας.

Την ίδια στιγμή που σημαντική μερίδα του πανεπιστημιακού κατεστημένου προσπαθεί εναγωνίως να αποδείξει ότι οι διεθνείς κατατάξεις των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων αδικούν τη χώρα μας, το χθεσινό συμβάν στο Κέντρο Λειτουργίας και Διαχείρισης Δικτύου απέδειξε ότι το Πανεπιστήμιο Αθηνών κατατάσσεται πρώτο στη λίστα του μπάχαλου...

Το Κέντρο Λειτουργίας και Διαχείρισης Δικτύου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών αποτελεί την ψηφιακή καρδιά του Πανεπιστημίου. Το δίκτυο δεδομένων του Πανεπιστημίου Αθηνών καλύπτει την ανάγκη εσωτερικής διασύνδεσης και μόνιμης πρόσβασης στο Διαδίκτυο, παρέχοντας ένα γρήγορο και αξιόπιστο μέσο στα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, διασυνδέοντας το δίκτυο υπολογιστών των σχολών της Πανεπιστημιούπολης, των Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων, του Εθνικού Δικτύου Έρευνας και Τεχνολογίας και άλλων σημείων που περιγράφονται στην ακόλουθη τοπολογία.

Το Κέντρο Λειτουργίας και Διαχείρισης Δικτύου (ΚΛΕΙΔΙ) παρέχει στην ακαδημαϊκή κοινότητα ένα μεγάλο αριθμό από διαδικτυακές υπηρεσίες για την υποστήριξη της  επικοινωνίας, της συνεργασίας και της εκπαίδευσης όπως είναι η εγκατάσταση και φιλοξενία ιστότοπων Ακαδημαϊκών Μονάδων και Υπηρεσιών, Σχολών, Τμημάτων, Τομέων, Εργαστηρίων, Κλινικών ή Συνεδρίων, η υπηρεσία δημιουργίας προσωπικών ακαδημαϊκών ιστοσελίδων για τα μέλη ΔΕΠ, η αποθήκευση, μεταφορά και ανταλλαγή αρχείων, η διαχείριση ηλεκτρονικών μαθημάτων τηλεκπαίδευσης και τηλεδιάσκεψης, η παροχή υπηρεσιών ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κι άλλες.

Από ό, τι καταλαβαίνουμε οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις στην Πανεπιστημιούπολη Ιλισίων δεν είναι ούτε καφενείο, ούτε αναψυκτήριο, αλλά ούτε και χώρος κατάληψης. Και ότι λόγω της σπουδαιότητας τους θα πρέπει να  ακολουθείται ένα λεπτομερές, συγκεκριμένο και ασφαλές πρωτόκολλο όσον αφορά τη λειτουργία τους, ξεκινώντας από την πρόσβαση σε αυτές. Άλλωστε σύμφωνα με το οργανόγραμμα υπάρχει μια επιτροπή εποπτείας, με πρόεδρο έναν αντιπρύτανη, έναν επιστημονικό υπεύθυνο και ένα τεχνικό υπεύθυνο. 

Η προχθεσινή «παρέμβαση» του αγανακτισμένου και επαναστατημένου συμβασιούχου διοικητικού υπαλλήλου, σε αυτό το κρίσιμο για τη λειτουργία του Πανεπιστημίου ψηφιακού πυρήνα, εγείρει μια σειρά από ερωτήματα, πέρα από αυτά που είχε θέσει χθες η Κατερίνα Γαλανού στο άρθρο της  και ο Σάκης Μουμτζής το δικό του άρθρο.

Δεν θα σταθούμε στην ιδεολογική επικάλυψη που έδωσε ο σύλλογος των διοικητικών υπαλλήλων προς την ποινικά κολάσιμη πράξη δολιοφθοράς, υποστηρίζοντας ότι «η κυβέρνηση προσπάθησε να παρακάμψει με εκβιαστικό τρόπο το φοιτητικό κίνημα». Δεν θα σταθούμε ούτε στην αντίδραση των πρυτανικών αρχών ή τις κινήσεις της δικαιοσύνης.

Θα θέσουμε ένα άλλο θέμα. Και διερωτώμεθα: Πώς προστατεύει το Πανεπιστήμιο Αθηνών τη λειτουργία του Κέντρου Λειτουργίας και Διαχείρισης Δικτύου (ΚΛΕΙΔΙ); Πώς προστατεύει τις υπηρεσίες που παρέχει; Πώς προστατεύει το σύνολο του εξοπλισμού που έχει κοστίσει στους φορολογούμενους; Πώς προστατεύεται το επιστημονικό και ερευνητικό έργο που είναι αποθηκευμένο στο ΚΛΕΙΔΙ; Πώς προστατεύει το ΚΛΕΙΔΙ τα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία και το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας από κακόβουλη πρόσβαση ή επίθεση;

Την εποχή του Cybersecurity και την εποχή των hackers αποδείχθηκε ότι ο κάθε επαναστημένος κοτσιδάκιας με την παρέα του, μπορούν να εισβάλουν στον χώρο του Κέντρου Λειτουργίας και να κάνουν την αγωνιστική γυμναστική τους, θέτοντας το σύστημα εκτός λειτουργίας. Παραβιάζοντας με αυτόν τον τρόπο κάθε πρωτόκολλο λειτουργίας και ασφαλείας. Εκτός και αν δεν υπάρχει σχετικό πρωτόκολλο και σύστημα αποτροπής δολιοφθοράς και όλα δουλεύουν στον αυτόματο με βάρκα την ελπίδα.

Πραγματικά, δεν γνωρίζω σε ποια λίστα το Πανεπιστήμιο «Μπάτε Σκύλοι Αλέστε» θα κατελάμβανε με πανηγυρικό τρόπο τη πρώτη θέση; Στη λίστα της ανευθυνότητας ή στη λίστα του μπάχαλου;

Κωνσταντίνος Χαροκόπος